Partyflock
 
Forumonderwerp · 636772
Hier dan eindelijk een topic voor alle PartyFlockers op leeftijd. :)

Hier kunnen jullie in een ongedwongen sfeer, en onder het genot van een goeie Sherry,
met elkaar babbelen over wat JULLIE zoal bezig houdt.
Over hoe het "vroegah" was, oorlogen naar keuze, enz.

En hopelijk zonder storende interventie's van de jongere generatie's.



Om jullie bezig te houden heb ik een interessant, leerzaam en plezierig programma van activiteiten bedacht:

Maandag
* Sjoelen

Dinsdag
* Bridgen

Woensdag
* Lezing over de werken van Mulisch

Donderdag
* Seminar over 1e en 2e W.O.

Vrijdag
* Workshop Handwerken (Pottenbakken, vingerhaken enz... )

Zaterdag
* Musea bezoeken

Zondag
* Grote Bingo

laatste aanpassing
zonder tanden!
Rie, de bingo is zondag pas.. *zucht*

T-nus, ik zie het nu. Bedankt, vooral namens de marketingafdeling (Y)
heb je ook twister voor bejaarden?
singe, singe, singe!!
2e rijtje en 4e rijtje deden we toch?
Jahaaaa maar eerst nog 2 nachtjes slapen!!
Zondag heb ik de kleinkinderen op bezoek...
Nou vooruit dan maar Rie, ik speel wel even mee.

Maar geeeeeeeen prijzen, die zijn voor zondag.

Voor de volle kaart:

B-12....
B-12 ehm....ff kijken ehm ehm .....Ja die heb ik
0-72....
Potjandorie....loopt lekker..

He, zie nou het affiche ook idd
laatste aanpassing
B-14
 
Bingo
Laat me je kaart maar eens even zien dan meneertje.
 
hé wat zeggie...
 
waar staat de tafelvoetbal??
B-14...jaaaaaaaaaaaaaa­aa!
Ik geloof er niets van, veel te snel Bingo opa Ceb@s.

Zingen!! :[
*gritst bingo kaart uw Ceb@s zijn handen*

Een even kijken...

:O

Valse bingo! Het was B-14, niet B-13 meneer!

Liedje zingen O:)
Zuster: Mevrouw Vief:@
wilt u nu per onmiddelijk uw kamer weer in gaan :@

Vief: neheheeee
Zuster: oh mevrouw ik vraag of de dokter u even morgen wilt spreken hoor want dit kan zo niet langer
Vief: HUH :S
Zuster: verpleger David heeft al een aantal keer een klacht tegen u ingedient wegens ongewenste intimiteiten
Vief: :bloos:
Zuster: belooft u dat u het anders niet meer doet??
Vief: :yes: dat zeg ik persoonlijk tegen David stuur hem maar naar mijn kamer O:)
Zuster: is goed
Verpleger David: euh u wilt wat tegen mij zeggen mevrouw vief
Vief: ja je ziet er weer lekker uit :[ kom maar ff bij vief op schoot zitten om je rapport te laten zien :kwijl:
 
zingen zingen.....weet wel een leuk verhaaltje
het was op een vroege ochtend in 1944

Aan het Hof te Zandeplein in Kloosterzande was tijdens de oorlog in de feestzaal van Hotel Van Leuven een distributiekantoor gevestigd.
Naarmate de oorlog langer duurde nam het tekort aan voedsel toe. Steeds meer goederen kwamen op de bon. Terwijl de hoeveelheden die men op de bonnen kon krijgen steeds kleiner werden. Om onderduikers aan de benodigde bonnen, bonkaarten en blanco stamkaarten te helpen, pleegden knokploegen van de landelijke organisatie voor hulp aan onderduikers overvallen.

Zeeuwse Jaap, schuilnaam voor Pieter Simpelaar was een van de negen Kp´ers die op 3 maart 1944 het distributiekantoor van Kloosterzande, de centrale post voor nagenoeg geheel Zeeuws-Vlaanderen, overvielen: De ruimte waarin het distributiekantoor gevestigd was, maakte deel uit van het hotel. We hadden de overval weken van te voren voorbereid en bezaten een kleine plattegrond. Via de tuinmuur zijn we op het terrein gekomen. De eigenaar van het hotel was op de hoogte gesteld van wat er ging gebeuren.

Om in het kantoor te kunnen komen schroefde ik de golfplaten van het kolenhok los en zo kropen we naar binnen. Een aantal van ons hield buiten de wacht.
De twee aanwezige bewakers van de kluis werden bedwelmd en aan polsen en benen vastgebonden. Met een valse sleutel, gekregen van een medewerker van het gemeenthuis, openden wij de kluis en haalden er alles eruit. Ongeordend sopten wij het in dozen en zakken en wierpen het geheel in de bestelwagen die buiten stond. Alles verliep gladjes, de bonnen waren bestemd voor onderduikers, maar werden eerst voor een korte tijd naar een boerderij gebracht.

Op het distributiekantoor moet snel alarm geslagen zijn, want de volgende dag al las ik in krant van de overval.

Later bleek dat 5600 oude en 9300 nieuwe inlegvellen, 6757 stamkaarten, 12300 inleveringzegels en 35000 bonkaarten tot de buit behoorden.
De hotel eigenaar en de man van het gemeentehuis, die de sleutel van de kluis had laten namaken werden door de Duitsers gevangen genomen en verhoord. Beiden zijn in de Duitse kampen omgekomen.
Wij werden niet opgepakt.

ja dat waren tijden mijn zoon
Op welke melodie Ceb@s?
 
en weet ook nog wel in november in 1944

Op 15 november 1944 werd in Almelo de grootste bankroof uit de Nederlandse geschiedenis gepleegd.
De overval startte vanuit café Frielink aan de Almeloseweg in Habrinkbroek en was bedoeld om de spoorwegambtenaren, die sinds 17 september 1944 in staking waren, en hun loon niet doorbetaald kregen van het nodige te voorzien.

De financiering van de spoorwegstaking en andere verzetsactiviteiten was in handen van het Nationaal Steun Fonds (NSF). Deze organisatie verwierf inkomsten van leningen van banken, giften en later, toen er zeer veel geld nodig was, uit het vervalsen van schatkistpromessen.

De KP-ploeg van Twente wilde de NSF steunen, in september 1944 was de spoorwegstaking uitgebroken.
Het Nationaal Steun Fonds moest geld hebben, we kregen een tip dat er een heleboel geld van de Nederlandsche Bank van Arnhem naar Almelo was vervoerd. Dat was om veiligheidsredenen, de geallieerden zaten al in het zuiden van Nederland verteld Herman Höften een van de overvallers.

Met onze KP van vijf mensen bedachten we een plan, ons groepje bestond uit jongens van een jaar of twintig merendeels afkomstig uit de arbeidsbeweging, die niet naar Duitsland wilden.
Londen keurde het plan goed, we hadden verbinding met de “ Special Headquarters “ in Londen.

Twee uur voor de overval verzamelden we in het café van Gerard Frielink in Harbrinkbroek, aan de rand van Almelo.
Hier werden de andere vijf leden van de Binnenlandse Strijdkrachten geïnstrueerd. De overval op de Nederlansche Bank liep gesmeerd, we brachten het geld, zesenveertig miljoen gulden naar een boer in Daarle.
De Duitsers waren goed kwaad, ze zetten een miljoen gulden op ons hoofd, maar konden geen enkel spoor vinden.

Eind november liepen we stuk door heel iets anders. In café Frielink waren blanco persoonsbewijzen doorgegeven aan een motorkoerier, bij een straatcontrole werd de motor aangehouden en werden de papieren gecontroleerd.
Ze sloegen eruit van wie en waar hij die papieren gekregen had, de caféhouder en zij broer zijn van het bed gelicht.
Terplaatse werden ook twee leden van onze KP en de chauffeur gearresteerd.

De bankdirecteur van de Nederlansche Bank in Almelo ontmaskerde de twee als overvallers.
Om te verhinderen dat er nog meer arrestaties plaatsvonden is de schuilplaats van het geld aan de Duitsers verteld. De gearresteerde zijn naar Duitsland gebracht, alleen de broer van caféhouder Frielink is teruggekomen.

ja dat waren bizare tijden mijn kinders
 
Op een dag kwam Flip Klapwijk (oom Dirk) bij mij, die me vroeg of ik, samen met Daan de Bruin, een veilingschipper uit Poeldijk een vrachtje wapens wilde halen te boskoop.

Dat was zeker in het laatste deel van 1944, toen de verbinding met Engeland beter waren geworden en de Engelsen uiteindelijk besloten ook wapens te droppen in andere delen van Nederland.

Aanvankelijk werden alleen wapens gedropt op de veluwe voor zover ik weet.



Met Daan de Bruin ben ik met de schuit gaan lopen naar Boskoop.

Ter hoogte van Hazerswoude overnachten we en bereikten de volgende dag onze bestemming.

Daar aangekomen werden we door iemand opgevangen. Ons schuitje konden we ergens in een sloot laten liggen en daarna werden we ondergebracht bij een slager.

Ze lieten ons verder volkomen in het ongewisse; we wisten niet waar die wapens waren etc.



Ze gingen zeer voorzichtig te werk, een goede voorzorg, want zouden we worden gearresteerd dan zouden we geen namen kunnen noemen.

Nadat het schuitje was geladen met wapens werden daar bieten bovenop gegooid en was er van de wapens niets meer te zien.

Toen dat klaar was konden we vertrekken. Als er langs het vaarwater een jaagpad was liepen we met een lijn en trokken zo de schuit voort.

Was er geen jaagpad, dan moesten we bomen, d.w.z. met een houten paal de schuit voortduwen. Bij de sluis in Leidschendam beleefden we nog enkele spannende momenten.

Er werd voor de sluis een controle gehouden door ambtenaren van de C.C.D. Zoals gezegd was onze lading afgedekt met een laag voerbieten .

Het daarvoor benodigde vervoerbewijs hadden we echter niet, maat gelukkig konden we met medewerking van de sluismeester zeer snel schutten en onze weg vervolgen zonder dat die ambtenaren de kans kregen ons te controleren.

Het waterverkeer werd door de Duitsers zelden gecontroleerd.

De wapens werden afgeleverd bij Jan doelman te Maasland.



Het vervoer van wapens met een platboomschuit over zo’n grote afstand was eigenlijk niet te doen en daar was men klaarblijkelijk toch ook wel achtergekomen.

Ze hebben toen een motorschuit op de kop getikt bij Cees Vermeer in Schipluiden .

Daantje de Bruin uit Poeldijk kon niet met een motorschuit varen en dus moest er een ander worden gezocht die dit werk kon en wilde doen.

Die persoon werd gevonden te Naaldwijk, nl. Jeroen Valstar zoon van een beurtschipper, dia altijd groenten van de veiling te Naaldwijk naar de markt in Den Haag vervoerde.

Volgens mij was dit geen directe familie van Leen en Cees Valstar.

Met de motorschip zijn we nog een keer in Boskoop geweest om een vracht wapens, en ook naar Zwammerdam waar de wapens gehaald moesten worden bij een boer bij het riviertje de Mije aan de Nieuwkoopse plassen.



Verder zijn wij verschillende keren nar Bleiswijk gevaren om wapens op te halen van droppings op een afwerpterrein daar in de buurt.

Soms lagen we daar wel één of twee weken alvorens de dropping doorging.

Het wachten was dan op het doorkomen van een slagzin vanuit Engeland, via de Belgiesche zender, eerst om 13.45uur en bij herhaling van hetzelfde bericht om 20.30 uur zou de dropping definitief doorgaan.

Tijdens de dagen die we moesten wachten werden we in Bleiswijk ondergebracht bij de K.P.-ploeg van Jan Roosendaal en gingen we mee met de ploeg als de wapens naar beneden kwamen.



Behalve voor het Westland hebben we ook diverse malen afgeleverd in Rotterdam.

Ook in Vlaardingen, dat was niet zo’n geslaagde onderneming, want ze lieten ons daar enkele dagen bij de sluis liggen.



Bij allen transporten die ik met Jeroen Valstar heb gedaan zijn we slechts eenmaal door Duitser gecontroleerd.

Dat was in de Zweth in de omgeving van De Lier, waar de Duitsers een zoeklicht opstelling hadden.

Waarschijnlijk zochten die wat te eten. Ze maakten een praatje met ons, maar hebben de luiken niet geopend.

In 1950 heb ik van een neef van Lodewijk v.d. kaade een rapport gekregen door
Jan Roosendaal opgemaakt, waarin vrijwel alles werd vermeld.

Helaas heb ik dit na de verhuizing nergens meer kunnen vinden.
*schrijft zich in voor de bejaardensauna dag*

en hoopt dat de verplegers ook mee doen :kwijl:
 
*slaat met stok op oma vief haar billen
hehehehe ugh guh uh hehe proest hehe ugh ugh*
 
*dropt een viagra-tjuh in Ceb@s* rolt ie vannacht tenminste niet weer zijn bed uit!
Denk niet dat zo'n klein stokje dat tegenhoudt hoor ;D
 
tis te proberen....... anders word ik weer wakker vannacht.... damn
*Hoop dat m'n andere nummertjes snel vallen, begin een beetje in te dommelen*
Ja, we gaan weer verder.


O-61.....
 
nou er was een dag dat ik in een uur gevecht kwam...
het was 1945...
 
Iedereen weet dat de overgave van Nazi Duitsland nog slechts een kwestie van uren is. De bevolking is uitzinnig van vreugde en voelt zich al min of meer "bevrijd". Uit de nok van het dak van het postkantoor hangt een rode driehoek, gevolgd door een witte en een blauwe. (De Nederlandse vlag).

Om hun vreugde te uiten steekt de plaatselijke bevolking rietpollen langs de Lek in brand als vreugdevu­ren. "Duitsland capitu­leert"....Hoe­ra!!!

Echter, in Schoonhoven, een paar kilometer verderop aan de Lek, is een deta­chement Kriegs Marine gelegerd. Omdat deze lieden wel eens voor onaan­genaamheden kunnen zorgen gaan enkele BS'ers naar het Lekdorp om de bevolking te waarschuwen.

Dit zijn de uitgeweken Goudse KP'er Wim Vrijenhoeff en politieman Cor van den Berg uit Ammerstol. Hun opdracht aan de bevolking luidt: Vuren doven, vlaggen inhalen, er komen moffen aan! De inwoners van Ammerstol geven hier gehoor aan en de vuren worden gedoofd en de vlaggen worden bin­nengehaald...



Bij Het Gebouw gaat de bel en twee passanten vragen om onderdak. Het is ca. 22:30 uur en de spertijd geldt nog steeds. "Het Gebouw" is vol, dus volgt verwijzing naar een boer aan de overkant om in de hooiberg te kunnen slapen.

Een langs fietsende patrouille van twee Duitse soldaten houdt de passanten staande en geven Piet Goosen opdracht de landgenoten toch onder-dak te verschaffen in "Het Gebouw".

De BS-ers komen terug en verschuilen zich in de tuin van de pastorie.

De Duitse soldaten willen op de (gejatte) fiets stappen en hun weg vervol­gen, maar worden op de Lekdijk geconfronteerd met de twee BS-ers. "Halt!! Wer­da?" klinkt het in het donker. "Holländische Polizei!" roept Cor van den Berg terug, die inderdaad gekleed is in zijn politieuniform. Er komt geen antwoord. Wel horen de BS'ers dat de Duitsers hun geweer doorgrendelen. Hierop trekt van den Berg zijn dienstwapen en haalt zonder aarzelen de trekker over. Niets! Later blijkt de slagpin gebroken te zijn... Vrijenhoeff kan niet anders dan zijn stengun ontgren­de­len en het vuur te openen. Het was nu immers een kwestie van "wij of zij". Sten-salvo's, ge­weervuur, rook, ge­schreeuw, bloed...

Eén Duitse soldaat ligt dodelijk getroffen door een salvo uit de sten van Vrijen­hoeff op de dijk, de tweede valt zwaargewond tegen de voordeur van een dijkhuis. Hij was het slachtoffer geworden van zijn eigen handgranaat die in zijn hand was geëxplodeerd. Zijn halve gezicht was weggeslagen...










De BS-ers gaan naar binnen bij "Het Gebouw" en vragen een kleed of een gordijn. Alleen het pluchen rode "zondagse" tafelkleed lag nog in de kast en dit wordt gebruikt als lijkwade voor de gedode soldaat die in allerijl op het plaatse­lijke kerkhof wordt begraven.

Voor de gewonde soldaat wordt de plaatselijke huisarts Dr. Frese geroepen, waarna deze is weggebracht naar de verblijf­plaats van de BS-ers, op de zolder van BS-er Gerard Brand aan de Capellelaan. Vervolgens wordt hij overgebracht naar het van Iterson zieken­huis in Gouda, alwaar hij op 5 mei overlijdt ten gevolge van de opgelopen verwondingen...

Achteraf is gebleken dat deze twee Duitsers verantwoordelijk waren voor de dood van een 16 jarige jongen die door de illegaliteit als uitkijk op de dijk bij Lekkerkerk was gezet en door hen gewoonweg van de dijk geschoten is...



Het is inmiddels 5 mei

Piet Goosen, beheerder van Het Gebouw, duikt onder.

Er komt een bootje met 5 a 6 moffen aan in Ammerstol. Ze zoeken hun kamera­den. Ze breken de dichtge­spijkerde onder­wijzerswoning open en nemen fototoe­stellen en andere appara­tuur mee.

Twee soldaten komen bij de familie Goosen binnen. Eis van de Duitsers:

Als het stoffelijk overschot niet gevonden wordt, worden alle Ammerstolse mannen weggevoerd en doodgeschoten.

In de nacht van 5 op 6 mei vluchten bijna alle mannen met schouwen de weilanden en boomgaarden in.



6 mei

De Goudse Ondergrondse, inmiddels officieel de "Nederlandse Binnenland­se Strijdkrachten", onderhandelt met de Ortskommandant te Gouda.

Vanwege de Duitse capitulatie laat men de zaak rusten en er wordt geen nader onderzoek meer ingesteld naar de gebeurtenissen in Ammerstol.



6 mei 's avonds

Aankomst van drie Duitse soldaten. Stinkend naar de drank doorzoeken ze Het Gebouw, op zoek naar hun kameraden, maar ze vinden uiteraard niets.

Piet Goosen wordt meegenomen voor verhoor.



7 mei

De Duitse soldaten lopen nog steeds gewapend rond in Ammerstol.

Piet Goosen keert terug naar huis. Hij is, na ondervraagd te zijn door de Duitse soldaten, letterlijk uit de auto getrapt.



De Duitsers zijn op 8 mei nog één keer teruggeweest in het Lekdorp, waarbij ze Jan Roozendaal de weg vragen naar het kerkhof.

Daarna laten ze de doodgraver Arie Brand met het geweer in de rug het verse graf openen, en nemen hun dode kameraad mee. Hierna zijn ze niet meer teruggekeerd in het Lekdorp.

De echte bevrijding kwam dus voor Ammerstol pas op 8 mei...
 
Rie bingo is toch pas zondag?????????? zit jij vooruit te bingo-en???? valsspeler!
Over nummertjes gesproken, vroeger deed ik nog wel eens een nummertje op mijn keukenvloer O:)
Rie kan zondag niet, dus we doen even "droog-bingoen" zeg maar, zonder de prijzen dus.
 
Ok kee dan Kimhmm.... was ff bang dat ik de eerste prijs weer eens mis ging lopen!

to Tanky & Fanta aka Miss Praying mantis waar kan ik me opgeven voor de sauna????
Ik speel een potje dispensatie-bingo met de zuster omdat ik zondag eindelijk weer eens visite krijg....
 
b-14 weet nog wel een verhaal van een b-14..het was...euhm ff denken 1944
He getsie, da'nou al de 2e keer dat ik achter de feiten aanloop en overbodige dingen post...Begin echt oud te worden....

Huh, hoorde ik iets over keukenvloeren?
 
Wat dacht je?? :S

Als ik aan t eind van t verhaal ben, ben ik dus echt wel het begin vergeten hoor !
 
hé wat zeggie...waar is me sherry
We hebben nog maar een paar nummertjes over! :D

Nu wordt het spannend!

B-6....
 
*ugh ugh ugh*
 
Staat zeker nog op mijn kamer die sherry van je :$
 
*pakt rolator en strompeld richting kamer 125*
laatste aanpassing
 
*heeft m stiekem al opgedronken* :$
B-6 check
....................­spannend spannend nog 1-tje