Hier een verhaal wat ik aantrof op http://www.spunk.nl
Vijf jaar geleden werd het land overspoeld met de in glimmende Australian trainingspak gehesen gabber. Je kon geen tv meer aanzetten en je zag de zwetende rave-teven en hun mannelijke tegenhangers met grote Micky-Mouse ogen hakkuh voor hun leven. Uit de radio kwamen bijna alleen nog maar liedjes als ‘Gabbertje’ en ‘Hakkuh en Zaguh’ Maar heel langzaam, eigenlijk hadden we het nauwelijks door, verdween de gabber.
Dana van der Mark, ex-gabber: ‘Ik merkte bij mezelf dat ik er gewoon wat te oud voor werd. Dat hadden de meeste van mijn vrienden ook wel. Het gabberleven was wel altijd vrij hard en wild. Je had wat spulletjes om heel de nacht door te dansen. Dat kon ik niet meer combineren met de studie die ik ging doen. Ik ben toen ook over gestapt op trance. Er werden nog wel wat gabberfeesten gegeven, maar die waren vrij klein en de muziek was ook al wat rustiger. Wij stapten er allemaal uit omdat we er te oud voor werden. Er kwamen geen nieuwe gabbers meer bij. Gabber was ook niet meer zo cool na bijvoorbeeld dat liedje van "Daar heb je gabbertje". Nu zie ik af en toe weer gabbers op straat. Jongetjes van zeventien of zo. Die dragen dan Londsdale terwijl dat vroeger juist door skaters werd gedragen. De gabbers van nu ogen wat agressiever dan vroeger, meer richting skinhead.’
Arie Versluis, fotograaf en expert op gebied van jongerensubculturen: ‘Je ziet dat gabber weer enorm terug begint te komen. Er worden weer hardcore feesten gegeven in Rotterdam die helemaal bomvol zitten. Ik denk dat er een gabber-revival aan zit te komen, met opnieuw Elstak. De gabbers zijn natuurlijk wel veranderd. Zo zullen ze niet meer zo snel in Australian lopen, maar zie je meer de Eminem-look of de Skinhead-look met kisten, strakke spijkerbroeken, Londsdale-truien en wel weer kale koppen. Dit betekent niet dat deze gabbers ook racistisch zijn, je moet het meer zien als een klassiek Engels image, in plaats van een Duits-Nazi-achtige.’
Tsjeerd Bijnsdorp, perswoordvoerder ID-T: ‘Wijzelf spreken liever van hardcore dan van gabber. Hardcore is altijd blijven bestaan, gabber is inderdaad uitgestorven. Het beeld van de gabber werd door de media kapot gemaakt. Je had liedjes als Gabbertje, maar ook bijvoorbeeld die reclame van Twix. ('Waar zijn wij nou helemaal mee bezig?', red.) Wat er gebeurde was dat een scene die oorspronkelijk onstond uit verzet tegen de maatschappij, door de maatschappij belachelijk werd gemaakt. In twee jaar tijd was het gedaan met de gabber. Er werden nog wel hardcore feestjes gegeven op kleinere schaal, maar daar kwamen ook niet echt gabbers meer. Veel gabbers zijn toen de trance en de hardhouse ingegaan. Nu het stereo-type beeld van de gabber weggezakt is, begint gabber inderdaad weer terug te komen. Er is laatst weer sinds jaren een Thunderdome feest gegeven bijvoorbeeld.’
Ruben van der Meer, destijds de belichaming van Gabbertje: ‘Ik heb geen idee wat er met de gabber is gebeurd. Dat kan me ook niet zoveel schelen. Ik ben acteur en ik werd gevraagd voor de rol van Gabbertje en dat leek me wel geinig. Ik voel me dan ook niet verantwoordelijk voor de verdwijning van de gabbers. Jongerensubculturen komen en gaan. Gabber was een vrij harde stroming, met harde muziek en zo. Dat hou je niet lang vol en na een tijdje laat je je haar weer groeien. Na de gabber raakte r&b en trance heel erg in, wat softere muziek. Nu willen we misschien weer wat harders, waardoor gabber weer een kans krijgt. Als gabber echt weer inkomt zoals het toen in was, zou ik zo weer in de rol van Gabbertje kruipen. Gabbertje dat ben ik natuurlijk.’
DaBBy, een nu-gabber: ‘Gabber is helemaal nooit uit geweest. De media fuckte gewoon veel met gabbers, daardoor leek het effe minder cool. Maar ik luister al heel m’n leven naar hardcore. Ik ga pas sinds een jaar naar hardcore-feesten. Op zo’n feest ga je uit je dak met 6000 a 7000 duizend man. De echte gabber is nooit weggeweest. Alleen de zwabber van vijf jaar geleden is verdwenen. Fuck de zwabber. De die-hards zijn overgebleven. Gabber is gewoon weer lekker underground. Gabber will never die!’
Vijf jaar geleden werd het land overspoeld met de in glimmende Australian trainingspak gehesen gabber. Je kon geen tv meer aanzetten en je zag de zwetende rave-teven en hun mannelijke tegenhangers met grote Micky-Mouse ogen hakkuh voor hun leven. Uit de radio kwamen bijna alleen nog maar liedjes als ‘Gabbertje’ en ‘Hakkuh en Zaguh’ Maar heel langzaam, eigenlijk hadden we het nauwelijks door, verdween de gabber.
Dana van der Mark, ex-gabber: ‘Ik merkte bij mezelf dat ik er gewoon wat te oud voor werd. Dat hadden de meeste van mijn vrienden ook wel. Het gabberleven was wel altijd vrij hard en wild. Je had wat spulletjes om heel de nacht door te dansen. Dat kon ik niet meer combineren met de studie die ik ging doen. Ik ben toen ook over gestapt op trance. Er werden nog wel wat gabberfeesten gegeven, maar die waren vrij klein en de muziek was ook al wat rustiger. Wij stapten er allemaal uit omdat we er te oud voor werden. Er kwamen geen nieuwe gabbers meer bij. Gabber was ook niet meer zo cool na bijvoorbeeld dat liedje van "Daar heb je gabbertje". Nu zie ik af en toe weer gabbers op straat. Jongetjes van zeventien of zo. Die dragen dan Londsdale terwijl dat vroeger juist door skaters werd gedragen. De gabbers van nu ogen wat agressiever dan vroeger, meer richting skinhead.’
Arie Versluis, fotograaf en expert op gebied van jongerensubculturen: ‘Je ziet dat gabber weer enorm terug begint te komen. Er worden weer hardcore feesten gegeven in Rotterdam die helemaal bomvol zitten. Ik denk dat er een gabber-revival aan zit te komen, met opnieuw Elstak. De gabbers zijn natuurlijk wel veranderd. Zo zullen ze niet meer zo snel in Australian lopen, maar zie je meer de Eminem-look of de Skinhead-look met kisten, strakke spijkerbroeken, Londsdale-truien en wel weer kale koppen. Dit betekent niet dat deze gabbers ook racistisch zijn, je moet het meer zien als een klassiek Engels image, in plaats van een Duits-Nazi-achtige.’
Tsjeerd Bijnsdorp, perswoordvoerder ID-T: ‘Wijzelf spreken liever van hardcore dan van gabber. Hardcore is altijd blijven bestaan, gabber is inderdaad uitgestorven. Het beeld van de gabber werd door de media kapot gemaakt. Je had liedjes als Gabbertje, maar ook bijvoorbeeld die reclame van Twix. ('Waar zijn wij nou helemaal mee bezig?', red.) Wat er gebeurde was dat een scene die oorspronkelijk onstond uit verzet tegen de maatschappij, door de maatschappij belachelijk werd gemaakt. In twee jaar tijd was het gedaan met de gabber. Er werden nog wel hardcore feestjes gegeven op kleinere schaal, maar daar kwamen ook niet echt gabbers meer. Veel gabbers zijn toen de trance en de hardhouse ingegaan. Nu het stereo-type beeld van de gabber weggezakt is, begint gabber inderdaad weer terug te komen. Er is laatst weer sinds jaren een Thunderdome feest gegeven bijvoorbeeld.’
Ruben van der Meer, destijds de belichaming van Gabbertje: ‘Ik heb geen idee wat er met de gabber is gebeurd. Dat kan me ook niet zoveel schelen. Ik ben acteur en ik werd gevraagd voor de rol van Gabbertje en dat leek me wel geinig. Ik voel me dan ook niet verantwoordelijk voor de verdwijning van de gabbers. Jongerensubculturen komen en gaan. Gabber was een vrij harde stroming, met harde muziek en zo. Dat hou je niet lang vol en na een tijdje laat je je haar weer groeien. Na de gabber raakte r&b en trance heel erg in, wat softere muziek. Nu willen we misschien weer wat harders, waardoor gabber weer een kans krijgt. Als gabber echt weer inkomt zoals het toen in was, zou ik zo weer in de rol van Gabbertje kruipen. Gabbertje dat ben ik natuurlijk.’
DaBBy, een nu-gabber: ‘Gabber is helemaal nooit uit geweest. De media fuckte gewoon veel met gabbers, daardoor leek het effe minder cool. Maar ik luister al heel m’n leven naar hardcore. Ik ga pas sinds een jaar naar hardcore-feesten. Op zo’n feest ga je uit je dak met 6000 a 7000 duizend man. De echte gabber is nooit weggeweest. Alleen de zwabber van vijf jaar geleden is verdwenen. Fuck de zwabber. De die-hards zijn overgebleven. Gabber is gewoon weer lekker underground. Gabber will never die!’
