tienermoeder doen of niet?

een vriendin van mij 15 jaar paar maandjes en ze word 16 heeft een vriend waar ze dus onveilig mee heeft gevreeen heeft en ze zit niet aan de pil het is zeker dat ze zwanger is maar ze twijfelt of ze het weg wil laten halen of niet ze wil het leven van een kind namelijk niet ontnemen maar zichzelf ook niet in de problemen helpen als ze het laat zitten word ze waarschijnlijk het huis uitgeschopt en alles haar vriend weet nog niet dat ze het misschien wil laten zitten ik probeer haar op de beste manier te helpen maar weet zelf niet echt hoe daarom wil ik vragen over jullie mening het is natuurlijk niet slim daar zijn we het allemaal wel over eens maarja ik ken natuurlijk niet haar keuze maken dat moet ze zelf doen maar wil der gewoon altijd blijven helpen want daar ben je vrienden voor vind ik dus mijn vraag is wat zouden jullie doen als je 15 was geen school geen werk of wat dan ook??

Eerst je eigen leven op een rijtje dan een keer aan kinderen denken...
Tja t kan ook een "ongelukje" zijn maar denk dat zeker bij 80 % van de tienermeisjes die "per ongeluk" zwanger raken t vette bullshit is....

Ik vind dat ze het NIET moet weghalen,
Ze moet het natuulijk helemaal zelf weten ik geef ook maar m'n mening. Maar als ze oud genoeg is om het zonder condoom en de pil te doen moet ze nu maar der verantwoordelijkheid nemen. En opgroeien zonder vader ( als die er niet in the picture is ) is ook niet het einde van de wereld. Zoveel mensen hebben geen vader meer. Ik hoop dat ze voor zichzelf de goede keuze maakt, wat die ook is

ghehehe zow denk ik er ook over!!
tsjah julie kunne nie zegge dat het "een foutje" was toen dit gebeurde maja ieder zij eigen mening tog?!

als ik nu zwanger was zou ik als eerste heel goed met mn moeder er over gaan praten! ik weet natuurlijk niet of ze goed met haar moeder kan praten over zoiets maar dan zou ik met een goeie vriendin praten.. En desnoods samen met die vriendin naar mijn moeder gaan en het hele verhaal vertellen...
ze zal wel schrikken maar dat is heel normaal..later zal ze erover na gaan denken..

Mijn moeder zegt dat als ik nu zwanger zou raken dat ze zou steunen in welke beslissing ik ook zou nemen (dat zou me al heel erg gerust stellen denk ik) En mijn moeder weet dat als ik nu zwanger zou raken dat ik t zou houden
Ze zou me zeker helpen en steunen in de opvoeding

dat zegt ze nu tenminste. maar ik denk dat als je er echt zelf voor zou komen te staan, dat je dan heel anders gaat denken.

Okee 15 is erg jong voor n kind, zelf ben je dan nog n beetje kind, dat weten we allemaal, maar het is wel een levend iets wat je in je buik hebt!

ik denk dat veel mensen te nuchter over deze dingen denken (abortus, tienermoeders) en als ze er zelf voor zouden komen te staan hun mening misschien wel helemaal anders zou zijn..

Ik zou mijn zwangerschap zeker behouden maar dat is ieders eigen keus!

Ik wens je veel sterkte met je vriendin en probeer er goed met haar over te praten (het is niet niks!) en haar zo veel mogelijk proberen te steunen!

ik zou er als ik gaar was nog goed over nadenken want een vriendin van mij is net 19 en die kan niet meer uit bijna niet werken haar hele leven bestaat alleen nog maar uit haar dochtertje en haar en ze heeft totaal geen vrije tijd meer en ik heb het zelf ook meegemaakt was 18 en was zwanger geraakt van me vriend ik heb er met hem goed over gepraat en mijn ouders maar wist zelf dat ik nu nog niet instaat was om voor een kind te zorgen ik ben zelf nog te veel kind en wil nog maar altegraag van mijn uitgaans leventje genieten en lol maken. Je moet bedenken dat als je een kind heb dat het niet alleen in het weekend thuis blijven is maar al je geld gaat er aan op je vrijetijd en je nacht rust. dus ik zeg een ding een abortus is moeilijk maar met steun van vrienden lukt het haar wel om abortus te doen, zo is het bij mij ook gegaan je kan beter denken hoe het nu is en hoe het zou zijn als ze een kindje heeft.

veel succes ermee en sorry dat er geen kommas of punten in staan!!

rel geil van me

als je echt zwanger zou zijn haal het please weg .......
Jij had het toen ook bij mij uit me hoofd gepraat om het te houden weet je nog

hou van jou.......

Ik was 17 toen ik zwanger raakte en heb alles vanaf dag 1 alleen gedaan.
Het is tot op de dag van vandaag nog vreselijk zwaar.
Als je 15 bent kun je hier gewoon nog niet klaar voor zijn.
Was ik op mn 17e ook niet, maar heb me er wel doorheen geslagen en ben er ook veel sterker door geworden, maar was er liever niet zo vroeg aan begonnen.
Woon nu ruim 100 km bij mn familie vandaan en woon nu samen, maar heb veel moeite om hem mee te laten beslissen over mn kind.
Als ik het over zou mogen doen, was ik zelfs nu nog niet aan kinderen begonnen. (maar dan wel met de garantie dat ik hetzelfde kind dan zou krijgen)