HQ 100th Edition Mixed By Tom Harding.

Op 14th Oktober werd de tweede CD van Tom Harding dit jaar gereleased om de 100e editie van High Quality te vieren. Volgens zijn site bevat CD1 alle favoriete hard dance classics van Tom die hij de afgelopen 100 edities gedraaid heeft en is CD2 een soort Future Mix met daarop de tracks die de komende maanden op HQ gedraaid gaan worden.
Of ik een recensie wil schrijven over deze CD…
Ja, dat hoefde Damien natuurlijk niet eens te vragen! UK Hardhouse is al jarenlang een van mijn favoriete muziekstromingen en door de draaikunsten van Tom heb ik menig heftig nachtje beleefd. “HQ 100th Edition - Mixed By Tom Harding” is de naam van de CD die nu voor me ligt en het eerste wat door mijn kop schiet is: O jee, als deze CD nou maar geen weergave is van het feest “High Quality XL - The Back2Back Sessions” Dat viel me namelijk zo tegen. Ik ben een Harding-fan vanaf het eerste uur, toen zowat niemand nog van zijn bestaan afwist en de Melkweg echt elke maand afgeladen vol stond met fans die zich puur vanwege Tom (en natuurlijk ook zijn welbekende maatje JP) een nacht in het zweet kwamen werken; tropische temperaturen en gaan tot je erbij neerviel.
Nu was dat XL-feest in de Ahoy daar absoluut geen afspiegeling van geweest, en dan voornamelijk door de muziek. Er werd meer hardSTYLE gedraaid als hardHOUSE en ik heb maar weinig oude klappers gehoord. En dat was nou JUIST waar ik wel op hoopte. Maar goed, tijd voor een rebound. Als ik namelijk de tracklist bekijk van CD1 die ik in m’n stereo-installatie knal, weet ik dat het goed komt.

CD1
De eerste CD opent gelijk met een oude bekende, namelijk “The Generator - Where Are You Now”, en dan de Moonman Remix. “Searching for the answer..” Jaaaaa lekker, mooi muziekje om eens even mee naar de homepage van meneer Harding te surfen www.tom-harding.com. Leuke site, waar je o.a. je eigen achtergrond kan kiezen en waar een hele hoop informatie opstaat over deze DJ. Dat hij de laatste tijd explosief gegroeid is werd vorig jaar al duidelijk, toen hij een nominatie in de wacht sleepte voor de TMF-Awards. Van een onbekend kereltje wat enkel voor een select publiek zijn eigen kleine feestjes bouwde werd hij resident DJ op DanceValley en draaide hij op feesten als Impulz en 4-Elements, en maakte daarnaast ook nog eens internationaal furore.
Track 2 wordt erin gemixt. Mooi vervolg, omdat deze plaat ook weer van die robotachtige vocals heeft en het wederom een oude klapper is die menigmaal de Melkweg op haar grondvesten heeft doen schudden. En ook track 3 is een bekende, “1998” van Tom Harding en Jon The Dentist, ook een geweldige DJ als je het mij vraagt. Dit plaatje staat ook op de Club/Trance CD van de Mysteryland 1999 Indoor Edition en op “Tom Harding live @ DanceValley 1999” , dus zal voor velen wel bekend klinken. En ook “Deeper” van Barabas en Od1 die daarna wordt ingezet roept oude herinneringen op. Dit plaatje staat ook op “Tom Harding Recorded Live At HQ Amsterdam” uit 1998, het welbekende blauwe CD’tje die destijds elke UK Hardhouse fan in huis haalde. Sowieso een van mijn favoriete house-CD’s ever!
Ik heb het al door. Deze CD gaat vanaf vandaag linea recta in mijn cd-speler in de auto! Want ook de volgende tracks zijn oude klappers. Track 5 van Vincent de Moor heeft een enigszins trancy ondertoon, en Track 6 klinkt dan weer grappig vanwege de simpelheid van het nummer. “Popcorn” heet ‘ie en met het geluid van poppende mais en een MC die “Say turn it up” zingt mag toch wel duidelijk zijn dat de house van nu wel een stuk professioneler geworden is. Grappig is het wel en dan hoor je alweer “The music is moving, I’m loosing my feeling”…Track 7 dus, die feilloos overloopt in “Subway 26”, wat een beetje luguber klinkt, vind het zelf wel wat weg hebben van Dr.Macabre maar dan natuurlijk niet zo hard.
En ook Track 9 heeft dan weer een beetje dat onheilspellende geluidje, al vind ik het nummer verder nogal DJ Jean-achtig als je begrijpt wat ik bedoel. Nogal voorspelbaar en simpel in elkaar gezet.
Ahhhhhhggggrrrrrr!!! Wat hoor ik daar? Jawel hoor, de eerste tunes van een van mijn favoriete hardhouseplaten allertijden! “DJ Mind X - Nightingale (Suspicious Rmx)" Da’s hardhouse met een vleugje trance, klinkt wat minder “blij” als de reguliere hardhouse, maar ik kan hier dus echt van genieten. Toch een beetje zweven tussendoor terwijl de beats gewoon blijven pompen! Nou mijn dag kan al niet meer stuk en de geweldige remix naar de volgende track maakt al helemaal dat ik die CD dus echt wel op repeat ga zetten! Track 12 die volgt echter vind ik helemaal 10x niks. “House is a feeling”…Ja dat is het zeker maar ik voel niks bij deze track, vind het nogal Hardstyle-achtig en dat doet me niks. Gelukkig maakt Scot Project het weer goed met hun oude bekende “U” en de heerlijke acidbliebjes vliegen je weer om de oren. Baal er een beetje van als de laatste plaat wordt ingezet, al kan een sample uit Das Boot van U96 natuurlijk alleen maar betekenen dat het een waardig afsluiter wordt. En dat is "Demonic Emotion - On a Space Trip" dan ook. Dit was een CD met UK Hardhouse zoals het hoort te zijn. Zoals het jarenlang geweest is en zoals het hopelijk nog jarenlang gaat blijven…Dat zal de tweede CD moeten gaan uitwijzen!

CD2
De eerste track van CD2 opent gelijk met een heerlijk plaatje, "Coast 2 Coast - Searching", wat ik al wat vaker gehoord heb, omdat dit ook weer trance-invloeden heeft. Heb Cor Fijneman ‘m wel eens horen draaien, heerlijk nummer! Je hebt de melodie van trance, wat er een diepgaand, dramatisch effect aan geeft, en toch de snelheid van Hardhouse. Dat geldt trouwens ook voor Track 2, lijkt een beetje op Café del Mar van Energy52 vind ik. Track 3 vind ik persoonlijk nogal saai, er gebeurt weinig. De volgende plaat, "Headz up - Hit It Harder" klinkt wel weer gaaf, je hoort wat regen en onweer door de plaat heen, en de climax bouwt op naar een wederom erg trancy verloop van dit nummer. Daar moet je van houden, ik denk dat de mensen die eerder Hardstyle prefereren dit helemaal niks vinden.
Track 5 is dan weer echte UK Hardhouse al mist het nummer wat power vind ik. En ook Track 6 kan me niet helemaal bekoren, het klinkt zo “leeg”, niet echt vrolijk…En het volgende nummer, "Guy MC Affer - Raw 9" vind ik al helemaal een drama. Is een soort houseversie van Showing Out van Mel&Kim. Wel een eer dat onze Nederlandse dames (van wie Mel spijtig veel te jong al is overleden) het zover geschopt hebben maar ik vind het nogal een flauw nummer.
Vervolgens komt Ben Johnson met Track 8 de liefhebbers van Faithless de stuipen op het lijf jagen met een remix van “We Come One”. Ik moet zeggen, het klinkt niet slecht maar ik hoor toch liever het origineel. Hmmm…tijd voor een paar heftige plaatjes want ik vind de CD nu niet echt vooruitgaan. Organ Donors misschien? Nou nee…al klinken de vocals leuk, er volgt een soort Energy Trance-achtige climax die zo gedraaid zou kunnen worden door een Johan Gielen. Niet echt voer voor deze CD als je het mij vraagt.
Gelukkig is daar Track 10. Al hoor je hier duidelijk de invloed van Hardstyle, dit is gewoon zo’n lekker stampplaatje waar je vrolijk van wordt. En dan is het alweer tijd voor de laatste plaat. Beetje jammer dat deze als afsluiter is gekozen want dit heeft helemaal niets meer met Hardhouse van doen. Eerder een beginnende Trance-DJ die een sample heeft gepakt van een oude plaat en er met zijn keyboardje een deuntje onder gebreid heeft.

Conclusie
Wat kan ik nu concluderen? Dat CD1 een CD is die heel goed de geschiedenis van UK Hardhouse weergeeft. Iedere liefhebber van de welbekende sound van Tom Harding en dan vooral van de tijd VOOR 2000 moet deze in zijn kast hebben staan. Alleen deze CD is de 22 euro al waard. En CD 2? Ja, die laat eigenlijk precies horen waar ik al een beetje bang voor was. En waar je tegenwoordig ook niet meer onderuit komt. UK Hardhouse als op zich staande stroming lijkt een beetje te verdwijnen. Je hoort steeds meer invloeden van stromingen als Trance, Energy Trance en Hardstyle. Voor de hokjesgeest zal dit erg wennen zijn. Mensen hebben toch de neiging zich toe te leggen op een enkele muziekstijl en als je zo in elkaar zit gaat deze CD je niet bekoren.
Ach ja, misschien is het ook tijd om dat “Vroegah…Toen Tommie nog echtah UK Hardhouse draaide” eens achter ons te laten. Tom Harding is geen DJ meer die voor zijn eigen kleine selecte clubje staat te draaien. Hij is nu een DJ op wereldniveau die allerlei mensen wil amuseren. Denk dat het vooral daarom is dat hij het wat breder heeft opgezet.
Je kan CD2 niet vergeklijken met de muziek van artiesten als Yoji Biomehanika, Lab4 e.d., dus als die stevige hardhouse echt de muziek is waar je voor gaat denk ik niet dat deze CD vaak gedraaid zal worden. Ik moet zeggen dat ik de nummers op deze CD in ieder geval liever gehoord had als de meuk die me om de oren werd geslingerd op HQ XL in de Ahoy. Dan hoor ik toch liever die Trance-sound als de Hardstyle-sound waarmee je toch al wordt doodgegooid.

Ik ga binnenkort zeker weer eens kijken op een HQ. Al was het alleen maar om te zien of Tom Harding de mensen nog steeds aan het zweten krijgt en de sfeer nog net zo goed is als “vroegah”!

Kus van Jackie!