ast jij gaat echt serieus echt letten op die namen als iemand zegt early wete je toch ook dat ie early hardcore bedoelt of ben je er zo 1 van ik weet alles beter dus laat ik het maar merken ?laatste aanpassing 9 september 2006 19:59
Nee industrial is een heel andere style dan hardcore en heeft ook een hele andere oorsprong.
INDUSTRIAL!!!
Jaren zeventig
Van de term 'industrial' was voor het eerst sprake iets na halverwege de jaren zeventig. Door industrieel lawaai met experimentele elektronische muziek te vermengen verkregen bands als Throbbing Gristle en Cabaret Voltaire bekendheid. Net als de eveneens in die tijd opkomende punk bediende men zich van een 'donker' imago: zowel in de muziek en teksten alswel in het bijbehorende artwork. Throbbing Gristle is de band die het genre zijn naam heeft gegeven. Hun albums kwamen uit op hun eigen Industrial label. Op dit label werden ook andere experimentele en industrial bands als clock DVA, Monte cazazza en Maurizio Bianchi/M. B. uitgegeven.
Jaren tachtig
In de jaren tachtig werd het genre wijder. Aan de ene kant had je band als Einsturzende Neubauten en Test Department, die metaalpercussie, machines en drilboren gingen gebruiken. Ook kleinere acts als Sprung aus dem wolken en ze'v lieten zich veelvuldig horen. In diezelfde periode kwam ook de Electronic Body Music op, wat ook wel eens onder de noemer industrial werd geplaatst. In de Verenigde staten werd een combinatie van Electronic Body Music met metal en punk aangeduid met industrial. Bands als Ministry,Revolting cocks, Megaherz en Nine Inch Nails vallen hieronder. In Europa wordt deze vorm vaak aangeduid als US industrial om het verschil met de Europese definitie aan te geven.
Jaren negentig en 21ste eeuw
De jaren negentig stonden in het teken van de opkomende house en techno. Hoewel industrial in het begin van de jaren 90 op de achtergrond raakte, kwam het later in een andere vorm weer terug. Sommige techno acts als Cylob en Aphex twin experimenteerden al met industrial invloeden. Halverwege de jaren 90 kwamen er nieuwe acts op die invloeden uit techno combineerden met industrial. Dit subgenre wordt ook wel aangeduid als rhythmic industrial, vanwege de sterke nadruk op dansbaarheid en ritmische patronen. Bekende acts zijn Converter,Winterkalte,Asche en Mono no aware. Binnen Nederland zijn The Peoples republic of Europe, HERAS, N-vitral, Xaphan en Yrrwe szuwyrrwe bekende exponenten.
De industrial cultuur bloeit echter vooral in de gothic en electro scene. Ook de invloeden van de grondleggers van het genre throbbing gristle en aanverwanten kregen hier nieuwe navolgers. Deze werden aangeduid met de naam powernoise. Hun muziek richtte zich weer op de oorspronkelijke definitie, met veel geluidsexperimenten, en veelal een nog donkerder en misantropischer imago dan hun voorgangers. Bekende acts in dit genre zijn Haus Arafna, Genocide organ en Subliminal. Nauw verwant daarmee ontwikkelde zich de zogenaamde death industrial, met het Zweedse label Cold Meat Industry als belangrijkste verspreider.
RHYTHMIC INDUSTRIAL
Rhythmic industrial is een subgenre van industrial, dat invloeden uit de techno combineert met industrial.
Als eerste pogingen begin jaren 90 in deze richting kunnen enkele AFX (Aphex twin zijproject) aangewezen worden, alsmede de maxisingle "Industrial folk songs" van Cylob. Ook in Detroit worden de drumcomputers vaak door distortions gehaald door onder andere Cybersonik en Richie Hawtin, maar dat blijft bij enkele experimentele platen.
Het genre kreeg pas echt vorm toen het Duitse Ant-zen label in 1995 de CD "Signum" van het project P.A.L uitbracht. Deze CD werd goed ontvangen, en de nummers "Gelobnis" en "Concrete rage" sloegen keihard in op de Electronic Body Music en Gothic dansvloeren in Europa.
Hierdoor geinspireerd gingen vele acts zich bezig houden met Rhythmic industrial. Naast Ant-zen kwamen er labels bij als Hands productions, ad noiseam en pronoize.
Muzikaal bestaat rhythmic industrial uit ritmes en geluiden uit drumcomputers, die door distortions en effecten extreem vervormd worden. De muziek is sterk ritmisch en nauwelijks tot niet melodieus. Qua geluid komt het hard tot zelfs apocalyptisch/verwoestend over. Zonder overdrijven kan gesteld worden dat dit een van de hardste muzieksoorten uit de geschiedenis van de muziek is. Door de extreme dansbaarheid en enorme impact is het desondanks tegenwoordig vrij populair aan het worden.
INDUSTRIAL HARDCORE
Industrial Hardcore is een muziekstijl die is voortgekomen uit de techno en gabberhouse.
Deze muziekstijl wordt gekenmerkt door een eigen klank die tot stand komt door het gebruik van overstuurde geluiden en effecten uit de synthesizer en drumcomputer, waarvan de Roland TR-909 het meest gebruikt wordt. Hierdoor ontleent Industrial Hardcore zijn ‘kil en donker karakter’.
Verder ligt de nadruk meer op het ritmische aspect dan op melodie, wat meestal van ondergeschikt belang is en waardoor deze muziekstijl ook veel overeenkomsten vertoont met techno.
Er is vaak sprake van verwarring met de muziekstijl industrial omdat veel mensen Industrial Hardcore afkorten tot “industrial", maar deze muzieksoorten staan los van elkaar.
Geschiedenis
Industrial Hardcore is tegelijkertijd ontstaan met de gabberhouse, aangezien er destijds nog geen onderscheid was tussen de verschillende stijlen binnen het genre. In 1993 begon Laurent Hô uit Frankrijk, techno en gabberhouse te combineren, zowel in zijn draaisets als in zijn producties. Hierdoor brak de Industrial Hardcore los van de gabberhouse.
Verder waren in Frankrijk ook andere artiesten bezig met Industrial Hardcore, zoals Manu Le Malin. In Duitsland was Marc Acardipane bezig met vergelijkbare muziek, vooral onder de pseudoniemen Mescalinum United en The Mover. Ook het Amerikaanse Industrial Strength label was vanaf 1991 bezig met het combineren van techno en gabberhouse.
Dus nog 1 keer INDUSTRIAL IS GEEN INDUSTRIAL HARDCORE
.
