Slachtoffer rol

Ken je mensen die altijd in de rol van slachtoffer blijven zitten?
Is dit nou nog op te lossen of wat?
Deel hier je ervaring en/of mening.

Hey @ngelic long time no see

En idd een mooie post

Uitspraak van verwijderd op woensdag 18 februari 2009 om 15:51:

1 ding is zeker, degene die de slachtofferrol op zich neemt, weet niet hoeveel pijn het bij de ander doet!het kan mensen van binnen echt kapot maken!

Idd absoluut. Het is ook heel frustrerend om mee te maken. Dat je ziet dat iemand die je dierbaar is denkfouten maakt en zichzelf zo telkens verder van zijn of haar doelen zet, zich in de schulden werkt of simpelweg zichzelf verloochend. En wanneer je die persoon daar bewust van wil maken ben jij ineens de zondebok, terwijl je die persoon alleen maar wou helpen.

Met dat soort mensen omgaan levert idd bijna altijd stank voor dank, dus beter stop je je tijd in iets anders.

ik stop tegenwoordig mijn tijd in dSiReE
en dat is mijn beste tijdsverdrijf ooit.


maar ff OT

juist omdat die mensen jou mee trekken kun je ze beter op de bek laten gaan tot ze het zelf inzien (zo niet dan hebben ze het echt slecht maar ze doen eht zelf)
als je je ermee bemoeit door hulp aan te bieden breek je jezelf alleen maar.

gat graven voor jezelf eigenlijk.
dank je de houtduif, koekoek hangt aan de muur.

Uitspraak van verwijderd op woensdag 4 februari 2009 om 16:45:

Ken je mensen die altijd in de rol van slachtoffer blijven zitten?

Ja.

Uitspraak van verwijderd op woensdag 4 februari 2009 om 16:45:

Is dit nou nog op te lossen of wat?

Ja.

Uitspraak van verwijderd op woensdag 4 februari 2009 om 16:45:

Deel hier je ervaring en/of mening.

Mening/ ervaring.. die twee zijn niet los te zien van elkaar.
Nadeel van mensen die graag vertoeven in een slachtoffer positie is dat het over het algemeen om aandacht gaat
of dat nou negatief is of positief
Er geheel NIET op reageren of in een verpakking van cynisme / sarcasme is hierop dan voor mij ook geregeld het antwoord gebleken.
Of verbaal het probleem en de situatie verergeren waarna men zegt "Nou, zo erg is het ook niet hoor"
- Oke,.. stop met zeuren dan

Uitspraak van verwijderd op zaterdag 21 februari 2009 om 22:23:

Er geheel NIET op reageren of in een verpakking van cynisme / sarcasme is hierop dan voor mij ook geregeld het antwoord gebleken.
Of verbaal het probleem en de situatie verergeren waarna men zegt "Nou, zo erg is het ook niet hoor"
- Oke,.. stop met zeuren dan

Je hebt helemaal gelijk

Voor al dat....Nou, zo erg is het ook niet hoor...



Maar; Het is welliswaar moeilijk, maar niet onmogelijk, om een relatie met deze problematiek staande te houden. Succes voor degene die er in hun relatie mee te maken hebben momenteel

Uitspraak van verwijderd op woensdag 18 februari 2009 om 15:51:

1 ding is zeker, degene die de slachtofferrol op zich neemt, weet niet hoeveel pijn het bij de ander doet!het kan mensen van binnen echt kapot maken!

Ik denk alleen niet dat iedereen die zo'n slachtofferrol op zich neemt, dat bewust doet. Het begint met een denkfout en voor je het weet heb je je hele leven gecreërd rondom die ene denkfout. En dat is voor mensen in de omgeving inderdaad erg frustrerend, zeker als je iemand er niet bewust van kan maken dat hij of zij alleen zelf uit die rol kan stappen om het te laten stoppen.

Pas nu ik erop terug kijk, zie ik hoeveel pijn ik mijn omgeving onbewust heb gedaan maar ook wat ik mezelf heb aangedaan door erin te blijven te hangen.

Uitspraak van inactief op zondag 22 februari 2009 om 13:02:

Voor al dat....Nou, zo erg is het ook niet hoor...

idd, maar wel wegkwijnen in zelfmedelijden Leuke uitdaging, mooie gelegenheid ook om te zien hoe mensen omgaan met bepaalde voorvallen, situaties en vooral problemen

Uitspraak van inactief op zondag 22 februari 2009 om 13:02:

Maar; Het is welliswaar moeilijk, maar niet onmogelijk, om een relatie met deze problematiek staande te houden

oei , dat vreet ontzettend veel energie !!
Onmogelijlk is het pas als je er zelf niet meer in geloofd natuurlijk, maar wel een zware dobber

Uitspraak van verwijderd op zondag 22 februari 2009 om 16:07:

Ik denk alleen niet dat iedereen die zo'n slachtofferrol op zich neemt, dat bewust doet.

Ook dat idd, maar die zien toch niet wat er met de omgeving gebeurt. Dat doet er ook niet toe, want ZIJ zijn zielig en iedereen moet dat weten.. de invloed op de omgeving is bijzaak, dat is niet relevant.

Uitspraak van verwijderd op zondag 22 februari 2009 om 16:07:

Pas nu ik erop terug kijk, zie ik hoeveel pijn ik mijn omgeving onbewust heb gedaan maar ook wat ik mezelf heb aangedaan door erin te blijven te hangen.

't Is ook geen keuze, niet altijd in elk geval.
Sommige problemen los je op door er geen probleem van te maken
nadeel is alleen dat je dan eerst moet zien dat wat er is, je zelf hebt gecreeerd en het vooral voor een groot deel afhangt van hoe je er zelf mee omgaat.

Mensen denken vaak toch te negatief... en niet achteruit kijken maar vooruit

Uitspraak van Sharon!!!75 op zondag 22 februari 2009 om 16:50:

... en niet achteruit kijken maar vooruit

Das toch vrij moeilijk wanneer je in de situatie zelf zit

het is voor sommigen moeilijk voor te stellen
maar als je alles kwijt bent is vooruit kijken geen optie
want voor je ligt ook niets...
daar moet je je weg weer in zien te vinden, maar er zéker niet in wegzakken

Ja die ken ik, en ik loop graag met een enorme boog om hun heen.

Uitspraak van verwijderd op zondag 22 februari 2009 om 17:26:

Ja die ken ik, en ik loop graag met een enorme boog om hun heen.

amen

Uitspraak van verwijderd op donderdag 5 februari 2009 om 10:49:

Ik heb ook vaak het idee dat het een vorm is van aandacht vragen

Het IS een vorm van aandacht vragen

Uitspraak van verwijderd op zondag 22 februari 2009 om 16:51:

maar als je alles kwijt bent is vooruit kijken geen optie
want voor je ligt ook niets...
daar moet je je weg weer in zien te vinden, maar er zéker niet in wegzakken

Zoals jij het beschrijft met 'want voor je ligt ook niets' is altijd de gemakkelijkste gedachte naar mijn idee. Mijn gedachten daarin zijn vaker.. 'Erger als dit kan het niet worden, dus vanaf nu kan het alleen maar beter gaan'

Uitspraak van roomsterr' op zondag 22 februari 2009 om 18:40:

'Erger als dit kan het niet worden, dus vanaf nu kan het alleen maar beter gaan'

En zo koop je dus met je stomme kop 10.000 aandelen Fortis op het moment dat de koers 6 euro is

Uitspraak van verwijderd op zondag 22 februari 2009 om 19:07:

En zo koop je dus met je stomme kop 10.000 aandelen Fortis op het moment dat de koers 6 euro is

Uitspraak van verwijderd op zondag 22 februari 2009 om 16:29:

oei , dat vreet ontzettend veel energie !!
Onmogelijlk is het pas als je er zelf niet meer in geloofd natuurlijk, maar wel een zware dobber

Niemand heeft gezegd dat het leven makkelijk is

Maar zou wel als eis stellen dat er hulpverlening opgang komt

Uitspraak van inactief op zondag 22 februari 2009 om 21:42:

Niemand heeft gezegd dat het leven makkelijk is

Maar zou wel als eis stellen dat er hulpverlening opgang komt

Idd, al is het puur ter voorkoming dat het uiteindelijk uitzichtloos wordt..

Uitspraak van actief op maandag 23 februari 2009 om 08:44:

Idd, al is het puur ter voorkoming dat het uiteindelijk uitzichtloos wordt..

Juist

En vooral heel duidelijk je eigen grenzen bewaken en met de juiste hulp erbij is de kans op slagen gewoon hoger


......... nu alleen het "slachtoffer" hiervan nog overtuigen.

Uitspraak van inactief op maandag 23 februari 2009 om 09:37:

nu alleen het "slachtoffer" hiervan nog overtuigen

de moeilijkste opgave van het hele gedoe.

creëer licht aan het eind van die eindeloze donkere tunnel, maar hoe doe je zoiets?

Uitspraak van verwijderd op maandag 23 februari 2009 om 09:59:

maar hoe doe je zoiets?

Door allereerst naar jezelf en je draagvermogen te kijken, wat kan je aan of wat wil je aankunnen. Is dit De Liefde van je leven (laat dit meespelen maar niet de overhand krijgen wanneer bovenstaande al betwijfeld wordt)

Door alle beginstappen samen te gaan zetten en dit ook vol blijft houden omdat terugval nu eenmaal altijd op de loer ligt.
Hoe "geitewollensokkerig" dan ook, er is ook voor de "gezonde" partner ondersteuning. Een goed werkend thuisfront is een pré

Hmmm dat is makkelijk gezegd maar zo werkt het niet. Ben het niet met je eens.
Theoretisch wel, praktijk is echt anders blijkt uit ervaring.

Idd, je gaat er blindelings vanuit dat de persoon in kwestie meewerkt. Daar zit nu juist het probleem. Kan je nog zo gek met elkaar zijn en draagkracht zat hebben, maar zolang de ander het niet accepteert/begrijpt/als probleem ervaart sta je nergens...

Uitspraak van verwijderd op maandag 23 februari 2009 om 10:22:

Theoretisch wel

Laten we er van uit gaan dat je al zover bent dat het theoretische, in zicht komt, hoe krijgt de gezonde partner het "slachtoffer" dan zover? bedoel je dat

Uitspraak van verwijderd op maandag 23 februari 2009 om 10:22:

Ben het niet met je eens.

....nou ja dat hoor/lees ik wel vaker misschien leg ik e.e.a. wat moeilijk uit maar ik bedoel ermee dat er van de gezonde partner nogal wat verwacht wordt en eigenlijk weinig terug voor ontvangt.
Behalve natuurlijk dat je uiteindelijk, een zeer hechte relatie samen hebt, met 2 gelijkwaardige partners die wel tegen een stootje kunnen ........tja ik zou als het mijn van mijn leven niet te lang in mijn eentje blijven darren

Uitspraak van verwijderd op maandag 23 februari 2009 om 10:22:

praktijk is echt anders blijkt uit ervaring.

Helaas is het slagingspercentage geen garantie.
Het is een keus die je samen moet maken en de gezonde partner zou dit als grens moeten nemen voor zichzelf, hoe moeilijk voor jezelf dan ook.
Geen hulp geen relatie.

En vewacht niet veel, maar leer de kleine dingen weer te waarderen, kleine stapjes.

En stap je toch liever uit de relatie, verwerk dan 1st deze relatie, probeer er niet te lang in te blijven hangen, geef het een plaats en move on

Een goede stabiele thuissituatie is inderdaad van groot belang. Want iemand die zelf in die tunnel zit (zoals DNB het mooi omschrijft) heeft vaak zelf niet door hoeveel zijn of haar gedrag vergt van de mensen van wie je houdt. In mijn geval (ik ben depressief maar herstellende) vraagt mijn ziekte ook nogal wat van mijn partner en niet iedereen is zich daarvan bewust.

Ik heb de mazzel dat ik een vriend heb die er goed mee om gaat en we hebben ook duidelijke afspraken gemaakt dat ook híj duidelijk aan moet geven waar zijn grenzen liggen. Mijn insteek is ook: "Het diepste punt heb ik gehad; vanaf hier kan het alleen maar beter worden."

Ik kijk liever naar wat het leven mij te bieden heeft dan dat ik achterom kijk naar de tegenslagen die ik te verwerken heb gekregen.
Maar ook dat is iets wat ik heb moeten leren en dat is makkelijker gezegd dan gedaan.

Uitspraak van verwijderd op maandag 23 februari 2009 om 13:01:

niet iedereen is zich daarvan bewust.

Het aller belangrijkste voor hem zal zijn dat jij het ziet en hem toelaat jou bij te staan

Helemaal waar. Maar als mensen dat niet doen / aankunnen / klaar voor zijn blijft er mijn inziens weinig over. Wij hadden ook allerlei afspraken gemaakt, maar dat ging telkens maar een paar maanden goed voor ze mijn grenzen weer totaal niet respecteerde / cq haar gedrag niet in bedwang kon houden. Gezien ze een dochtertje had durfde ze ook niet naar een arts (ivm voogdij) Heb het twee jaar vol gehouden, mezelf weggecijferd, subtiele en minder subtiele hint gegeven, maar niets hielp. En ondanks dat ik met haar echt oud had willen worden, lukte het gewoon niet uit die negatieve spiraal te komen. Omdat ze mij, haar dochter en zichzelf daar regelmatig mee kwetste heb ik haar ook voor de keuze gesteld. Kon het ook niet langer aanzien..... Vond het heel vervelend voor haar en d'r dochter, maar zolang ze er zelf niet voor kiest iets te maken van d'r leven viel d'r gewoon geen land mee te bezeilen.

Uitspraak van inactief op maandag 23 februari 2009 om 11:01:

Helaas is het slagingspercentage geen garantie.

cijfers zeggen niets.

Uitspraak van actief op maandag 23 februari 2009 om 10:40:

Idd, je gaat er blindelings vanuit dat de persoon in kwestie meewerkt. Daar zit nu juist het probleem. Kan je nog zo gek met elkaar zijn en draagkracht zat hebben, maar zolang de ander het niet accepteert/begrijpt/als probleem ervaart sta je nergens...

Uitspraak van inactief op maandag 23 februari 2009 om 11:01:

ik bedoel ermee dat er van de gezonde partner nogal wat verwacht wordt en eigenlijk weinig terug voor ontvangt.
Behalve natuurlijk dat je uiteindelijk, een zeer hechte relatie samen hebt, met 2 gelijkwaardige partners die wel tegen een stootje kunnen ........tja ik zou als het mijn van mijn leven niet te lang in mijn eentje blijven darren

dat meewerken was dus zo moeilijk dat uiteindelijk ikzelf er ook geen uitweg meer in ging zien en zelf in een tunnel kwam, toen ben ik er mee gestopt voordat ik zelf verder naar de klote ging.
Dus het meewerken gaat dus niet ook al houd je nog zoveel van iemand. Als ze niet willen dan kun je doen wat je wil maar je zult niets bereiken.

Uitspraak van actief op maandag 23 februari 2009 om 16:43:

En ondanks dat ik met haar echt oud had willen worden, lukte het gewoon niet uit die negatieve spiraal te komen. Omdat ze mij, haar dochter en zichzelf daar regelmatig mee kwetste heb ik haar ook voor de keuze gesteld. Kon het ook niet langer aanzien..... Vond het heel vervelend voor haar en d'r dochter, maar zolang ze er zelf niet voor kiest iets te maken van d'r leven viel d'r gewoon geen land mee te bezeilen.

Jammer en spijtig......maar kan jou niet anders dan gelijk geven en DNB ook.

En hoop voor de achterblijvers dat ze zichzelf ooit een beter leven gunnen

Uitspraak van inactief op maandag 23 februari 2009 om 18:44:

Uitspraak van Osis op maandag 23 februari 2009 om 16:43:
En ondanks dat ik met haar echt oud had willen worden, lukte het gewoon niet uit die negatieve spiraal te komen. Omdat ze mij, haar dochter en zichzelf daar regelmatig mee kwetste heb ik haar ook voor de keuze gesteld. Kon het ook niet langer aanzien..... Vond het heel vervelend voor haar en d'r dochter, maar zolang ze er zelf niet voor kiest iets te maken van d'r leven viel d'r gewoon geen land mee te bezeilen.

Herkenbaar


Daarom ben ik ook maar gestopt met die relatie.
Het ging van kwaad tot erger en kinderen zijn altijd de dupe. Daar pas ik echt voor!
Nu gaat het wel een stuk beter moet ik zeggen. Gelukkig!

Uitspraak van verwijderd op dinsdag 24 februari 2009 om 14:12:

Daarom ben ik ook maar gestopt met die relatie.
Het ging van kwaad tot erger en kinderen zijn altijd de dupe. Daar pas ik echt voor!
Nu gaat het wel een stuk beter moet ik zeggen. Gelukkig!

Het is heel triest als kinderen twee ouders hebben die geen goed voorbeeld geven.
Kinderen staan altijd op de eerste plaats!

Goed van je dat je bent gestopt. De kinderen zouden niet de ''problemen'' moeten ervaren van de ouders.

RESPECT.

Uitspraak van verwijderd op dinsdag 24 februari 2009 om 14:12:

Daar pas ik echt voor!

Dat was ook mijn allergrootste angst. Die meid redde zich wel. Koos voor de moeilijke weg, maargoed das ieder voor zich. Maar d'r dochter heb ik echt wakker van gelegen.

Uitspraak van actief op woensdag 25 februari 2009 om 17:26:

Koos voor de moeilijke weg

Voor haar dus de "bekende-weg" waarschijnlijk.

Het is voor hen niet inleefbaar.......en dat maakt het allemaal nog veel triester eigenlijk

Maar gelukkig zijn er ook veel inmiddels tot inkeer gekomen en hebben hulp gezocht, soms voor even..... maar steeds meer échte doorzetters

Uitspraak van actief op woensdag 25 februari 2009 om 17:26:

Maar d'r dochter heb ik echt wakker van gelegen

Dat kan ik mij goed voorstellen....afschuwelijk.

jep...dat wel!

en de enigste manier om dr uit te komen is om jezelf bij de ballen te grijpen en gewoon hard te wordenen dingen doen die je lievr niet zou doen om uit die comfort-zone te komen!

weet ik veel, ga ijzer pompen in de gym en vreet als een paard, en slaap als een beer.

ga martial arts (muay thai, MMA, enz enz) doen zodat je je je agressie kunt botvieren op alles wat je tegenkomt


je wordt alleen maar sterker van en harder

Uitspraak van verwijderd op zondag 22 februari 2009 om 16:31:

Ook dat idd, maar die zien toch niet wat er met de omgeving gebeurt. Dat doet er ook niet toe, want ZIJ zijn zielig en iedereen moet dat weten.. de invloed op de omgeving is bijzaak, dat is niet relevant.

jep...maar de meeste mensen komen dr ook wel uit...vroeg of laat. Alleen de gevallen waarbij er heftige factoren spelen zoals stoornissen, gebroken gezinnen, drugsgebruik...die hebben hulp nodig want die komen er zelf niet uit...moeten ze wel alleen inzien dat ze idd hulp nodig hebben

Uitspraak van roomsterr' op zondag 22 februari 2009 om 18:40:

Zoals jij het beschrijft met 'want voor je ligt ook niets' is altijd de gemakkelijkste gedachte naar mijn idee

misinschatting van de eeuw Ik denk dat dat juist de moeilijkste gedachte is

Ik snap je punt, maar ik weet uit ervaring hoe het is om niets meer te hebben
dan is het toch echt niet makkelijk om nog ergens de kracht te vinden om niet op te geven.
Je staat gewoon op pauze, je ademt wel, maar van leven is geen sprake meer dan hoor

Het moeilijkste is om mensen op dat punt te stimuleren om het aan te pakken.

Uitspraak van verwijderd op zondag 1 maart 2009 om 20:38:

Ik snap je punt, maar ik weet uit ervaring hoe het is om niets meer te hebben
dan is het toch echt niet makkelijk om nog ergens de kracht te vinden om niet op te geven.
Je staat gewoon op pauze, je ademt wel, maar van leven is geen sprake meer dan hoor

Het moeilijkste is om mensen op dat punt te stimuleren om het aan te pakken.

juist DATgene is idd het moeilijkste Plien

motiveren en stimuleren

Uitspraak van verwijderd op zondag 1 maart 2009 om 20:38:

Je staat gewoon op pauze, je ademt wel, maar van leven is geen sprake meer dan hoor

je word geleefd...
dat is ook echt een klote gevoel eerste klas.

persoonlijk denk ik dat iedereen die zich dr over uit laten zich niet kunnen inleven in mensne die dr daadwerkelijk in vastzitten en zich verkijken op de omliggende omstandigheden die van invloed zijn.

ik denk idd dat je het zelf mee moet maken om alles te kunnen begrijpen.

Uitspraak van verwijderd op maandag 2 maart 2009 om 22:28:

persoonlijk denk ik dat iedereen die zich dr over uit laten zich niet kunnen inleven in mensne die dr daadwerkelijk in vastzitten en zich verkijken op de omliggende omstandigheden die van invloed zijn.

Uitspraak van verwijderd op dinsdag 3 maart 2009 om 14:32:

ik denk idd dat je het zelf mee moet maken om alles te kunnen begrijpen.

Met inlevingsvermogen kom je een heel eind
maar hoe kun je leeg begrijpen als je zelf als minimum halfvol kent?

Het is ook moeilijk te begrijpen als je het gevoel niet kent.
Zelf ben ik ook altijd van de "oh maar er is nog zoveel goeds"

Nou...DAN even niet !!!

ken het maar al te goed en ik hoor ook mensen zeggen hier van

Uitspraak van verwijderd op zondag 22 februari 2009 om 17:26:

Ja die ken ik, en ik loop graag met een enorme boog om hun heen

dat zou ik ook wel willen maar het is een beetje moeilijk als t je eigen vader is.
Hij bedoeld t niet zo maar hij sleept me er soms zo in mee
en hoe ouder dat hij word hoe erger
tis niet echt t slagtofferrol maar tis meer depressief, hangen in t verleden,
veel meegemaakt maar dat wil niet zeggen dat tie er in moet blijven hangen.
Tis hier en nu en niet toen.
Alles wat hij heeft is erger dan wie dan ook.tis een hele lieve vader en hij is er altijd voor megeweest nu nog.Hij geeft allles aan ons(mij en me zussen) zelf wilt hij dat niet.en ik zie hem zo graag genieten.maar hij kan t niet en wil t niet.heeft met niemand contact alllen met zn 3 dochters en zn tv
Hij ziet zelf niet in dat hij een serieus probleem heeft.Ik ga ook niet tegen hem in want ik heb diep respect voor me pa hoe hij mij en me zussen heeft groot gebracht in zn uppie
Maar het is soms echt moeilijk om een pa te hebben die zo is.

Respect voor je, maar toch, waarom zou je hem niet eens proberen te vertellen dat hij een probleem heeft en daar andere mensen pijn mee doet?
Vooral zijn eigen kinderen. het zou kunnen helpen dat hij aan het denken slaat. waarschijnlijk zal hij dan al gauw antwoorden hebben op vragen die hij zelf heeft, wat hem net het zetje kan geven om toch eens te gaan informeren naar wat zijn probleem zou kunnen zijn en hoe hij geholpen kan worden.
Je moet ook niet tegen hem in gaan, dat is een eindeloze strijd wat je toch nooit zult winnen.

Uitspraak van verwijderd op woensdag 4 maart 2009 om 16:40:

maar toch, waarom zou je hem niet eens proberen te vertellen dat hij een probleem heeft en daar andere mensen pijn mee doet?

ja ik heb dat vorig jaar eens eruit geflapt toen ik echt er niet meer tegen kon
hij zat wat verbaast te kijken en wist zich geen houden.hij bood daarmee wel zn excuus aan dat tie zo was zoals hij was en hij daar ook verder niet weet mee om te gaan.Het ging even goed.Maar al gauw is tie terug gevallen.Hulp heeft tie vroeger gehad en toen kreeg hij antideprasieva en dat wil tie niet meer omdat tie daar heel moe van word.

Uitspraak van verwijderd op woensdag 4 maart 2009 om 16:40:

hij geholpen kan worden.

hij wil niet geholpen worden.Erg jammer.als hij t zelf niet wilt danhoud het op.t blijft wel me vader ook al vind ik hem vaak een ouw bromsnor(hij heeft geen snor)

Uitspraak van verwijderd op woensdag 4 maart 2009 om 16:40:

Je moet ook niet tegen hem in gaan, dat is een eindeloze strijd wat je toch nooit zult winnen.

ik weet t,t ene oor erin t andere eruit.Hij zal en moet gelijk hebben in alles.Maar afentoe Moet ik dat ook wel es

Uitspraak van verwijderd op woensdag 4 maart 2009 om 17:35:

antideprasieva

is ook niet altijd de oplossing...dat is dus wat een hoop doktoren doen, je gelijk aan die zooi zetten en maar ff verder laten pruttelen.
OK, ik heb het ook gehad en het trekt je eerst ff naar beneden om vervolgens je weer naar boven te helpen en verder...maar toch, het stukje geestelijk kan een pilletje niet oplossen.
Daar moet je over praten.

Uitspraak van verwijderd op woensdag 4 maart 2009 om 17:35:

ik weet t,t ene oor erin t andere eruit.Hij zal en moet gelijk hebben in alles.Maar afentoe Moet ik dat ook wel es

natuurlijk...jij zal vast ook wel eens gelijk hebben toch?

Uitspraak van verwijderd op donderdag 5 maart 2009 om 11:09:

jij zal vast ook wel eens gelijk hebben toch?

jep, en als ik zeker ben dat ik gelijk heb ga ik hem ech geen gelijk geven
dan maar een hele discussie

ik maak liever slachtoffers

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 6 maart 2009 om 11:52:

ik maak liever slachtoffers

je bent een slachtoffer van je eigen domme gelul

Uitspraak van verwijderd op woensdag 4 februari 2009 om 16:45:

Ken je mensen die altijd in de rol van slachtoffer blijven zitten?
Is dit nou nog op te lossen of wat?

O ja, genoeg. Maar zoals je aangeeft is het niks anders als een rol, dus iemand zal uitgespeeld zijn met zoiets waneer hij of zij inziet dat het niks anders is dan een rolletje.

Uitspraak van actief op woensdag 18 februari 2009 om 17:14:

Idd absoluut. Het is ook heel frustrerend om mee te maken. Dat je ziet dat iemand die je dierbaar is denkfouten maakt en zichzelf zo telkens verder van zijn of haar doelen zet, zich in de schulden werkt of simpelweg zichzelf verloochend. En wanneer je die persoon daar bewust van wil maken ben jij ineens de zondebok, terwijl je die persoon alleen maar wou helpen.

Met dat soort mensen omgaan levert idd bijna altijd stank voor dank, dus beter stop je je tijd in iets anders.

Helemaal mee eens, je moet geen energie in zaken steken als het niks oplost, soms willen mensen simpelweg niet luisteren, is zo frustrerend als je ziet dat iemand verkeerde keuzes maakt, je wil die persoon helpen en je helpende hand wordt afgeslagen en het ligt aan jouwn denkwijze, want jij hebt gewoon geen begrip voor de ander zijn keuzes