hoe is het om een van je ouders te verliezen

Hoe voel je je als dat zo is.
Want ik weet het echt niet.
Ik loop maar met mijn ziel onder mijn armen.

ja mijn vader is zondag overleden

Das zwaar kut, iedereen gaat er toch anders mee om denk ik. Vorig jaar is mijn schoonmoeder overleden en mijn vriend en mijn schoonzusje gaan er allebei anders mee om. Het enige wat ik je kan zeggen is, huil lekker als je er zin in heb, praat als je erover wil praten, laat je gevoel gewoon gaan, ga niks opkroppen want anders loop je over jaren nog met je ziel onder je arm. Ik wens je heeeel veel sterkte!!

jezus wat erg voor je heel veel sterkte toegewenst

Uitspraak van leeuw25 op dinsdag 3 mei 2005 om 16:46:

Ik loop maar met mijn ziel onder mijn armen.

Kan ik me heel goed voorstellen

Heel veel sterkte man

Dat is egt klote..

Sterkte

Sterkte

Gecondoleerd

tis rot om een naaste te verliezen...
maar et lijkt me zo zwaar om 1 van je ouders te moeten missen
heel veel sterkte met het verwerken... en geef veel steun aan je moeder! praat er samen over enz

Lijkt me echt vreselijk...je leeft in een waas.
Ik heb ze allebei nog maar af en toe denk ik er wel eens aan hoe ik zou reageren als het gebeurt.
Denk dat ik helemaal gek word.

Veel sterkte jongen.

Gecondoleerd!

Ja veel erover praten en niets opkroppen inderdaad, daar schiet je niets mee op.

ja maar mijn ouders zijn uit elkaar al een paar jaar
en ik heb ook niet echt contact met mij moeder maar wel met mijn zusje en daar ben ik nu wel heel blij dat ze er is voor me en ik ook voor haar
maar ja ik vergeet nu ook echt veel dingen en dan denk ik er weer aan
maar ieder die dit leest dankje wel voor de steun

Gecondoleerd!!!

Sterkte ermee!

gecondoleerd!!!

gecondoleerd man

nou geloof me voor mij is het alweer 5 jaar geleden dat ik me ma verloor en hoe je je moet gedragen of voelen dat weet niemand, en ook niemand kan je daar antwoord op geven. het enige wat ik kan zeggen is dat ik haar nog steeds elke dag mis. en wat ik uit respect heb gedaan is een tattoo op mijn onderarm gezet met de chinese tekens van moeder, en hopelijk veel later komt vader er bij

maar verder veel sterkte man

greetz steve

Gecondoleerd!!

Gecondoleerd! Heel veel sterkte ermee

Wat is dat nou voor een vraag.
Natuurlijk vindt iedereen het verschrikkelijk om zijn ouders te verliezen.

Maar gecondoleerd

als je even verder had gelezen.. had je ook gezien dat mensen antwoord geven op hoe je het best kunt verwerken dus kijk eerst voordat je een antwoord hebt

Hoi,
Ik ben 4 jaar geleden mijn moeder verloren. En de enige tip die ik jou kan geven is probeer er toch iets positiefs uit te halen hoe moeilijk dat ook is. In mijn geval is het zo dat ik veel en veel minder materialistischer ben geworden en niet zoveel meer om geld geef. Daarnaast is mijn motto ook geworden een dag niet gelachen is een dag niet geleeft.

Veel succes in deze moeilijke tijd

Gecondoleerd

Heel veel sterkte toegewenst iig

gecondoleerd.

Heb 2half jaar geleden ook mn vader verloren..
zon gevoel kan je niet beschrijven.. kan je wel zeggen dat het tijd gaat kosten heel veel tijd heel veel sterkte!!!

Gecondoleerd en heel veel sterkte met dit verlies

zwaar kut.. ben alweer 14 jaar geleden mijn vader verloren en het verdriet gaat nooit helemaal weg...

gecondoleerd en sterkte

Sjees, gecondoleerd
Ik zou niet weten hoe het voelt om een van mijn ouders te verliezen, lijkt me echt verschrikkelijk. Heel erg veel sterkte toegewenst...

Gecondoleerd, me vader is 2 jaar gelee overleden, heel onwerkelijk!! Ut heeft tijd nodig!!

Sterkte

ja het is al weer een dag geleden dat ik mijn vader naar zijn laats rust plek heb gebracht.
Maar het was wel de mooiste dag die hij maar kon wensen, alles klopte en ook mensen die hem niet goed hebben gekent of op een ander manier die zijn er nu wel achter gekomen dat het de liefste en de eerlijkste man is die er was.

ik wil het niet eens weten

gecondoleerd!!

zelf heb ik het niet meegemaakt. Wel is de moeder van 2 van mijn vriendinnen overleden, nouhhh..k dacht dat ik het wel kon hebbe, die crematie, maar dan kijk je naar hun, en dan strome de trane egt over je wangen!!

Sterkte

Heb samen met mn broers en zussen me vader naar het graf gelopen.. traantjes lopen dan wel hoor..

Jeetje zeg... Heel veel sterkte... Ik kan me niet voorstellen hoe het is om een van je ouders te verliezen...
Mega Respect

jha ik weet wel hoe het voelt maar sterkte

ik weet niet hoe het zit en wil het ook niet weten.


maar gecondoleerd!

gecondoleerd en nog heel veel sterkte gewenst de aankomende tijd.

helemaal over gaat het nooit en soms komt er een snijdende pijn als je het niet verwacht.

blijven praten en huil gewoon als de behoefte er aan is,en blijf de mooie momenten herinneren.

ik ben mijn moeder nu ook al drie jaar kwijt,en leeftijdsgewijs(ik ben nakomeling)is het heel natuurlijk en was ze op leeftijd,maar je kan je ouders nooit missen.

Ik weet precies wat je doormaakt..

Sterkte!!!

mijn vader is 9.5 jr geleden overleden,
toen het pas gebeurt was, had ik het gevoel gek te worden,
de andere keer schopte ik overal tegenaan, een ander moment kon ik alleen maar verdrietig zijn en soms zelfs gevoelloos...leeg...boos,etc. maar die gevoelens horen ook bij rouwverwerking...
Het verdriet en gemis gaan nooit helemaal weg.
Niemand kan je vertellen hoe je er mee om moet gaan, maar probeer jezelf te blijven en kies de juiste mensen uit waar je je verhaal en je verdriet bij kwijt kan.
Bij mij hielp het heel erg om alles van me af te schrijven.

Heel veel sterkte!

Gecondoleerd en sterkte!

Voor mij was het een opluchting! Eindelijk rust! En voor me moeder is het ook wel beter geweest! Voor ons allemaal!

Zo zie je maar, voor iedereen is het anders! Ondanks dat het beter was voor ons allemaal, gaan me vader en me broertje er anders mee om als ik!

Gecondoleerd

in het begin had
ik zoiets van ik ken
makkelijk zonder hem

maar nu is echt zwaar
klote

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 6 mei 2005 om 16:44:

mijn vader is 9.5 jr geleden overleden,
toen het pas gebeurt was, had ik het gevoel gek te worden,
de andere keer schopte ik overal tegenaan, een ander moment kon ik alleen maar verdrietig zijn en soms zelfs gevoelloos...leeg...boos,etc. maar die gevoelens horen ook bij rouwverwerking...
Het verdriet en gemis gaan nooit helemaal weg.

zie er heel veel herkenning in!
bij mij waren de eerste 2 jaren als een roes,toen begon ik ook echt te twijfelen aan mezelf ,want alles wat ik nog maar zag was zwartgallig en negatief...
begon zelfs de grip op de grens van goed/slecht te verliezen
en verder zal ik maar niet gaan,schiet nie op
maar gecondoleerd en sterkte
en ook al lijkt soms alsof alles verrot is uiteindelijk overwin je t,en maakt t je sterker
kijk maar naar mij,ik sta ook nog steeds...
terwijl allebei mn ouders en mn vriendin overleden zijn (destijds)

gecondoleerd en heel veel sterkte voor jou en je familie

Uitspraak van verwijderd op zondag 8 mei 2005 om 04:16:

terwijl allebei mn ouders en mn vriendin overleden zijn (destijds)

sjeez

moet er niet aan denken zeg pfff

beste ook niet te doen!
en laat ik n tip geven aan iedereen die dit leest he
mijn ma stierf toen ik 17 was,dr ziek bed is exact 4weken geweest en hoewel t me toen enorme moeite kostte heb ik toch verteld dat ik heel veel van dr hield (puberend ettertje was ik)
moraal is dus,zeg wa vaker tegen je pa of ma ,dat je alles heus wel waardeert,al komt t soms ietwat rot je strot uit
tis nix wat ze al niet weten ,maar vaak te weinig horen.....

Uitspraak van verwijderd op zondag 8 mei 2005 om 04:24:

dat je alles heus wel waardeert,al komt t soms ietwat rot je strot uit

Houd van je..nooit gezegd..trek ik niet (stom ja)
maargoed..ma en me vriendin...pa al 10 jaar niet gezien ook niet boeiend..maar als ik me ma ÈN me vriendin zou kwijtraken..

knap dat je dat volhoud

iedereen die dit meemaakt / heeft gemaakt:

gecondoleerd en sterkte. steun van mensen om je heen lijkt me heel belangrijk...

ik heb ze gelukkig (nog)

Uitspraak van verwijderd op zondag 8 mei 2005 om 04:24:

moraal is dus,zeg wa vaker tegen je pa of ma ,dat je alles heus wel waardeert,al komt t soms ietwat rot je strot uit
tis nix wat ze al niet weten ,maar vaak te weinig horen.....

helemaal waar, maar dit geldt natuurlijk ook andersom toch?

17 is net zo'n leeftijd tussen het niet helemaal tot je doordringen en het een plekkie geven denk ik...

voor jou ook

Uitspraak van Spank U Silly op zondag 8 mei 2005 om 05:07:

17 is net zo'n leeftijd tussen het niet helemaal tot je doordringen en het een plekkie geven denk ik...

t enigste waar ik me ervoor mee bezig hield,was feesten en scooter rijden bij wijze van
heb nooit een zak aan mn vader gehad en dus toen ook niet,zowel financieel als gevoelsmatig was ik aan mezelf overgelaten...
kwamen zoveel dingen ineens om de hoek kijken,woonplek inkomen.deurwaarders na verloop,verantwoording enz.
niemand als voogd/hulp en geen begeleiding what so ever!
al die dingen en meer komen op je af terwijl je eigenlijk zou moeten rouwen...
ben na een poosje gezeik v/d gemeente door t lint gegaan,bloembak door loket gesmeten,medewerker gemept enz.
om vervolgens in ons mooie kleine dorp als paria nagekeken te worden(en soms nog)

kan nog uren doorschrijven hoor,maar zit mezelf op te fokken en kan r nix mee
dus ik laat t er maar bij....... peace!

klote allemaal...je valt ineens in een groot gat..aan je lot overgelaten...

Uitspraak van verwijderd op zondag 8 mei 2005 om 06:00:

kan nog uren doorschrijven hoor,maar zit mezelf op te fokken en kan r nix mee
dus ik laat t er maar bij

te begrijpen ja...

Gecondeleerd!!

Ik weet niet beter als dat ik geen ma meer heb vanaf m'n 7e. Das denk heel anders dan één van je ouders verliezen op je 25e. Desalniettemin blijft het zwaar fucked up...

Sterkte ouwe!!

sterkte voor degene die het wel mee hebben gemaakt
en ikzelf weet niet hoe het is en hoop er voorlopig ook niet achter te hoeven komen

Heel veel sterkte dan!!!