Wat de fok, ouwe · Het bizarre leven van DJ Dano

Tegenwoordig zijn dj's supersterren. Er gaan miljarden om in de dance-industrie en iedere platendraaier heeft een gevolg van meerdere mensen: managers, boekers, PR- en persbegeleiders, mental coaches...dat was natuurlijk niet altijd zo. In de begintijd van wat we nu de elektronische muziekscene noemen, stond een artiest er alleen voor. Zo ook Dano, een van de pioniers van de scene. Superster is en was hij zeker ook, maar hij heeft het moeten rooien zonder professionele, zakelijke ondersteuning. Hij had een geheel eigen soort gevolg: chauffeurs, dealers, profiterende 'vrienden'... het enige dat hij wellicht nog miste was een fluffer die hem kon helpen op het onfortuinlijke moment dat hij kleine Dano niet omhoog kreeg tijdens een door drank en drugs overladen nachtelijke escapade. Voorgaande schetst miniem het leven van de inmiddels opa geworden Daniel Leeflang. Een diepgewortelde passie voor muziek die uitmondde in chaos, gekte, al dan niet chemisch opgewekte hoogtepunten en door diezelfde pillen, poeders en drank aangezwengelde dieptepunten.

Vanuit het perspectief van Dano en zijn directe omgeving wordt uitgebreid beschreven hoe de housemuziek en -cultuur in Nederland tot ontwikkeling kwam en zich evolueerde. Niet alleen Dano zelf is aan het woord. Vooral zijn ex vrouw Sandra geeft interessant commentaar op de persoon achter dj Dano. Ze spreekt opvallend liefdevol en met genegenheid over haar uiterst gecompliceerde ex die haar de meest rottige dingen heeft geflikt. Ook Dano's ouders, vrienden van vroeger en collega's uit de scene doen een boekje open over de dj, de persoon erachter, de muziek en de (evolutie van) de scene. Het boek is dus noch een lofzang, noch een klaagzang vanuit louter het ego van Dano zelf. Uiteraard is hij veel aan het woord en lezen we dat hij zijn liefde voor de techno nooit vol heeft kunnen (mogen?!) uiten aan het publiek, we leren hoe en waarom The Dreamteam nu echt uit elkaar is gegaan en welke rol The Prophet hier nu echt in speelde. Het boek vertelt over Dano's creatieve stilstand na de draconische belastingaanslag van ruim 3 ton gulden die hij kreeg, maar ook over het leven dat het publiek niet meekreeg. De sessies in zijn thuisstudio, zijn verplichtingen als vader en echtgenoot. Het verhaal is verre van objectief, maar dat is juist de verademing. Allerlei feiten kunnen we opzoeken in boeken als 'Mary Go Wild: 25 jaar dance in Nederland'. Het gaat in 'Wat de fok, ouwe' om de mens achter de artiest, om gevoel.

Het boek leest als een trein, al slaat het verhaal hier en daar een stationnetje over. Soms wil je net even meer weten over een gebeurtenis, wil je iets meer uitgediept hebben. Maar schrijver Arne van Terphoven heeft keuzes moeten maken, want met de bijna 400 pagina's dat het boek nu telt, is wel een maximumdikte bereikt.

Uiteindelijk was het boek voor mij toch vooral een kijkje in het leven, de ziel van een van de iconen uit de dance scene. Daniel Leeflang is een complex en kleurrijk persoon met een plus en een min, hemel en hel, fluffy liefde en keiharde boosheid. Dit alles vindt een weg naar buiten en dit gaat niet altijd zachtzinnig en zeker niet met goede timing. Het ene moment leef je mee, voel je de pijn, de emotie en ben je vol begrip voor de goedzak, held, lieverd, het slachtoffer, maar het volgende moment voel je onbegrip en zelfs kwaadheid jegens de antiheld, de klootzak, de vreemdganger en verslaafde.

'Wat de fok, ouwe' is een aanrader en ik spreek hierbij de hoop uit dat uitgever Mary Go Wild meer van dit soort werk gaat uitbrengen. Ik weet zeker dat ontelbaar veel mensen de boeken zullen verslinden.