[
Cr@zy Bouncer
] Ik lees de advertentie
de zwarte omlijning benadrukt de essentie .
omschrijving voor die andere dimentie .
De letters van je naam, ze branden in m'n netvlies
emoties hectisch, ik wil rustig blijven ,
maar 't lukt me net niet .
Brok in m'n keel, druk op m'n oren,
wil de vraag die ik van binnen stel niet horen:
"Heb ik echt m'n beste vriend verloren?"
Ja ik hoorde het eerder door de hoorn van de telefoon
maar dit sjabloon bevestigt het pas echt en het is ongewoon .
Ofschoon de woorden er toch duidelijk en echt staan,
niet weggaan
Hey, ik zal m'n pijn niet in de weg staan ,
door mezelf te confronteren met de feiten .
Niemand iets verwijten, maar flarden van spijt,
ze vliegen als tapijten door m'n hoofd .
Maar yo, ik kan de klok niet keren .
Even later al op weg je familie te condoleren
Je leeft maar heel kort ....
Ik loop langzaam degenen achterna waar ik achter sta
neem alles in me op en omhels, eerst mijn pa en ma .
en zie daarna daarna het verdriet van je zus .
Doe even lief en ik sus, geef haar een brief en een kus
Ik vraag: 'Wil je dit eehh.. aan.... geven?"
Ze belooft dat ze 'm voorleest,
ik hoop dus dat je 'm hoort voordat je doorsjeest ,
naar het leven na de dood .
Probeer m'n verstand op nul te zetten,
maar sta rationeel even rood .
En voel me slap als ik stap naar je kist,
ik slik van onbegrip en klap haast dicht
als ik naar adem hap,
Angst, schuld en woede worden aangekaart
maar verdriet bedaart, je wordt door velen aangestaard
en je staat opgebaard .
Daar lig je dan, is dit het dan?
Wist ik het maar, wist je er zelf al van?
Trok je het niet meer, of was dit je plan?
Ik maak een vuist, stamel je naam en pink een traan
ik wil bij alles stilstaan, maar ik moet zodadelijk gaan
want de condoleance is voorbij,
Het afscheid is nabij, je weet, Brain is zeker niet van steen
maar blijft nu wel een kei ..
Nog een laatste blik, ik slik en ga vlug .
want yo, je moest waarschijnlijk gaan,
maar komt zeker nooit meer terug .
Op veel te jonge leeftijd, is van ons heengegaan
alsof het lot m'n partner was en ze is nu vreemdgegaan .
Zoveel niet gezegd, zoveel niet gemaakt, zoveel niet gedaan .
maar je moest waarschijnlijk gaan .
Je leeft maar heel kort ....
De ceremonie is voorbij,
iedereen doet semi-opgelucht en quasi-blij ,
maar echte rust is er haast niet bij,
meer een suggestieve sfeer van een schone lei .
Er vormt zich wederom een rij .
en met vrienden sta ik zij-aan-zij .
een net kloffie en een smile-fake
laat 't roughe in de steek .
Nog even medeleven met koffie en cake .
Ey yo, ........, denk ik van binnen,
maar woordeloos kom ik tot m'n zinnen .
Wetend dat die echte pijn nu gaat beginnen
de klap en de leegte, het besef van het verlies .
M'n hersenvlies kraakt en net zoals servies .
breekt de spanning heel gemakkelijk,
Het leven is vergankelijk, soms verachtelijk,
altijd van tijd afhankelijk .
Maar tijdloos ben je nu en feilloos
ook al was je grenzeloos, je bent nooit mateloos .
Het is een schrale troost, misschien,
maar ik blijf geloven in vriendschap .
Eindeloos, hier beneden of daarbovenin
sprakeloos, werden we tegen het einde,
er was het een en ander loos
we werden minder close, je was boos .
Maar niemand koos
voor de manier waarop het afliep .
Schuld is niet toepasselijk
maar hey, dat doet zeer, dat het zo maf liep .
En het vreemde is, je bent gecremeerd,
geen steen of urn is nooit teruggekeerd
naar een plek door jouw ziel beheerd .
Begrijp me niet verkeerd, het is gegaan zoals het ging
je bent vergaan, verre van herinnering die blijft bestaan .
Ik hoop echt dat je stierf in vrede met jezelf
alle pijn verleden tijd en tevreden met jezelf .
Het klinkt raar, naar, onwerkelijk maar waar
misschien ben je daar nu echt onsterfelijk
en is het hiernamaals, de sigaar .
Want je vibe is wat me altijd bijblijft
en aan m'n zij blijft, voordat ik optreed of een rhyme schrijf
connect ik even met je ziel, het klinkt debiel
maar het is real...
En altijd op je sterfdag, ben ik even alleen
en koop een plaat die me raakt,
dan zijn we eventjes één
en yo, die band zal voor altijd doorgaan .
Want ook al lijk je soms teloor gegaan
je ziel blijft voor altijd voortbestaan .
Op veel te jonge leeftijd, is van ons heengegaan
alsof het lot m'n partner was en ze is nu vreemdgegaan
Zoveel niet gezegd, zoveel niet gemaakt, zoveel niet gedaan, man
maar je moest waarschijnlijk gaan, man
sterkte iedereen
