Partyflock
 
Forumonderwerp · 727949
 
ik heb t meegemaakt dat een vriendin vn me zelfmoord heeft gepleegd,
soms vraag ik wel of ik goed gehandeld heb,
dus vandaar deze topic :)

als je/een vriend/vriendin zelfmoord zou plegen,
wat zou er door je heengaan ?
zo je verdrietig zijn of eerder heel boos omdat hij/zij niet de problemen met jou heeft besproken ?

en zou je naar de begravenis gaan?

als je een liedje mocht kiezen, ( speciaal liedje vn jullie ofzo of JULLIE nummer ) welke zou het worden..
laatste aanpassing
pfff moeilijk om op te antwoorden dit:

Boos :jaja: en terleurgesteld
Absoluut

liedjes maakt mij niets uit!
ik weet niet wat er door me heen zou gaan..ik zou denk ik boos zijn! Tuurlijk zou ik naar de begravenis gaan.

En als liedje...ehmmmm...geen idee!
Ja, heb ook geen idee hoe ik me zou voelen hoor!

Een nummer van Marco Borsato, dit was je leven, gaat geloof ik over zelfmoord...
Ik denk niet dat het verstandig is om het jezelf aan te trekken of jezelf achteraf verwijten maken. Daar kan je alleen maar in de put van raken. Dat je d'r over nadenkt is heel logisch en normaal (heb ik ook gehad nadat een vriend van besloot dat het genoeg was geweest).

Dat ze de problemen niet met jou heeft willen bespreken kan ook zijn dat ze dat niet kon. Maar dat je verdrietig bent is natuurlijk heel erg logisch.

En uiteraard ga je naar de begrafenis. Voor jezelf maar ook voor haar familie. Steun vind je bij elkaar.

Als ik een liedje mocht kiezen is het Sparks van Röyskop
Ik had t met een collega van me:(, waar ik altijd mee samenwerkte, en waar ik ook wel eens bij thuiskwam.
Die had veel dingen aan zijn hoofd, maar praatte er nooit over met iemand.
Het maakte me cker boos ja :yes: en verdrietig, t geeft je een andere kijk op t leven zoiets.

liedjes maken idd niks uit, als t maar past bij de persoon in kwestie
 
ik kan hier nu wel helemaal vertellen hoe ik zou reageren maar ik zou het echt niet weten, kan me dat totaal niet voorstellen.
 
kut onderwerpen :(
 
ik ben niet naar de begravenis geweest
omdat mn ex me DWONG om niet te gaan :/
( lees hij wou naar huis om sex te hebben :/ ook gedwongen overigs )

achteraf heb ik dr wel spijt van, dat ik me zo heb laten beinvloeden door hem :(


de klootzak..:@
Nou inderdaad... dat je gedwongen sex hebt is al ziek. En dat je daardoor zoiets belangrijks als een begrafenis van een vriendin moet missen is nog veel zieker!

Zou maar vraagtekens bij m'n relatie gaan zetten als ik jou was
 
t is allang uit hoor :p

was klein en naief laten we t daarop houden oke :P
 
omdat mn ex me DWONG om niet te gaan
( lees hij wou naar huis om sex te hebben ook gedwongen overigs )


WTF?!?!
ik zou die gast ophangen... die kerel is echt ZIEK in zn hoofd
tiefus... geen woorden voor, hoe kan je zoiets nou flikken?!
 
ja, achterlijke idioot inderdaad. Maar alhoewel hij zijn extreme mening uitte in een bizarre houding tegenover jouw vind ik dat jij daar best afstand van had kunnen doen. Een grote kanttekening daarbij is dat je overladen bent met nog niet eerder ervaren abnormale emoties en dat je duidelijk niet in staat bent systematisch na te denken: Een mix van boosheid, bedroefdheid en tal van vragen naar het waarom komen in zulke snelheden op je af dat je er gefrustreerd van raakt. Als je vriend, waarvan jij denkt dat hij het beste met je voor heeft, dan met zulk ´advies´ komt begrijp ik wel dat zijn toespelingen effect hebben. probeer in het vervolg misschien meerdere kanten van het verhaal naar voren te laten komen en als het kan zelf er rationeel over na te denken. Ikzelf zou 100 procent gegaan zijn naar de begravenis, hoe egoistisch (?) zelfmoord ook is. Je kan nooit weten wat de persoon allemaal heeft meegemaakt (misschien extern gedeeltelijk, maar nooit intern).

Boos ben je op de persoon, maar hoor je niet te zijn. Boos zou je moeten zijn of alle externe factoren die een rol hebben gespeeld in het tot stand komen van deze daad. Ik geloof dat er daadwerkelijk een punt is waarin er geen andere uitweg meer is en dan is dit misschien wel het beste.

Het nummer dat ik zou hebben gekozen is Muse - Sunburn.
M'n zusje heeft het onlangs te verwerken gehad. Bij haar heerste vooral onbegrip en onmacht, vooral omdat echt niemand het had zien aankomen.

Ze is niet naar de begravenis geweest, maar wel naar de condoleance, dat gaf haar een stukje afsluiting.

Zelf reageer ik nogal laat op de dood, soms zelfs vrijwel niet :S Heb inmiddels flink wat begravenissen achter de rug, maar heb eigenlijk amper een traan kunnen laten. En als het al zo was, was het vaak pas een flinke tijd erna, omdat het besef toen blijkbaar pas kwam.

Blijft een moeilijk onderwerp.
Allereerst iemand kiest erzelf voor om zich van zijn leven te beroven.....niet zonder redenen denk ik, maar neem nooit jezelf dat kwalijk.

Ik zou wel naar de begrafenis gaan, wat jou gebeurd is met je ex tja...waarschijnlijk was je bang voor hem en erg invloedbaar op dat moment dus neem jezelf dat ook niet kwalijk, je kan altijd nog op een waardige manier van haar afscheid nemen...bloemetje op haar graf of iets dergelijks waar je dan ook voor kies!

Ik zou never en te nimmer boos zijn op de persoon die zelfmoord heeft gepleegd heeft nl totaal geen zin, je weet niet watvoor dingen er allemaal door diegene zijn hoofd speelden en nee ik zou ook niet verdrietig zijn om het feit dat diegene het niet met mij zou hebben besproken puur om het feit ik ook niet alles vertel nee ook niet aan me beste vriendin....sommige dingen hou je voor jezelf.


het nummer wat ik zou kiezen tja ik denk Black Velvet van Alanis M gewoon omdat ik het en mooi nummer vind en erg gevoelig is!

Sterkte met dit meid omdat ik dekn dat jou verwerkingsproces nu is begonnen anders open je denk ik niet zo´n topic(K)
Meerdere keren tot nu toe

De vraag of je goed gehandeld hebt blijft je een hele tijd achtervolgen. Nu is er eigenlijk niets dat je had kunnen doen, die persoon heeft er zelf voor gekozen.

Wat ik voelde? Verdrietig dat het zo heeft moeten lopen, woede op het persoon zelf of naar de omgeving.
Hoe grof het ook mag klinken, ik kon zelfs begrip opbrengen voor de keuze.

Ben ik naar de begrafenis/crematie geweest, Ja en nee. Bij een aantal was het besloten door de familie, en was ik geen graag geziene gast. Bij de andere ben ik wel geweest.

Nummers?
pfff meestal heb ik persoonlijke nummers gehad.
-Marco borsato - speeltuin
-Goo goo dolls - Iris *acoustic*
-Emilia - Big big world
-Meatloaf - I would do anything for Love

vooral nummers waar het persoon zelf veel mee had dus.
Voor mijn eigen begrafnis zou ik trouwens: five for fighting- superman kiezen.
Door muziek zijn die mensen altijd toch nog enigsinds bij mij.
marco borsato is sowieso # 1 met begravenisliedjes en het liedje it's a perfect day
maar ik ken het verlies, maar meestal kunnen die mensen niks anders of hebben ze er gewoon geen fut meer voor om verder te willen leven, sommige zijn al zo erg beschadigd dat dit hun enige uitweg is.
ik zou zeker niet boos op diegene worden, verdrietig tuurlijk wel want het is een dierbare van je maar je kan ze het nooit kwalijk nemen!
ik zou wel naar de begravenis gaan of het wilt of niet, het klinkt een beetje gemeen maar ik bedoel hiermee te zeggen dat dit de enige kans is om waardig afscheid te nemen en dan laten rusten want anders loop je met een schuld gevoel!
heel veel succes voor de mensen die dit hebben moeten meemaken :flower:
 
Ik heb het zelf niet meegemaakt en dat zou ik ook absoluut niet willen.. Ik zou verdrietig maar ook boos wezen.

Maar ik denk niet dat je de schuld bij jezelf moet leggen. Ik hoor weleens verhalen van mensen die zichzelf de schuld geven als zoiets gebeurd. Vanwege een ruzie dat nergens om gaat.Als mensen zoiets doen dan zit er wel iets dieper waar ze mee zitten dan gewoon een ruzie.

Als dat zou gebeuren zou ik wel naar de begravenis gaan om dezelfde redenen die NL-hardcore-teefje-NL ook zegt

iig sterkte ermee (f)
 
Je moet de schuld niet bij jezelf leggen denk ik..
er zijn zoveel factoren die een persoon tot zelfmoord aanzetten.
Het is niet een klein dingetje, vaak is het een opstapeling van veel dingen, het leven zit niet mee, ze zien de toekomst alles behalve rooskleurig in, zijn geen reden om nog in leven te blijven...

Hoe moeilijk het ook is, je moet niet jezelf de sculd gaan geven, want het is nooit maar dan ook echt NOOIT jouw shculd..

Je kunt het toch niet voorkomen, als iemand het in zn hoofd heeft dan doet hij het echt wel..
Je kunt niet weten wat de echte reden is dat iemand zoiets doet. Iemand kan van de buitenkant heel erg gelukkig zijn maar van de binnenkant gewoon niet goed op deze wereld staan.

De zoon van een goede vriendin van mijn moeder heeft ook zelfmoord gepleegd. Dat was iemand die nooit depressief is geweest of maar iets in die richting. Iemand van wie je het nooit verwacht zou hebben.

Het zou mij vooral teleurgesteld maken en verdrietig. Niet boos denk ik. Dat weet ik nie. En ik zou natuurlijk wel naar de begrafenis gaan.

Liedje: Marco Borsato - Waarom nou jij?
 
ik weet niet echt hoe ik zou reageren..denk wel boos en terleurgesteld en het niet kunnen begrijpen..absoluut dat ik dan naar die begrafenis ga..en welk liedje ik zou het niet weten maakt denk niet zoveel uit...!!
 
helaas een aantal mensen erdoor verloren.
En ja zaterdag 4 dec alweer een jaar geleden dat er een goed maatje van me in gelderland voor de trein sprong.
Heel vervelend, zit er al dagen mee in mn kop :(
Ik kan er zoveel veel over vertellen en praten,maar heb er nu ff geen zin in :(
 
een vriend van mij heeft zeneige ekspres te pletter gereden tegen een brug. vroeger waren we de beste maatjes, maar de laatste 2jaar zagen we elkaar amper. de laatste maanden voor z'n dood spraken we elkaar terug veel en we wilden terug regelmatig afspreken. maar zo ver is het dus nooit meer gekomen.
ik ben er een tijdje heel slecht van geweest, vooral omdat ik em niet meer gezien heb.
maar ik denk wel dat ik er veel harder van afgezien zou hebben als we nog even close met elkaar waren geweest dan vroeger.

ik heb wel effe schuldgevoelens gehad omdat ik em niet kon helpen, maar ik weet dat ik alles gedaan heb om hem op andere gedachten te brengen. boos ben ik zeker niet. hij heeft zijn hele leven niks dan miserie gehad en nu is hij eindelijk gelukkig, dat is een hele troost.
het enige waar ik kwaad om ben is dat zijn moeder niemand de kans heeft gegeven om op een fatsoenlijke manier afscheid van hem te nemen. hij wou dat er 2 bepaalde liedjes werden gespeeld in de kerk, maar zijn moeder wou geeneens een mis opdragen aan hem. dat doet wel pijn.
we zijn met z'n allen afscheid gaan nemen op het kerkhof en hebben daar een liedje voor hem gespeeld, maar dat is toch anders.

jij moet jezelf ook geen verwijten maken. waarschijnlijk had je haar toch niet kunnen tegenhouden, wat je ook had gedaan. zelfmoordgedachten zijn eens zo sterk als je alleen bent. en als er op dat moment niemand is die op je kan inpraten, doe je het toch. zo is het bij m'n vriend ook gebeurd. en je kan nu eenmaal niet elke minuut van de dag bij iemand blijven om te zien of ze geen stomme dingen doet. je moet je er gewoon aan vast houden dat ze nu gelukkig is, dat ze het echt zo wou. ik ben er zeker van dat je haar had tegen gehouden als ze het je had toegelaten. jij kon trouwens ook niet weten dat het bij haar zo diep zat dat ze tot zoiets in staat was.
laatste aanpassing
 
ik ben het met miss moodswing eens, schuldgevoel heeft geen zin, als het in iemand zn kop zit doet diegeen het toch wel!

Ik zou me kwaad voelen, teleurgesteld, maar ook respect voor de keuze want geloof mij daar is zoveel lef voor nodig! En denken dat diegene nu heeft wat diegeen wilde... rust!

klote voor je dat je niet naar de begrafenis bent geweest door je omstandigheden :flower: ik zou wel gaan! (heb t ook zelf meegemaakt en ben gegaan)

sterkte
 
Het begint met boosheid/onbegrip en daarna, later pas,komt het verdriet.
Ik denk (voor mij persoonlijk) dat je beter wel naar de begravenis kunt gaan omdat dit stukje bij het verwerkingsproces hoort.
Ik heb het ook een aantal keer meegemaakt en 1x niet naar de begravenis gegaan ook door mijn woede maar hierdoor werd het verwerkingsproces alleen maar moeiljker. Naar mijn mening kun je iets niet verwerken als je boos blijft..
Maar ja het blijft iets moeilijks en onbegrijpelyks..
 
goeie vriend van mij is gesprongen. De avond ervoor heb ik daar nog gezeten, en heb ik met hem gepraat. Er was niets aan de hand in mijn ogen, tot ik de volgende ochtend uit mn les werd geplukt.

wat gaat er door je heen --> bij mij vrij weinig, kon het niet zo bevatten

was niet boos op hem. Tis zijn recht om dat te doen. Het zou niet mijn 1e keus zijn, en ik ben wel teleurgesteld, maar ik veroordeel niets.

Ben er verder helemaal over dichtgeslagen, ben wel naar begrafenis gegaan, maar verder wilde ik er weinig aan doen. ZIjn ouders gingen nog weleens dagen organiseren dat iedereen bij elkaar kwam. Ik kon hier voor mijn gevoel niet heen, omdat ik me, heel lijp, schuldig voelde erover.

kan er nu wel over praten, maar heeft bij mij wel twee jaar geduurd. Ben er verder niet depri van geweest, ben alleen lang voor de zaken weggerent (tsja, pubertje he)...

terugkijkend vind ik het vooral zonde van zn eigen leven, maar heb het wel afgesloten en ga eindelijk normaal met zn ouders om. Had ik eerst heel veel moeite mee.

Ben er laatst voor het eerst in 3 jaar weer geweest, en zn kamer was nog precies hetzelfde. Heel raar, maar nadat ik daar ben geweest heb ik er meer rust mee.

k word er nog steeds wel heel verdrietig van.
ik vind dat mensen die zichzelf van t leven beroven een aardige ego hebben! Alhoewel de meeste mensen wel erg ver van de weg zijn geraakt... Toen dit in mijn straatje was voorgevallen ben ik heel lang erg boos geweest! tevens ben ik info gaan verzamelen en dit heeft me nachten wakker doen houden! een ding is zeker je verwerkingsproces is veel moeilijker en veel langer!
naar de begrafenis zeker, dit is je laatste afscheid!
 
ik vind dat mensen die zichzelf van t leven beroven een aardige ego hebben!


wat een onzin.

ze moeten dus geen zelfmoord plegen omdat JIJ je daardoor kut voelt

DAT is pas egoistisch

ben groot voorstander van zelfbeschikkingsrecht

als iemand geen zin meer heeft in het leven, waarom zou ie er dan mee door moeten gaan?

dat je er verdriet van hebt, en dat je je er kut over voelt, begrijp ik maar al te goed. Maar om het egoistisch te noemen vind ik te ver gaan en ik vind het ook principieel verkeerd om dat te zeggen, omdat je dan niet aan de persoon in kwestie denkt, maar aan jezelf.. en dat lijkt mij meer egoisme dan iemand die een keuze maakt.

Je leeft voor jezelf, en voor niemand anders.
ik zou wel boos zijn als hij er niks van had laten merken, natuurlijk zou ik naar de begrafenis gaan, en het liedje, eehm... i'm not an addict vind ik wel mooi:)
 
en zou je naar de begravenis gaan?


ja tuurlijk!anders zou het geen vriend/vriendin zijn he!

maar ja zo denk ik erover
 
als je/een vriend/vriendin zelfmoord zou plegen


Is gebeurd in 1999. Hij heeft zichzelf opgehangen.

wat zou er door je heengaan ?


Waarom? Hoop dat je je rust hebt gevonden? Dat ging er door me heen.

zo je verdrietig zijn of eerder heel boos omdat hij/zij niet de problemen met jou heeft besproken ?


Nee, ben niet boos geweest of zoiets. Het was voor mij direct duidelijk dat het voor hem de laatste uitweg was. Hij had namelijk ooit eens tegen mij gezegd van overal is een oplossing voor te vinden. Zelfmoord moet je echt zien als een laatste redmiddel voor jezelf.

en zou je naar de begravenis gaan?


Ja... Heen geweest en het was een prachtige crematie. Vond het alleen jammer van zijn lichaam dat dat niet beter afgelegd was. Je kon namelijk nog precies zien waar het touw langs had gezeten. Dat vond ik heel jammer. De crematie verder was heel emotioneel. Mede omdat hij niks had achter gelaten en niemand wist waarom hij het gedaan had. Er werd ook gevraagt dat als iemand iets wist dit te zeggen tegen de ouders.

als je een liedje mocht kiezen, ( speciaal liedje vn jullie ofzo of JULLIE nummer ) welke zou het worden..


Op zijn crematie werd het nummer van Ilse de Lange - When we don't talk gedraait. Ik vind dit gezien de situatie een heel toepasselijk nummer.
je leeft niet alleen voor jezelf als je de keuze hebt gemaakt om te trouwen en kinderen te krijgen! vrienden en vriendinnen te maken! en lees goed de mensen die zoiets doen zijn vaak ver van huis en denken daar niet over na!
 
tnx voor jullie reacties,
ik heb erg veel problemen gehad met mn ex,
( ja dylaan, ik was idd bang voor em, hij sloeg me ook enzo..)
ik begin eindelijk los te komen doordat ik met iemand over mn ex heb gepraat, ik heb het verwerkt zeg maar..
maar nu komen dit soort dingen ook boven..

toch iedere keer daarna gingdie weer lief doen en sorry en t zal nooit meer gebeuren, en nam ik hem weer terug

het is moeilijk dan..

en toen gebeurde dit.. we hoorden dat ze dood was..
hij was boos op dr, hij zei t is een egoisische kut, (hij kende dr geeneens !!!) als het zo een leuke vriendin was had ze je gebelt bla bla bla
terwijl zoo close waren we niet eens

hij heeft heel erg op me ingepraat zodat ik niet ben gegaan, maar met hem mee..

mn ex zijn moeder werkte daar en ze heeft me vertelt dat ze heel "lelijk" was, dat ik blij moest zijn dat ik dr niet heb gezien.
ze was "beschadigt" aan dr keel en t lag ook helemaal open, dr polsen waren doorgesneden en dr zaten overal striemen
( ze heeft zichzelf aan een bed opgehangen :S gewoon zo een lage !!!)
ze was echt levensmoe kwamen we achter,
we hebben in dr schoolkluis een boek gevonden waar ze in heb geschreven,
dr moeder terroriseerde dr heel erg (ze heeft overigs geen traan gelaten om haar dood)

ze zei als dit boek vol is, ben ik dr niet meer,
dr waren 5blz volgeschreven met verdriet en haat, en de rest stonden krassen en strepen op.
op de laatste blz zette ze alleen doei neer..

t doet me nu wel wat, als ik dr zo over nadenk..

tnx voor jullie reacties :)
 
pffff wat naar zeg M.C kan me voorstellen dat het je wel wat doet!!
 
tja :vaag:


gelukkig heb ik nu een hele lieve vriend :hug:


:D
 
ja gelukkig wel en kan je je daar lekker op storten:D
 
:d uhuh


en bn dr dankzij hem 8er gekomen dat sex ook heel fijn en leuk en lekker en vertrouwt en geil ect ect ken zijn !!! :$
zelf een aantal keren meegemaakt..
1 daarvan was erg dichtbij..

Ik kan ook niet beschrijven wat je dan voelt.. De maanden drna leefde ik ook in een roes.. Niks boeide me meer..School verkloot enzo..

Het gevoel drna was dat ik wilde weten waarom en had ze niet ff kunnen doorzetten..

Mja nu bijna 4 jaar geleden en ik heb het een plek kunnen geven (f) Denk nog vaak aan haar en mis dr..
Ooit kom ik dr weer tegen! Ze is nu gelukkig en heeft haar rust gevonden
een vriend van me had een ongeluk gehaf waardoor hij blind is geworden..

Na 2 jaar heeft ie zelfmoord gepleegd door een overdsis xtc te slikken(60stuks ofzo)...

ik kan het wel begrijpen in zijn geval,maar het blijft wel altijd bij je....
 
ja lijkt me erg moeilijk ook allemaal heb het zelf nog nooit meegemaakt gelukkig..hopen dat dat zo blijft...(F)
laatste aanpassing
heb gelukkig niemand verloren wel een poging tot meegemaakt.
En Daarna moet je dan gewoon weer praten met die jongen alsof er niets gebeurd is :S
Hij had ook een overdoses genomen (10 pillen tegelijk)
Mijn moeder gauw met die jongen naar het ziekenhuis waar ze zijn maag leeggepompt hebben.
Zou niet weten hoe ik me zou hebben gevoeld als hij dit niet had overleefd.

Nu ben ik boos op hem geworden en ga niet meer met hem om.
gelukkig heeft hij volgens die ideeen ook niet meer.
Na dit forum te lezen begrijp ik idd dat ik egoistisch was om boos op hem te zijn.
Heb het meegemaakt met me ex (die toen ook al me ex was, maar wel en goede vriend)
Niemand zag het aankomen dus schuldgevoel had ik niet echt...wel teleurgesteld.
mocht niet bij de crematie zijn (besloten)
Heb heel veel aan Marco Borsato (Alles kwijt)
 
is fucking moeilijk.