Multigroove - Arne van Terphoven

Iedereen die deelneemt aan de dance-scene weet dat Multigroove anders is dan de meeste organisaties. Anders dan de absolute top terwijl het langer bestaat dan 99% van de op dit moment in de scene actieve mensen en organisaties. Ontstaan in de tijd dat er geen concurrentie was, alleen vriendschap, respect en een onderlinge band gesmeed door de liefde voor de rave en de muziek. Alternatievelingen, creatieven en vrijdenkers creëren uit niets een belevenis. Er was nog geen sprake van beteugeling of betutteling. De verhalen in dit boek geven een gevoel van romantiek. Wat moet die begintijd tof zijn geweest! Maar de status quo behouden is weinig dingen gegeven. Ook Multigroove niet. De grootste invloed hierop was Ilja, de grote man van Multi, zelf. Maar ook Nederland regeltjesland had invloed.

Operatie Staartjes: de meesten hebben er van gehoord. Misschien alleen door krantenartikelen of zelfs alleen door het Multigroove event op 26 november 2016. In dit boek lees je 'the inside story'. De uiteindelijke uitkomst was opmerkelijk: de operatie bleek een sof, maar zadelde Ilja wel op met een zwaard van Damocles boven zijn hoofd: een belastingschuld van een slordige drie miljoen. De tijdelijke afwezigheid van het event speelt ook de concurrenten in de kaart. Door de steeds groter wordende dance-scene, de daarbij komende rivaliteit en het feit dat hij (mede door heftig drugsgebruik) kansen laat liggen, is het levend houden van Multi voor Ilja een strijd geworden. Op bladzijde 279 staat een belangrijke zinsnede: 'krijgt de organisatie niet gestroomlijnd'. Dit toont aan wat het probleem was met Multigroove: een professioneel onprofessionele organisatie. Liefhebbers met passie zonder zakeninstinct, teveel onderdeel van het feest met alle chemische versnaperingen en afleidingen van dien. Voor het laten slagen van een onderneming is echter een leider nodig die de boel naar een hoger plan tilt. Ilja had deze rol moeten vervullen, maar stond zelf teveel onder leiding van zijn eigen Demonen en trekt door zijn verslaving de onderneming lange tijd een donker hol in…

Conclusie
Arne van Terphoven geeft andermaal op smakelijke wijze geschiedenisles. Op aangeven van zij die erbij waren rijgt hij feiten aan elkaar door het verhaal spannend en boeiend te houden. De tijd van de illegale raves, (nog) legale pillen, de start van wat we nu 'de dance-industrie' noemen, weet hij feilloos te documenteren. Zij die erbij waren kunnen vol weemoed en melancholie de pagina's omslaan, anderen zullen (hopelijk) met een glimlach tot hen nemen hoe gasten als Multigroove de bakermat legden voor de waanzinnige ervaringen die wij nu bijna dagelijks ergens in een club of op een festivalweide kunnen opdoen. De meesten die nu actief zijn in de scene zullen hem waarschijnlijk niet kennen, hooguit van verhalen van wat ouwe rotten. Maar: we zijn allemaal schatplichtig aan hem. En dit boek is dan ook een mooi eerbetoon aan Ilja Reiman.