Dominator 2017 Maze of Martyr mixed by DJ Mad Dog and Deadly Guns

Dominator 2017 was groter dan ooit. Een groot stuk aan de linkerkant (westkant) van het recreatie-gebied mocht deze keer ook gebruikt worden, waardoor de tenten en stages een stuk beter verspreid over het terrein kwamen te staan. Ook de Raw-hardstyle-stage was een stuk naar links verplaatst weg van het midden waardoor de doorstroom een stuk beter was dan voorgaande jaren. Al met al was het weer een uitverkochte editie met zo'n 50.000 bezoekers afkomstig uit alle windstreken. De zware taak aan de 110 dj's en MC's om verspreid over 8 stages, het publiek weer een hele dag te vermaken en een onvergetelijke dag te bezorgen. Onder deze dj's waren er ook weer twee die de cd's mochten vol mixen, zodat het feest in de auto en thuis door kan gaan. Dit jaar mocht afsluiter van de Mainstage, DJ Mad Dog, cd1 voor zijn rekening nemen. Na een veel bewogen jaar, zijn album showcase en het verzorgen van het Anthem was het niet meer dan logische dat hij 'the man for the job' was. De tweede disk is voor een nieuwkomer die het afgelopen jaar met rasse schreden vooruit is gegaan en ondertussen een vaste plek heeft veroverd in het up-tempo garnizoen. We hebben het hier over Deadly Guns. Met zijn megahit "Stick to my Guns" nog in het geheugen, moet ook deze cd van begin tot eind één grote uitbarsting van energie zijn.

CD1 begint met het Anthem. Mad Dog heeft hiervoor alle registers open getrokken om theatraal en bombastisch te openen met een 'orgel'-achtige synthesizer gecombineerd met de welbekende opruiende vocalen. Het feest kan beginnen. Zo ongeveer alle platen die Mad Dog heeft geselecteerd voor zijn mix zijn nieuw en recent uitgebracht. "911" valt hier buiten en "Why so Serious" half om half ook, aangezien we nu de Angerfist remix te horen krijgen. Een remix die het toch al goede origineel nog beter laat uitkomen. Ook "Ameno" van Destructive Tendencies is een bekende track. Mad Dog & Unexist hebben deze plaat opgepimpt met een zwaardere kick en de break verder gepolijst, waardoor de track nog krachtiger over komt en makkelijker in te passen is in een mainstream of up-tempo set.
Maar voor we zover zijn volgen eerst een aantal andere interessante tracks, waaronder de nieuwe Anime "Call me by my Name", welke een lekkere opzwepende track is, dankzij de scheurende synthlines en stoere raps. Het up-lifting "Affected by Sound" van Korsakoff & Decipher. De afscheids-plaat van Outblast "Die Hard" en de vrolijke noten van "Tears of Fury".
De derde inbreng van Mad Dog is zijn nieuwe track "Why me" afkomstig van zijn recent verschenen album "Till I Die". Deze plaat zullen we nog vaak gaan horen. En hopelijk geldt dat ook voor het macabere "Worlds End". De resonerende en dreigende synthlines klinken fris en met de robuuste kick erachter gaat het gruwelijk los. Zo tegen het einde van de mix schroeft Mad Dog het tempo nog wat op met "Zultkoppen Koorts", "Heat", "Skitz", "Liar" en "Ameno". Deze tracks vallen dan nog niet onder het genre up-tempo, maar door raggen doen ze wel. Het maakt de overgang naar cd2 dan ook een stuk makkelijker.

Deadly Guns heeft zijn platenkoffer letterlijk leeg getrokken, want met 28 tracks staat zijn mix bol van de kicks en rauwe synthlines. Daarnaast heeft hij de mogelijkheid aangegrepen om ook een aantal van zijn eigen producties ten gehore te brengen. "Stick to my Guns" kennen we natuurlijk al en blijft een mooie opener voor deze mix. Even verder horen we "The Undertaker". Een plaat die qua opbouw veel weg heeft van z'n voorganger en ook een aantal vette hip-hop samples bevat. Het gaat door met "The Chosen Ones", "The Hunt" en Power of Truth". Helaas is het hier qua creativiteit en variatie toch een stuk armoediger. Het is toch vooral een herhaling van zetten, met keer op keer een andere sample in de break, waarna de bassen weer rücksichtlos erop los rammen.
Dat geldt eigenlijk voor het verdere verloop van de gehele mix. De platen worden wel strak op elkaar in gemixt waardoor de vaart goed behouden blijft. Bekendere artiesten als N-Vitral (presents Bombsquad), Lady Damage, F.Noize en Deterrent Man worden afgewisseld meteen heel arsenaal aan onbekende namen. Het blijft een sport om te raden waar de vocalen en interludes vandaan komen. Zo horen we Eminem en een aantal metal-bands voorbij komen, maar ook een stuk tekst uit de film 'New Jack City' met Wesley Snipes gedurende "Law Enforcers".
Valt er nog wat meer te zeggen over cd2? Eigenlijk niet, behalve dat het een ideale cd zou zijn voor 'Nederland in beweging'. Binnen een kwartier heb je je wekelijkse dosis aan bewegingen erop zitten. Verder is het armoe troef. Keer op keer dezelfde afgestompte bassline en schrapende synth-toontjes. Mensen, een beetje variatie kan geen kwaad.

Cd1 is degelijk samen gesteld en gemixt. Mad Dog heeft een mooie lijst aan recente plaatjes bijeengezocht, die nu langzaam vaker en vaker terug te horen zijn tijdens setjes. Met diverse mainstream en aan het einde het stevigere werk zorgt hij voor een mooie balans. Helaas kan dat van cd2 niet echt gezegd worden. Het is toch vooral een mix voor de liefhebbers van het stevigere werk. Niks subtiels, niks geen gas terug. Eentonig en saai. Na een kwartier is de lol er wel vanaf. Neemt niet weg dat het mixwerk van Deadly Guns wel in orde is.

Het is duidelik dat er een verschuiving plaats aan het vinden is binnen de hardcore scene. Het lijkt erop dat Frenchcore op z'n retour is. Industrial is toch weer vooral een stijl voor duistere holen en dampende kelders en crossbreed is ook een stuk minder aanwezig dan voorheen. Up-tempo, is the tempo. Laten we hopen dat de opmars van de alsmaar door pompende bassen een beetje op z'n hoogtepunt is en dat we hierna weer een nieuwe creatievere stijl erbij krijgen. Want als iedereen hetzelfde gaat doen, dat is toch wel behoorlijk sneu en saai.

https://www.youtube.com/watch?v=DTdCk5jNKqg