Dutch DJ's
1 juli 2016
Anthony Donner had een droom dit project op te zetten, maar eigenlijk kreeg hij niemand mee. Hij begon met het afnemen van de interviews, maakte foto's en liet alles uitwerken door een team schrijvers, maar de financiering kwam maar niet rond. Uiteindelijk vond hij in Jeanette Cnossen iemand die wél vertrouwen had en zelf investeerde in het uit de hand gelopen hobbyproject.
De achtergrond
Nederland is een koffietafelboek rijker! En dat klinkt denigrerend, maar is allesbehalve zo bedoeld! Eerder vond ik Mary Go Wild dat in 2013 het levenslicht zag, ook een koffietafelboek. Beschreef dat meesterwerk vooral de evolutie van de Nederlandse dance scene over een periode van een kwart eeuw vanuit een meer cultureel perspectief, het op 29 juni in Club Bell's gepresenteerde boek 'Dutch DJ's' is (gevoelsmatig) wat commerciëler en beperkt zich vooral tot de ontwikkeling van dj's. Het is geen chronologische beschrijving van gebeurtenissen, maar een (flinke!) verzameling van interviews met dj's en professionals werkzaam in de dance-industrie. Het verschijnen van het boek heeft nog wel wat voeten in de aarde gehad. Anthony Donner had een droom dit project op te zetten, maar eigenlijk kreeg hij niemand mee. Hij begon met het afnemen van de interviews, maakte foto's en liet alles uitwerken door een team schrijvers, maar de financiering kwam maar niet rond. Uiteindelijk vond hij in Jeanette Cnossen iemand die wél vertrouwen had en zelf investeerde in het uit de hand gelopen hobbyproject.
Het boek
Wat direct als zeer positief in het oog springt: het is een hardcover uitgave. Voor bijna €60 zou je niets anders verwachten, maar vaak wordt er toch op drukkosten bespaard om de winst te maximaliseren.
Na de eerste indruk volgt een dilemma: hoe ga ik dit boek lezen? Van kaft tot kaft of pik ik eerst de artiesten eruit die ik het beste ken, het leukste vindt of juist de onbekende(re) namen? Ik kies ervoor om steeds een paar interviews te lezen en dan het boek weer weg te leggen. Dit is prima mogelijk, omdat het redelijk korte, beperkte interviews zijn geworden waarbij geen keuze is gemaakt voor een specifieke stroming. Van club, classics en house tot hardstyle, hardcore en frenchcore: je vindt van alle een vertegenwoordiger. Dit zorgt er bij mij voor dat ik ook lees over (sub)culturen die ik niet goed ken en waar ik geen passie voor voel. Sommige artiesten lieten zo'n positieve indruk achter dat ik toch even hun Spotify tracks erbij pakte! Maar, voor sommigen zal het er misschien voor zorgen dat ze het boek laten liggen, omdat er te weinig interessante helden in staan. De scene blijft toch nog steeds best een hokjeswereld, helaas.
Het boek bevat overigens niet louter tekst. Elke geïnterviewde is ook geportretteerd door Donner.
De foto's kennen een consistente stijl en zijn allemaal gemaakt in de (thuis)studio's van de artiesten. Een voorwaarde van Donner bij het vastleggen. Persoonlijk zal ik tachtig procent van de draaikunstenaars op straat niet herkennen, maar het geeft de boel een prima persoonlijke tint.
Samenvattend
Het is een superleuk verzamelwerk, maar inhoudelijk gezien helaas wat weinig opzienbarend. Het was tof geweest als er soms iets kritischer, iets dieper zou zijn doorgevraagd. De navelstarige algemeenheden en platitudes kennen we inmiddels wel. Juist dit was een kans geweest meer te doen. Desalniettemin zijn er natuurlijk best leuke en interessante feitjes te vinden in al die lappen tekst: 2000 and One draait gratis (hij vraagt geld voor het wachten, reizen et cetera), de eerste plaat van Adaro die opgepikt werd door een grote naam was een trance-track, Angerfist draagt een masker omdat ie niet houd van aandacht en Brennan Heart verloor zijn ouders en is voogd van zijn veel jongere broertje.
Opvallend zijn overigens de interviews met Riel (bekend van Ape Magazine) en journalist Aron Friedman. Zij trekken als een van de weinigen een beetje van leer tegen de (over)waardering van dj's. Ook Bong-Ra is kritisch en dan vooral op de grote jongens: 'Grote dj's draaien in enorme zalen, omdat anders hun ego er niet in past'. Verder lees je toch positiviteit, superlatieven en her en der is er zelfs sprake van zelfbevlekking.
Al met al...terug naar mijn classificatie als koffietafelboek. Handig om je (zakelijke) relaties kado te doen voor in een receptie/wachtkamer of je legt hem achteloos op je eigen salontafel. Geheid dat je bezoek er zeker doorheen zal bladeren en op zoek gaat naar zijn of haar favoriet en misschien even vergeet met jou als gastheer/vrouw te converseren.
Meer informatie over het boek vind je op http://dutchdjs.nl/.
Nederland is een koffietafelboek rijker! En dat klinkt denigrerend, maar is allesbehalve zo bedoeld! Eerder vond ik Mary Go Wild dat in 2013 het levenslicht zag, ook een koffietafelboek. Beschreef dat meesterwerk vooral de evolutie van de Nederlandse dance scene over een periode van een kwart eeuw vanuit een meer cultureel perspectief, het op 29 juni in Club Bell's gepresenteerde boek 'Dutch DJ's' is (gevoelsmatig) wat commerciëler en beperkt zich vooral tot de ontwikkeling van dj's. Het is geen chronologische beschrijving van gebeurtenissen, maar een (flinke!) verzameling van interviews met dj's en professionals werkzaam in de dance-industrie. Het verschijnen van het boek heeft nog wel wat voeten in de aarde gehad. Anthony Donner had een droom dit project op te zetten, maar eigenlijk kreeg hij niemand mee. Hij begon met het afnemen van de interviews, maakte foto's en liet alles uitwerken door een team schrijvers, maar de financiering kwam maar niet rond. Uiteindelijk vond hij in Jeanette Cnossen iemand die wél vertrouwen had en zelf investeerde in het uit de hand gelopen hobbyproject.
Het boek
Wat direct als zeer positief in het oog springt: het is een hardcover uitgave. Voor bijna €60 zou je niets anders verwachten, maar vaak wordt er toch op drukkosten bespaard om de winst te maximaliseren.
Na de eerste indruk volgt een dilemma: hoe ga ik dit boek lezen? Van kaft tot kaft of pik ik eerst de artiesten eruit die ik het beste ken, het leukste vindt of juist de onbekende(re) namen? Ik kies ervoor om steeds een paar interviews te lezen en dan het boek weer weg te leggen. Dit is prima mogelijk, omdat het redelijk korte, beperkte interviews zijn geworden waarbij geen keuze is gemaakt voor een specifieke stroming. Van club, classics en house tot hardstyle, hardcore en frenchcore: je vindt van alle een vertegenwoordiger. Dit zorgt er bij mij voor dat ik ook lees over (sub)culturen die ik niet goed ken en waar ik geen passie voor voel. Sommige artiesten lieten zo'n positieve indruk achter dat ik toch even hun Spotify tracks erbij pakte! Maar, voor sommigen zal het er misschien voor zorgen dat ze het boek laten liggen, omdat er te weinig interessante helden in staan. De scene blijft toch nog steeds best een hokjeswereld, helaas.
Het boek bevat overigens niet louter tekst. Elke geïnterviewde is ook geportretteerd door Donner.
De foto's kennen een consistente stijl en zijn allemaal gemaakt in de (thuis)studio's van de artiesten. Een voorwaarde van Donner bij het vastleggen. Persoonlijk zal ik tachtig procent van de draaikunstenaars op straat niet herkennen, maar het geeft de boel een prima persoonlijke tint.
Samenvattend
Het is een superleuk verzamelwerk, maar inhoudelijk gezien helaas wat weinig opzienbarend. Het was tof geweest als er soms iets kritischer, iets dieper zou zijn doorgevraagd. De navelstarige algemeenheden en platitudes kennen we inmiddels wel. Juist dit was een kans geweest meer te doen. Desalniettemin zijn er natuurlijk best leuke en interessante feitjes te vinden in al die lappen tekst: 2000 and One draait gratis (hij vraagt geld voor het wachten, reizen et cetera), de eerste plaat van Adaro die opgepikt werd door een grote naam was een trance-track, Angerfist draagt een masker omdat ie niet houd van aandacht en Brennan Heart verloor zijn ouders en is voogd van zijn veel jongere broertje.
Opvallend zijn overigens de interviews met Riel (bekend van Ape Magazine) en journalist Aron Friedman. Zij trekken als een van de weinigen een beetje van leer tegen de (over)waardering van dj's. Ook Bong-Ra is kritisch en dan vooral op de grote jongens: 'Grote dj's draaien in enorme zalen, omdat anders hun ego er niet in past'. Verder lees je toch positiviteit, superlatieven en her en der is er zelfs sprake van zelfbevlekking.
Al met al...terug naar mijn classificatie als koffietafelboek. Handig om je (zakelijke) relaties kado te doen voor in een receptie/wachtkamer of je legt hem achteloos op je eigen salontafel. Geheid dat je bezoek er zeker doorheen zal bladeren en op zoek gaat naar zijn of haar favoriet en misschien even vergeet met jou als gastheer/vrouw te converseren.
Meer informatie over het boek vind je op http://dutchdjs.nl/.
18 opmerkingen
'Verder lees je toch positiviteit, superlatieven en her en der is er zelfs sprake van zelfbevlekking.'
dat krijg je als je mensen naar hun mening/verhaal vraagt lijkt me zoals zij het beleven. En blijkbaar vinden veel dj's zichzelf zo goed/belangrijk/briljant etc dat ze aan zelfbevlekking doen
ben wel nieuwsgierig naar dit boek
dat krijg je als je mensen naar hun mening/verhaal vraagt lijkt me zoals zij het beleven. En blijkbaar vinden veel dj's zichzelf zo goed/belangrijk/briljant etc dat ze aan zelfbevlekking doen
ben wel nieuwsgierig naar dit boek
laatste aanpassing
Alles leuk en aardig en leuk voor later, maar ik vind een boek van 60 euro, zonder (zoals ik de recensie beschreven staat) echte diepte-interviews wel erg prijzig eigenlijk.
voor diepteinerviews is het project volgens mij te groot geworden.. keuze moeten maken denk ik dan: minder dj's en meer de diepte in, of een overzicht van alle (of in elk geval de meeste) nederlandse dj's en dus meer aan de oppervlakte blijven. Anders schrijf je een encyclopedie..
voor diepteinerviews is het project volgens mij te groot geworden.. keuze moeten maken denk ik dan: minder dj's en meer de diepte in, of een overzicht van alle (of in elk geval de meeste) nederlandse dj's en dus meer aan de oppervlakte blijven. Anders schrijf je een encyclopedie..
Je kunt ook diepte-interviews met organisatoren en andere invloedrijke personen in de scene, afwisselen met leuke korte interviewtjes met dj's en bezoekers, waarin leuke weetjes en grappige anekdotes de revue passeren en die tot verbeelding laten spreken door er passende foto's en illustraties bij samen te voegen...
laatste aanpassing
Je kunt ook diepte-interviews met organisatoren en andere invloedrijke personen in de scene, afwisselen met leuke korte interviewtjes met dj's en bezoekers, waarin leuke weetjes en grappige anekdotes de revue passeren en die tot verbeelding laten spreken door er passende foto's en illustraties bij samen te voegen...
absoluut! was vooral hardop aan t zoeken naar verklaring
Erg mooi boek, nice work Anthony
laatste aanpassing door een beheerder