Quantumphysics - de relativiteitstheorie

Quantumphysics; de theorie over materie (matter), die ook wordt besproken in de film “What the bleep do we know”. Grondlegger hiervan is Einstein met zijn welbekende E=mc² en zijn relativiteitstheorie.



Deze tekening wordt de “building block of matter” genoemd.
dit is de doorsnee van een atoom, die zoals je ziet voor het grootste gedeelte uit loze ruimte.
Om even een idee te geven: de atoom heeft de grootte van een cathedraal t.o.v. de nucleus die de grootte van een cent heeft.
Binnen in de atoom bestaan de electronen, protonen en neutronen ook voor het grootste gedeelte uit loze ruimte.

lijkt dit idee niet verrekte veel op hoe het heelal eruit ziet...



The world around us as we perceive it through our five senses does not exist; it only exists in our brain.

The world as we think it exists outside of us, only exists inside of us; in our brain.

In fact, our brain doesn't exist either.

The only thing that is real is what we call spirit, soul, awareness; consciousness, everything else is holograms within a construct nowadays refered to as the matrix which is the base hologram.

Reality as we perceive it is of a holographic nature, including ourselves.

Think of our reality as the holodeck environment and it's holographic characters in the Star Trek series wherin holocharacters consider themselves to be real while in fact they are not.





De zwarte lijn achterin lijkt veel langer dan de lijn voorin de tekening. Dit komt doordat je hersenen aannemen dat het de effecten van perspectief ziet.
Wanneer de achtergrond weggehaald wordt, worden de lijnen als even groot gezien omdat de constructie plat is.



Think of yourself as a (biological) computer with your brain as the Central Processing Unit (CPU), your nerve system as the circuit board (the mother board); the network of pathways for conducting information throughout the computer, your DNA (the double helix) as the storage units for programms, your RNA (the single strand) as the laser reading the DNA; the programms stored, your five senses as the keyboard and outside stimuli as the programms you download.

The computer isn't 'going places' is it now. It just sits there, fixed, creating virtual reality environments according the programms downloaded.

Everything, including yourself and all its apparent parts, is of a holographic nature - and holograms, like the atom, consist of mainly empty space, nothing much there.


Fucking interessant toch????

Voor meer info:

http://www.secretbeyondmatter.com

- Einstein: mijn theorie - Over de speciale en algemene relativiteitstheorie
- Stephen Hawkings: Einsteins droom - Beschouwingen over verleden en de toekomst van het heelal

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 25 november 2005 om 14:24:

Definieer media?

laten we voor het gemak glas en lucht nemen

Ah zo. Het is een verschil in golflengte van het licht, niet de snelheid. Snelheid van licht is absoluut.

Weer lekker intressant topic
Heb film what the bleep gezien en voor sinterklaas de boeken van Hawking besteld (Het universum en Het heelal)
Ben benieuwd naar de boeken vond de film namelijk op sommige punten nogal zweverig en moeilijk te geloven.
Wa 't voor mij wel extra intressant maakt

Hawking is zware kost, zeker in het Engels.. daar ben je wel ff zoet mee

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 25 november 2005 om 13:37:

2.Waarom neemt Einstein de lichtsnelheid in het kwadraat als constante in zijn formule E = mc2, hoe komt hij hierbij?

Einstein postuleerde dat dit voor licht niet waar was. Volgens hem bestaat er geen absolute snelheid en ook geen ether en kan men alleen over relatieve snelheden spreken (een bepaalde snelheid ten opzichte van een bepaald referentiekader). Hij sprak dit uit in zijn zeer befaamde speciale relativiteitstheorie (speciaal vanwege de geldigheid bij alleen constante snelheden) in 1905. Hij baseerde zijn theorie op een tweetal postulaten:

1 de lichtsnelheid c heeft in elk inertiaalstelsel dezelfde waarde
2 in elk inertiaalstelsel gelden dezelfde natuurwetten.

De betekenis van de massa-energierelatie is: massa is equivalent met energie. Met andere woorden, massa en energie zijn twee zijden van dezelfde medaille; of: de massa van een lichaam is een uiting van de energie van dat lichaam. Aan de massa kan de energie afgelezen worden; een precieze meting van de massa geeft weer hoeveel energie er in totaal in zit. Als een voorwerp massa m heeft, heeft het in totaal een energie mc2; dit is voor een deel inwendige bewegingsenergie, voor een deel inwendige potentiële energie, voor een deel inwendige kernenergie, enz.

Er bestaat bij veel mensen op twee punten verwarring over de interpretatie van de formule E = mc2:

Betekent E alleen de inwendige energie (de energie in rust) of ook de kinetische energie (de extra energie die een lichaam heeft doordat het beweegt)? Met andere woorden, neemt de massa toe met de snelheid?
Zit de energie E in het lichaam als energie (dus moet E meegeteld worden als men de totale energie van een systeem berekent), of duidt E alleen op energie die pas ontstaat wanneer de massa afneemt?
Het antwoord op de eerste vraag is: dat is een kwestie van conventie. De relativiteitstheorie kan geformuleerd worden met massa's die gelijk blijven wanneer een lichaam in beweging komt, of met massa's die groter zijn bij beweging. Een niet-bewegingsafhankelijke massa is de laatste decennia gebruikelijk in de natuurkunde op de universiteiten en in wetenschappelijke artikelen. In boeken voor het grote publiek en op scholen gebruikt men echter nog vaak de formulering met een massa die afhankelijk is van de snelheid. Fysische voorspellingen ("wat gebeurt er als...") zijn hetzelfde in beide formuleringen.

De tweede vraag heeft wel een eenduidig antwoord: E duidt op energie die in het lichaam aanwezig is. Bij een kernreactie neemt de massa af en er komt energie vrij (in de vorm van straling en warmte), maar die energie zat al in de kern. Het was bijvoorbeeld interne bewegingsenergie (kerndeeltjes die met grote snelheid om elkaar heen bewegen, de beweging van de quarks), potentiële energie (positief geladen protonen die vlak bij elkaar zitten), en meer abstracte vormen die men 'veldenergie' zou kunnen noemen. Het is dus niet correct te zeggen dat bij die kernreactie "massa is omgezet in energie". De energie was al aanwezig. Wel is er inwendige energie, 'zichtbaar' als massa, omgezet in uitwendige energie (straling en warmte), die zich niet manifesteert als massa. Met andere woorden, de Wet van behoud van energie is gewoon geldig; alleen de Wet van behoud van massa wordt door de massa-energierelatie ongeldig.

Dat c^2 is volgt gewoon uit mathematische vergelijkingen.

oftewel

http://nl.wikipedia.org/wiki/Massa-energierelatie

heel goed!

Ok thanx

Welke bijdrage heeft Bohr en welke bijdrage heeft Rutherford nou gelevert aan het atoommodel?

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 25 november 2005 om 15:03:

de Wet van behoud van massa wordt door de massa-energierelatie ongeldig.

Ik ben vooral scheikundig opgeleid en leerde altijd dat de hoeveelheid massa voor en na de reactie (exotherm) gelijk moet zijn, maar deze regel zal dan tog ook niet opgaan. Kan door verandering in elektronen ook massa 'omgezet' worden in energie?

het intereseert me echt geen reet,

ik heb het geprobeerd hoor

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 25 november 2005 om 15:34:

Kan door verandering in elektronen ook massa 'omgezet' worden in energie?

Allereerst de in 1905 door Einstein gepubliceerde formule genaamd E=mc2 (E=Energie, m = massa en c=lichtsnelheid). Deze verouderde 3D formule stelt dat een geringe massa omgezet kan worden in een enorme hoeveelheid energie. Einstein was de eerste in zijn tijd die dus met het vernieuwende concept kwam dat informatie ofwel massa (ruimte) en energie ofwel intentie (tijd) uitwisselbaar zijn. Een absolute doorbraak in deze tijd waar zelfs de 3D wetenschap nog helemaal in de kinderschoenen stond.

Deze theorie werd pas in 1977 bewezen toen een Amerikaanse kunstmaan met atoomklokken aan boord in een baan om de aarde werd gebracht. Bij terugkomst werden deze klokken vergeleken met die van het Naval Research Laboratory in Washington. De klokken van de kunstmaan bleken iets langzamer (relatieve bandbreedte tijd en ruimte) te hebben gelopen dan die op aarde. Hier komt nog bij dat de massa dus ook de energie zal toenemen met de snelheid van een voorwerp. Dit is makkelijk voor te stellen wanneer u met een auto die 10 km per uur of 100 km tegen een muur rijdt. In het eerste geval heeft u een deukje, in het tweede geval is uw auto total-loss. Dus ook de mens kan in zichzelf een deukje maken of zichzelf extreem total-loss rijden.

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 25 november 2005 om 15:34:

Ik ben vooral scheikundig opgeleid en leerde altijd dat de hoeveelheid massa voor en na de reactie (exotherm) gelijk moet zijn, maar deze regel zal dan tog ook niet opgaan. Kan door verandering in elektronen ook massa 'omgezet' worden in energie?

De massa-behouds--wet van Lavoisier en de energie-behouds-wet die wij leren op school is in principe niet geheel juist.

Einstein veronderstelde dat massa en energie in feite nauw met elkaar verbonden moesten zijn. Soms noemt men het enrgie, soms massa. In principe zijn massa en energie 2 VERSCHIJNINSGVORMEN van dezelfde grootheid: massa-energie.

Massa is een vorm van energie (ook wel rest-energie genoemd, of ingedikte energie), en dit was volledig nieuw.
In feite mag je ook gerust schrijven E=m, die factor c^2 wil alleen maar aangeven wat voor een ontiegelijke hoeveelheid energie een kleine brok materie vertegenwoordigd!.

In feite kun je dus stellen dat de (grootheid) materie-energie constant is in het universum.

Een interesant boek over deze 'verwantschap' heet E=m*c^2 en is geschreven door David Bodanis. Hier staat dit heel duidelijk in uitgelegd en daarnaast wordt er veel aandacht besteed aan de geschiedenis van de natuurkunde en chemie.

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 25 november 2005 om 17:46:

Een interesant boek over deze 'verwantschap' heet E=m*c^2 en is geschreven door David Bodanis.

I'll check it out!!

Dit lijkt nogal vaag maar het principe wordt heel vaak toegepast. In de luchtvaart bv, voor plaatsbepaling en bij satellieten. Doordat satellieten snel bewegen, loopt hun tijd iets langzamer, maar door de lagere zwaartekracht die ze ondervinden loopt de tijd weer wat sneller.

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 25 november 2005 om 21:58:

Dit lijkt nogal vaag maar het principe wordt heel vaak toegepast. In de luchtvaart bv, voor plaatsbepaling en bij satellieten. Doordat satellieten snel bewegen, loopt hun tijd iets langzamer, maar door de lagere zwaartekracht die ze ondervinden loopt de tijd weer wat sneller.

Dus netto gebeurt er niks??

Niet altijd.. dat hangt af van de afstand die het ene object (in dit geval de satteliet) heeft ten opzichte van het andere object (onze aarde). Boeiende materie. Zo is het namelijk zo dat dingen die heel snel vliegen (like, supersonische vliegtuigen) wanneer ze hun hoge snelheid bezitten ook iets van een paar mm of zelfs een paar centimeter kleiner zijn dan op de aarde zelf, vanaf de aarde gezien

Relativiteit is vet

Dus als ik een beetje met de lichtsnelheid rond ga reizen en vervolgens terugkom op aarde ben ik jonger dan m'n tweelingbroer?

Uitspraak van verwijderd op zaterdag 26 november 2005 om 01:06:

een paar mm of zelfs een paar centimeter kleiner zijn dan op de aarde zelf

Is ook zo want de temperatuur is lager hoog in de lucht dus het vliegtuig krimpt ten opzichte van de toestand waar die zich op de grond in bevind.

Uitspraak van verwijderd op zaterdag 26 november 2005 om 01:28:

Dus als ik een beetje met de lichtsnelheid rond ga reizen en vervolgens terugkom op aarde ben ik jonger dan m'n tweelingbroer?

Jep!

Uitspraak van verwijderd op zaterdag 26 november 2005 om 01:31:

Is ook zo want de temperatuur is lager hoog in de lucht dus het vliegtuig krimpt ten opzichte van de toestand waar die zich op de grond in bevind.

Daar heeft dat niks mee te maken. Dat klokken langzamer lopen en voorwerpen krimpen bij (zeer) hoge snelheden heeft er alles mee te maken dat de lichtsnelheid voor iedere waarnemer constant is, namelijk 300.000 km/s.

Wat dat in precies inhoudt is eigenlijk vrij simpel.

Als ik op aarde in stilstaande positie de snelheid van een lichtstraal meet dan kom ik op bovengenoemde waarde uit.

Maar stel nu dat ik met een ruimtevaartuig naast een lichtstraal 'vlieg' met de halve lichtsnelheid, dan zou je geneigd zijn te denken dat als je dan de lichtsnelheid van die lichtstraal zou meten de helft van de bovengenoemde waarde zou uitkrijgen. (300.000 - 150.000 = 150.000 km/s)

(Denk maar eens aan het effect wat je krijgt als je in een trein zit die 100 km/h rijdt en er passeert je een trein met 120 km/h. Het lijkt dan vanuit jouw trein gezien dat de andere trein met 20 km/h voorbij raast en dat jouw trein stilstaat!)

Dit is echter wat de lichtsnelheid betreft niet juist! Voor de lichtsnelheid zou ik ook vanuit mijn ruimtevaartuig met die hoge snleheid de waarde 300.000 km/s uitkrijgen.

Maar dit is natuurlijk iets wat volledig ingaat tegen je normale verstand! In 1887 werd dit al met een experiment bevestigd. De wetenschapper Lorentz heeft toen al voorspeld dat er iets met de oude natuurkunde niet in de haak was (Lorentz-transformaties!).

Nouw op deze gegevens heeft Einstein zijn speciale relativiteitstheorie gebasseerd.

Hij concludeerde dat als men inderdaad constant dezelfde waarde uitkreeg voor de lichtsnelheid dat er met de 'basisgrootheden' voor snelheid te meten (afstand en tijd) iets aan de hand moest zijn.

Om steeds tot de zelfde waarde uit te moeten komen moest de meetapparatuur voor de afstandsbepaling (ruimte!) krimpen EN moesten de klokken langzamer lopen (tijsdilletatie)! Zo verkrijgt men steeds dezelfde waarde van de lichtsnelheid.

Dit is een beknopte samenvatting van de (speciale) relativietitstheorie, of in ieder geval waar het nu zo ongeveer om draait.

Nu is het wel zo dat het effect van tijddilletatie en het inkrimpen van de ruimte pas zeer grote snelheden merkbaar is. Rond de 90% van de lichtsnelheid. Daarom is de oude Newton natuurkunde nu steeds goed bruikbaar aangezien deze snelheden nu nog onhaalbaar zijn.

De grafiek hieronder heb ik ooit eens gemaakt omdit te verduidelikken.

http://groups.msn.com/u7o3rpeagb0a2g5hgmmchvumt0/rt.msnw?action=ShowPhoto&PhotoID=185

De algemene relativiteitstheorie uit 1915/16 gaat over de zwaartekracht en is nog een stuk ingewikkelder en spectaculairder.

Uitspraak van verwijderd op woensdag 23 november 2005 om 19:26:

Een zwart gat kun je in feite opvatten als een singulariteit

Maar ik zelf geloof niet in het bestaan van zulke bizarre objecten (singulariteiten/zwarte gaten) in het universum. Ze bestaan alleen op papier in wiskundige vergelijkingen maar niet werkelijk.

Dat dachten wetenschappers tot voor kort ook, maar inmiddels weten ze wel beter

Uitspraak van verwijderd op zaterdag 26 november 2005 om 01:28:

Dus als ik een beetje met de lichtsnelheid rond ga reizen en vervolgens terugkom op aarde ben ik jonger dan m'n tweelingbroer?

Ja, maar daarvoor hoef je echt niet perse met lichtsnelheid te reizen. Dat gaat namelijk ook op als je in een vliegtuig reist. Maar hoe dichter je in de buurt van lichtsnelheid komt des te meer wordt het verschil in leeftijd merkbaar.


Voor degenen die niks te doen hebben:
http://www.pbs.org/wgbh/nova/elegant/program.html

Uitspraak van voortschrijdend gemiddelde op zaterdag 26 november 2005 om 14:34:

Dat dachten wetenschappers tot voor kort ook, maar inmiddels weten ze wel beter

Het enigste object wat een kanshebber zou kunnen zijn voor een zwart gat is Cygnus-X. En daarbij wordt er in geen andere tak van de wetenschap zoveel onzin en SF verkocht dan in de kosmologie, iets wat ik zeer jammer vindt!

Uitspraak van verwijderd op zaterdag 26 november 2005 om 14:14:

De algemene relativiteitstheorie uit 1915/16 gaat over de zwaartekracht en is nog een stuk ingewikkelder en spectaculairder.

Vertel!! Het heeft tog te maken met dat op licht ook zwaartekracht werkt ofzo?

Uitspraak van verwijderd op zaterdag 26 november 2005 om 16:09:

Vertel!! Het heeft tog te maken met dat op licht ook zwaartekracht werkt ofzo?

Ja onder andere.

Einstein wilde zijn vorige theorie uitbreiden en ook de zwaartekracht in zijn theorie 'insluiten'. Volgens de oude Newton zwaartekrachtwet trekken voorwerpen elkaar aan op basis van hun massa.

Jij trekt de aarde aan en de aarde trekt jouw aan. (Zeer precies genomen zou je kunnen stellen dat als je naar de aarde toevalt de aarde ook naar jouw toebeweegd! Maar omdat de aardmassa zoveel groter is dan de jouwe is dit natuurlijk absoluut te verwaarlozen)

Daarnaast was er nog een ander probleem, namelijk dat van planeetbanen. Men stelde zich het voor dat deze doormiddel van een soort ''kabels'' aan de zon verbonden waren. Alleen die zijn er natuurlijk niet Het was dus een soort van TREK kracht.

Om nu het een en ander duidelijk te maken zou je eigenlijk even op een hoog iets moeten gaan staan, bv je bureau ofzo. En daar moet je eens een aantal maal van af springen. (Ik zelf heb het al vaker gedaan om te testen dus schaam je niet) Dan moet je eens goed opletten wat je voelt.

Waarschijnlijk zul je tot de conclusie komen dat je helemaal niks voelt. Dit is wat Einstein dus stelde en wat dus ook klopt. De zwaarte kracht is eigenlijk geen directe kracht aangezien je hem niet voelt, hij heeft geen aangrijpingspunt. (wel in de klassieke Newton natuurkunde!) Vergelijk dit maar eens met wanneer je een duw krijgt van iemand, je voelt de kracht (aangrijpingspunt) en je raakt in beweging.

Maar bij de zwaartekracht voel je dit dus niet!

Einstein heeft jaren lopen zwoegen over dit probleem en kon maar steeds niet de juiste wiskunde vinden om zijn theorie mee te bschrijven. Hij heeft toen met een bevriend wiskundige (Marcel Grosmann) een wiskunde-methode gevonden afkomstig van de duitser Bernard Riemann. Deze publiceerde in 1856 zijn wiskunde-methode die het mogelijk maakte om te kunnen rekenen met hogere dimensionale ruimtes EN gekromde ruimtes.

Nu volgt even tussen door iets uit het werk van Riemann voor het een en ander duidelijk te maken:

(Riemann sprak over platlanders, 2-D wezens die absoluut geen diepte konden zien en die op een 2-D vlak leefden. Nu moet je eens een A4 vel pakken en hier een heuvel invouwen. Stel je een platlander voor die hierop leeft en deze beweegd richting de heuvel, let wel: hij kan deze niet waarnemen aangezien hij maar in 2-D kan zien! Als hij de heuvel 'opgaat' (wat in feite dus een kromming is van de vlakke 2-D wereld in de 3e D!) zal hij merken dat er een of andere kracht op hem inwerkt die hij niet direct kan beschrijven of begrijpen)

Nu paste dit precies in Einsteins beeld, hij stelde dat de ruimte op de een of andere manier gekromd moest zijn, en deze kromming (die wij natuurlijk absoluut niet kunnen waarnemen) zouw de oorzaak zijn van de zwaartekracht.

Omdat de ruimte volgens hem gekromd was moest een lichtstraal door de ruimte geen rechte baan vervolgen maar (aangezien het door zijn BEWEGING massa heeft!) afgebogen worden, hij moet de kromming van de ruimte volgen. Om dit te testen maakte men in 1919 gebruik van een zonsverduistering in Afrika, boven de zon schenen ineens 2 sterren naar boven toe te bewegen. Dit is natuurlijk niet zo, het licht wordt door het zwaartekrachtsveld 'gebogen' waardoor je eigenlijk het zelfde effect krijgt als met een voorwerp in het water. Er wordt ook wel gezegd de zwaartekracht werkt als een lens!

Dit was een bevestiging voor Einstein's theorie.

Daarnaast is het ook zo dat zwaartekracht net als een voorwerp in grote versnelling invloed heeft op het verloop van klokken. In een groter zwaartekrachtsveld loopt een klok langzamer tenopzichte van een klok in een zwakker zwaartekrachtsveld. Hoe dichter je naar bv een planeet toegaat hij langzamer de klokken gaan lopen. Om de planeet zitten zeg maar een soort van tijdsringen.

Nu komt de beschrijving waarom een voorwerp naar de aarde toevalt volgens Einstein. Zoals al eerder gezegd dacht Newton dat deze beweging kwam door het aantrekken van de aarde. Volgens de algemene relativiteitstheorie komt dat doordat een voorwerp steeds in een andere tragere 'tijdsring' komt en hierbij restenergie verliest. Deze energie wordt dan omgezet in bewegingsenergie van het voorwerp, daardoor valt het voorwerp dus naar de aarde toe.

Uitspraak van verwijderd op zaterdag 26 november 2005 om 16:54:

De zwaarte kracht is eigenlijk geen directe kracht aangezien je hem niet voelt, hij heeft geen aangrijpingspunt.

Dus hierin verschilt het met elektrische of magnetische aantrekkingskracht, want die kun je wel voelen tog?

Uitspraak van verwijderd op zaterdag 26 november 2005 om 16:54:

Daarnaast is het ook zo dat zwaartekracht net als een voorwerp in grote versnelling invloed heeft op het verloop van klokken. In een groter zwaartekrachtsveld loopt een klok langzamer tenopzichte van een klok in een zwakker zwaartekrachtsveld. Hoe dichter je naar bv een planeet toegaat hij langzamer de klokken gaan lopen. Om de planeet zitten zeg maar een soort van tijdsringen.

Geld dit voor alle klokken of alleen om slingeruurwerken (die immers op basis van zwaartkracht lopen)?

Uitspraak van verwijderd op zaterdag 26 november 2005 om 17:33:

Dus hierin verschilt het met elektrische of magnetische aantrekkingskracht, want die kun je wel voelen tog?

Jah ik bedoelde het meer algemeen eigenlijk Een kracht die heeft een grote, richting en aangrijpingspunt.

Uitspraak van verwijderd op zaterdag 26 november 2005 om 17:33:

Geld dit voor alle klokken of alleen om slingeruurwerken (die immers op basis van zwaartkracht lopen)?laatste aanpassing 26 november 2005 17:37

Dit geldt voor alle klokken aangezien alles trager verloopt. Stel je zet op een planeet met een extreem groot zwaartekrachtsveld een klok (gewoon een simpele wijzerklok op battarijen). Met een telescoop bekijk je vanaf de aarde naar die klok en je zult vreemd genoeg merken dat hij een stuk trager loopt dan op aarde. En stel je zouw een vriend achterlaten bij de klok en deze is daar wat aan het rondlopen dan zul je vreemd genoeg zien dat hij veel langzamer beweegt dan normaal, in slowmotion zeg maar.

ALLES vertraagd, van de vervalduur van atoomdeeltjes tot aan het leven zelf. (echter alleen vergeleken met bv de aarde, waar alles sneller verloopt) Zelf heeft de persoon in kwestie hier niks van door! Aangezien alles langzamer loopt vertraagd ook zijn neurologisch systeem waardoor hij helemaal niks merkt hiervan.

Als hij terug komt op aarde zal hij verbaasd zijn dat de tijd daar sneller gelopen heeft, dit is in principe ook het geval met ruimtevaartreizen bij zeer hoge snelheid (tweelingparadox!).

Kunnen zonnestelsels of misschien zelfs sterrestelsels geheel uit antimaterie bestaan?

Uitspraak van verwijderd op zaterdag 26 november 2005 om 18:38:

Kunnen zonnestelsels of misschien zelfs sterrestelsels geheel uit antimaterie bestaan?

Ja in principe zou dat wel kunnen, denk ik. Het zou dan wel totaal de omgekeerde wereld zijn. Atoomkernen zouden negatief geladen zijn en de elektronen positief (positronen).

Antimaterie komt voor bij kernreacties maar er zijn nog geen stelsels bekend waar dat zo is en ik betwijfel ook of ze er uberhaupt zijn.

Het meest bekende voorbeeld is het ontstaan een elektron (materie) en een positron (anti-materie), die in principe geheel hetzelfde zijn qua massa enzo maar precies de tegengestelde lading hebben, uit een gamma-foton (= een ''lichtdeeltje'' dat de energie draagt van de gammastraling, een zeer sterke vorm van elektro magnetische straling).

Echter vlak na hun ontstaan smelten (anniliheren) beide weer samen tot een gamma-foton. Materie en anti-materie zullen bij interactie (onomkeerbaar) overgaan tot straling.

Maar je moet maar eens logisch nadenken, anti-materie kan nooit gecreeerd worden in een omgeving die uit materie bestaat. Het zou onmiddelijk reageren met materie en vergaan.

Ik heb wel eens ergens gelezen dat anti-materie een goed alternatief zouw zijn voor een vernietigingswapen. Dit is in feite wel zo maar direct kwamen bij mij de volgende vragen op. Hoe wil je het vervoeren? In een omhulsel van materie kan niet, daar reageert het mee. In een omhulsel van anti-materie dan? Prima, maar het omhulsel dan? Dat reageert ook weer direct met materie tot straling.

Simpel gezegd dus: je kunt de anti-materie niet behouden.

Naar mijn mening komt anti-materie alleen voor bij bepaalde kern-reacties op nucleair niveau maar zijn er geen stelsels te vinden die volledig uit anti-materie bestaan. Deze zouden in een overwegend 'materievol' heelal geen 'overlevingkans' hebben.

Stel nou dat voor de oerknal er zich alleen energie in de vorm van gammastraling bevond. Vervolgens is dit omgezet in materie en antimaterie waaruit de verschillende sterrenstelsels zich ontwikkelden. Deze bewegen zich van elkaar af en blijven zo bestaan omdat ze elkaar nooit zullen raken. Zou dit kunnen?

Uitspraak van verwijderd op zaterdag 26 november 2005 om 18:57:

Simpel gezegd dus: je kunt de anti-materie niet behouden.

Kun je het niet 'temmen' door het in een bepaald krachtveld te laten blijven in een vat waardoor het door het krachtveld de randen van het vat dat bestaat uit gewone materie niet kan raken.

Uitspraak van verwijderd op zaterdag 26 november 2005 om 20:17:

Stel nou dat voor de oerknal er zich alleen energie in de vorm van gammastraling bevond. Vervolgens is dit omgezet in materie en antimaterie waaruit de verschillende sterrenstelsels zich ontwikkelden. Deze bewegen zich van elkaar af en blijven zo bestaan omdat ze elkaar nooit zullen raken. Zou dit kunnen?

Ik zelf ben geen voorstander van de oerknal. Zowiezo als je 'gelooft' dat het heelal zich heeft ontwikkeld vanuit de oerknal is het 'uit den boze' te stellen VOOR de oerknal, aangezien deze ook het begin was van de tijd. Ervoor bestond volgens de oerknalkosmologen helemaal niets.

Ik heb hier op PF in discussies al vaker kritiek op die theorie geuit. Hieronder is een stukje tekst dat ik eerder geschreven heb. De oerknal is een theorie waar altijd zeer veel kritiek op is geweest maar die erin is gehouden vanwege zijn grote gelijkenis met het scheppingsverhaal. De reden daarvoor kun jezelf wel bedenken .

/Ondanks dat ik een persoon van de wetenschap ben is er wat de kosmos betreft een ding waar ik overtuigd van ben.

Iets kan nooit ontstaan uit een absoluut niets.
Iets kan nooit vergaan tot een absoluut niets.

De heersende theorie over de kosmos is tegenwoordig het wel bekende 'big-bang-heelal', wat ervan uit gaat dat zomaar plotseling het heelal ontstond, ca. 14 miljard jaar geleden. Deze theorie is opgesteld onder toeziend oog van het Vaticaan, ze past immers prima in het bijbelse scheppingsverhaal... De leidende figuren van deze theorie werden door de vorige Paus 'bezegeld' met lintjes.

Gelukkig ligt (zei het achter de schermen!) deze theorie nu (en in feite al vele jaren) onder vuur.

http://www.cosmologystatement.org/

Met een beetje logisch nadenken kom je al gauw tot de conclusie dat het heelal oneindig is evenals haar 'fundamenten', de energie en de meest fundamentele bouwstenen.

Het uitvloeisel van bovengenoemde is de materie in al haar vormen: sterren, planeten, leven (een vorm van zichzelf reproducerende materie via celdeling)....

Op zich zit hier totaal geen doel achter, het is er gewoon en was er in die vorm altijd al op oneindig veel plaatsen.
Maar dit gaat natuurlijk volledig in tegen de (semitische) godsdiensten.

In het heelal (en de wetenschap) is geen plaats voor god./

Het heelal dijt niet uit en is zeker niet ontstaan uit een absoluut niets, dit is totaal niet logisch. Ik zelf kijk ook nooit meer naar tv programma's van prof. Hawking en zijn kliek en lees al helemaal geen lieratuur meer van hun. Die man was kind aan huis bij de Paus, en de kosmolgie van nu is meer een religie aan het worden dan dat het echt open wetenschap bedrijven is (zie de link hierboven).

Prof. Hawking is een rare arrogante kwakker die meent de absolute waarheid van het universum te kunnen vinden met behulp van wiskundige vergelijkingen, waarnemingen vergeet hij hierbij aangezien deze veel van zijn zaken tegen spreken, hij past gewoon constant 'trucjes' toe (donkere materie, zwarte energie, inflatie-model ect.)die dan weer door de algemene pers als waarheid worden verkondigd. Zolang de oerknal maar behouden blijft, daar draait alles om!

Uitspraak van verwijderd op zaterdag 26 november 2005 om 20:17:

Kun je het niet 'temmen' door het in een bepaald krachtveld te laten blijven in een vat waardoor het door het krachtveld de randen van het vat dat bestaat uit gewone materie niet kan raken.

Dat krachtveld zou dan gebasseerd moeten zijn op elektromagnetisme. Maar dan ben je zowiezo al een soort lading (positief of negatief) kwijt, ervan uitgaande dat je een vat met 1 soort lading aan de binnekant hebt (+/-). Daarnaast zal ook het vat eraan tenonder gaan aangezien als het reageert met die anti-materie gaat het over tot straling.

Uitspraak van verwijderd op zaterdag 26 november 2005 om 22:30:

De reden daarvoor kun jezelf wel bedenken .

Yepz.

Maar moet je tijdens je opleiding dan verder geen dingen leren die eigenlijk in strijd zijn met de theorien waar je achter staat? Of wordt je daar ook al verteld over de tegenstrijdigheden binnen deze theorien, dus dat het meer een algemenere opleiding is die je over vanalles leert. Ik ben hier in me opleiding (farmacie, heel iets anders) nog wel eens tegenaan gelopen. Maar ja misschien is niks exact.

Uitspraak van verwijderd op zondag 27 november 2005 om 00:14:

Yepz.

Maar moet je tijdens je opleiding dan verder geen dingen leren die eigenlijk in strijd zijn met de theorien waar je achter staat? Of wordt je daar ook al verteld over de tegenstrijdigheden binnen deze theorien, dus dat het meer een algemenere opleiding is die je over vanalles leert. Ik ben hier in me opleiding (farmacie, heel iets anders) nog wel eens tegenaan gelopen. Maar ja misschien is niks exact.laatste aanpassing 27 november 2005 00:17

Nouw ik heb een laboratoriumopleiding achter de rug en ga pas in februari de open universiteit doen. Het liefst zou ik natuurkunde, geologie of iets in de richting van evolutie van de mens willen studeren maarja...zoals jezelf al zegt, ik weet niet of ik daar echt gelukkig zouw worden met zo een 'cencuur'. Die tegenstrijdigheden worden daar zeker niet verteld en men staat er (zoals ik al begrepen heb van anderen) totaal niet voor open, terwijl wat de kosmos betreft onze kennis erg klein is en het tog prachtig is om er over te discusieeren.

Hij is idd een theoretisch natuurkundige. Welke waarneming spreekt tegen hem eigenlijk? Er kan toch niet verder worden gekeken dan (ongeveer) 14 miljard jaar geleden? Volgens wetenschappers duidt dit erop dat het heelal niet ouder is. Het is zeker dat het heelal iig niet statisch is (dijdt uit). Einstein dacht dit wel, maar de waarnemingen van Hubble zeggen wat anders.

Uitspraak van No Excuse op dinsdag 22 november 2005 om 23:07:

De zwarte lijn achterin lijkt veel langer dan de lijn voorin de tekening. Dit komt doordat je hersenen aannemen dat het de effecten van perspectief ziet.
Wanneer de achtergrond weggehaald wordt, worden de lijnen als even groot gezien omdat de constructie plat is.

Dat doen onze hersenen eigenlijk ontzettend goed. In werkelijkheid zou deze lijn daadwerkelijk ook 3x zo lang zijn als de lijn op de voorgrond. Het zou verkeerd met ons aflopen als we zouden denken dat ze even lang zijn.

Ode aan onze hersenen!

Uitspraak van verwijderd op zondag 27 november 2005 om 22:13:

Hij is idd een theoretisch natuurkundige. Welke waarneming spreekt tegen hem eigenlijk? Er kan toch niet verder worden gekeken dan (ongeveer) 14 miljard jaar geleden? Volgens wetenschappers duidt dit erop dat het heelal niet ouder is. Het is zeker dat het heelal iig niet statisch is (dijdt uit). Einstein dacht dit wel, maar de waarnemingen van Hubble zeggen wat anders.

Ik zal 3 zaken beschrijven die door de algemene boeken over de kosmos als waarheid worden verkondigd terwijl het gewoon 'wiskundige aanpassingen' zijn om het oerknal heelal kloppend te houden met de waarnemingen.

1. Donkere materie

In de jaren '70 hadden wetenschappers berekend dat als de oerknal inderdaad had plaats gevonden er kleine fluctaties met de waarde 1/1000 te vinden moesten zijn in de kosmische achtergrondstraling. In de jaren '90 werd de wel bekende sonde COBE de ruimte in gestuurd om deze fluctaties te meten. Hij mat inderdaaf fluctaties maar met een waarde van 1/100.000! Om nu de zaken geldig te houden met het oerknalmodel betekende dit dat er 100 maal meer massa in het heelal moest zijn dan we kunne waarnemen. Dus de donkere materie waar zoveel over gepraat wordt is eigenlijk niks anders dan een toevoeging om het plaatje wiskundig kloppend te houden, echter donkere materie is nog nooit waargenomen.

2. Het inflatie-model

Het heelal is niet homogeen, dat wil dus zeggen dat de materie niet gelijk over de ruimte verdeeld is. Aangezien de materie volgens het oerknal-model ooit smengeperst zat in 1 punt dat begon uit te dijen is dit hier in strijd mee. Omdat de uitdijing (ik geloof niet in een uitdijende ruimte aangezien voor de roodverschuiving ook tal van andere verklaringen zijn, maar goed) overal gelijk is zou de materie dus netjes homogeen verdeeld moeten zijn. Nouw dit is dus niet zo en dus moesten ze iets verzinnen om het passend te maken.

Dus kwam het inflatie-model. Dit steld dat vlak na het 'ontstaan' van het universum de uitdijing in een fractie van niks enorm snel moet zijn geweest. Het zou (om een voorbeeld te geven) zijn uitgezet van de grote van een kiezelsteen tot de huidige omvang in een fractie van een seconde. Dit verklaard dan dat de materie ongelijk over de ruimte verdeeld is.

Je moet het maar geloven allemaal.

3. Zwarte energie

Vorig jaar las ik op teletekst dat de grootste natuurkundige ontdekking van het jaar toch wel die van de zwarte energie is. Zwarte energie is weer een aanname van de oerknal kosmologen aangezien het heelal 'te snel uitdijt' en omdat er veel grotere structuren ondekt waren die in ca. 14 miljard jaar gevormd konden zijn. Dus moest er een soort van onbekende energie zijn die de uitdijing nog eens een 'schop na geeft' en ervoor zorgt dat de zaak niet door de zwaartekracht ineen valt. (deze wordt dan weer relateerd aan de kosmologische constante -lamda- die Einstein gebruikte om zijn heelal statisch te houden).

Overgerens geloof ik ook niet dat het heelal statisch is, het veranderd constant. Maar de basis ervan (kleinste bouwstenen en de energie) die waren er altijd al op oneindig veel plaatsen, daar ben ik wel van overtuigd. En de krachtmotor van alles zijn de zonnen (sterren). Overal waar je kiijkt zie je tenslotte van deze gaswolken.

Net een boek over Einstein gekocht

goed boek is: "geometrie van de schepping"...

Dit is errug interessant onderwerp!!!!!
en ook een hele goede film: what the bleep do we know!

aanraderrrrrrrrrrr

Tijd is een lokaal fenomeen, dat wordt beïnvloed door de plaatselijke energie en verandering in entropie. Bij een hoge concentratie van energie gaat de tijd langzamer, zoals uiteengezet in de Speciale Relativiteitstheorie. Hetzelfde gebeurt bij een zeer geordende staat van de omgeving. Als alle beweging in het Universum zou stoppen, dan zou de tijd die wij ervaren ook stil staan. Met alle beweging bedoel ik niet alleen de planeten, maar alles inclusief alle elementaire deeltjes. Dat is natuurlijk een zeer onwaarschijnlijke situatie, zodoende is dat niet meegenomen als uitgangspunt van de Speciale Relativiteitstheorie. Er is dan namelijk ook geen sprake van relativiteit meer, want alles staat dan stil t.o.v. alles.
Penrose en Hawking stellen wel dat voor de Big Bang er geen tijd was omdat alles zoals zij allereerst dachten "frozen in time" was. Later is dat aangepast vanwege de verkregen inzichten over "information physics" in relatie tot black-holes en singulariteiten. Als de tijd stil zou hebben gestaan voorafgaande aan de Big Bang, dan zou de Big Bang niet hebben kunnen starten. Er is namelijk minimaal informatie voor nodig, die denkbeeldig zegt "Begint U maar". Geen tijd betekent automatisch ook geen informatie, geen informatie betekent dat er niets is. De conclusie is dat er voor de Big Bang wel tijd geweest moet zijn maar niet dezelfde als wij kennen. De tijd die wij kennen is in de ruimte-tijd geometrie van Minkovsky eigenlijk imaginair ook wel aangeduidt als it. Dat zou dan betekenen dat de tijd voor de Big Bang toen alles stil stond reeëler was dan de tijd die wij kennen. De gedachte is nu dat de tijd tweedimensionaal complex is waardoor energie en entropie vrij spel hebben en zolang wij en het Universum in beweging blijven is er tijd, maar dat is natuurlijk een open deur...

ook een leuk stukkie over tijd

Ik denk hierop weer ook op theorien die ik gelezen heb! dat het de hele tijd net als een geluidgolf gaat! die word groter en die word weer kleiner...

als het ware net als zon DNA string...het heelal word groter en dan verkleind hij weer! en dan word ie dus minimaal en dan komt er weer een bang door de hoeveelheid energie die er is opgestapelt..hierop dijt hij dus weer uit...dit is een proces wat maar doorgaat en doorgaat...

Het is wel gebleken dat door de hoeveelheid neutrinos in het heelal hebben ze berekend...dat dit heelal blijft uitdijen maar niet weer kleiner word...dit keer is het heelal te zwaar in zijn totaal...Hij blijft dus uitdijen maar word niet meer kleiner...

maar dat is ook weer een theorie

Dus hoe meer enegie in de vorm van bijv. beweging hoe sneller de tijd gaat?

ja! je weet toch ook wel dat de aarde sneller is gaan draaien door die aardbeving daar bij india ofzo...de tijd gaat nu 0,03 sec sneller

Ja idd. Wilde ff kijken of ik je stukje goed begrepen had.

Uitspraak van verwijderd op donderdag 8 december 2005 om 10:46:

Dus hoe meer enegie in de vorm van bijv. beweging hoe sneller de tijd gaat?

Nee, de tijd zal dan vertragen. (ten opzichte van het referentie-systeem)

(zeer) snelle bewegingen en (zeer) sterke zwaartekrachtvelden vertragen de klokken.

Beetje heavy voor iedere dag van de week..

ja da tis ook zo! komt meer druk op een beweging te staan...daardoor beweegt het moeilijker als het ware...

Chaostheorie ook vet

Hey natuurkundigen, zijn er al weer nieuwe elementen gevonden?(de laatste die ik ken is Unh) We komen tog weer bij een 'eiland' van stabielere elementen uit als ik het goed heb.

die jij bedoeld is nummer 114 ofzo toch? of bedoel je een theoretisch element?

114 !! loop ik zo ver achter. Mijn periodiek systeem gaat maar tot 106.