Harder Mach 8

Intro

De Haagse Ferry Salee (oftewel DJ Gizmo) draait al heel wat jaren mee aan de top van de dancescene. Waar hij zich vroeger alleen maar met hardcore bezig hield, heeft hij dit nu al geruime tijd achter zich gelaten en kennen wij hem nu voornamelijk als een gerespecteerd hardstyle-dj.

Sinds enige tijd alweer, brengt Gizmo zijn eigen cd-serie uit. Harder Mach is de naam van deze reeks en inmiddels zijn we aanbeland bij nummer acht hiervan. Met uitzondering van hardcore, staat Harder Mach voor de hardere stijlen binnen de dance, zoals hardhouse, hardstyle en jumpstyle.


Audio

Hoewel het hoesje geen tweedeling in cd’s aangeeft, is deze er in de praktijk wel. De eerste cd is namelijk een beetje softer dan de tweede en bevat ook een aantal jump-tracks. De tweede cd is met name hardstyle gericht.

Cd één opent redelijk rustig en ingetogen. Er is duidelijk voor gekozen om deze cd opbouwend in te delen. Bij track vier gaat het voor het eerst een beetje los met het jumpnummer ‘Remote Control’ van DJ Ruthless. Er volgen wat meer uptempo nummers en de muziek wordt wat energieker en harder. Er zit echt een duidelijke lijn in de cd en de luisteraar wordt als het ware op een reis meegenomen. Echter, met ‘2 Bad’ (track tien) wordt deze reis plotseling onderbroken. Het tempo ligt opeens een stuk lager en de energie en de vaart wordt er zo een beetje uitgehaald. Hierna volgen er een paar standaard nummers, wat helaas een beetje afbreuk doet aan de cd, die toch zeker goed begon. Gelukkig vinden we op het einde van het schijfje toch een aantal nummers die zeker de moeite waard zijn, zoals ‘Tekno’ van DJ Zany (nummer heeft een lekkere drive) en ‘Hardstate Channel’ van Brennan Heart. Ook The The Darkraver vinden we nog terug op deze cd (samen met DJ Norman). Lang geleden, tijdens Thunderdome ’96 om precies te zijn, riep hij eens het zinnetje ‘Komt ie dan he’, toen hij Stereo Murder op de draaitafel wilde leggen. Rondom deze uitspraak is er nu een nummer geproduceerd.

De tweede cd is een stuk minder gevarieerd dan de eerste, en waar cd één af en toe nog een beetje swingde, gaat cd twee duidelijk voor het hardere werk. ‘Darkness Will Rule’ is een mooie opener, maar het hoogtepunt van de cd ligt mijn inziens toch rond het midden, wanneer de kicks lekker hard zijn en de melodieën energiek. Zo vinden we hier bijvoorbeeld ‘Sexbusters’ van Tuneboy. Een wat ouder nummer inmiddels, maar wel eentje die het goed blijft doen. Opvallend is ook dat het Scantraxx-label goed vertegenwoordigd is op de cd. Het geeft wel aan dat dit label goed bezig is op het moment. Met drie tracks wordt het einde van de cd geheel voor rekening genomen door 2B8F, oftewel Diego Buffoni. Vooral het laatste nummer vind ik er bovenuitspringen. Hoewel het, zoals zovaak, gebruik maakt van samples uit een ander (oud) nummer, klinkt het toch erg lekker en kun je gewoon niet stil blijven zitten.


Outro

Om eerlijk te zijn valt een cd als Harder Mach totaal niet in mijn straatje, echter ik heb me dus toch maar aan het schrijven van deze recensie gewaagd. Veel van de producers op deze cd ken ik niet, net zoals ik amper een idee heb wat welke nummers op dit moment ‘hot’ zijn bijvoorbeeld. Aan de ene kant maakt het dit lastiger om een recensie te schrijven. Met de nodige achtergrondinformatie en eigen passie, is het toch eenvoudiger om een leuk verhaal te schrijven. Aan de andere kant kon ik me op deze manier puur op de muziek richten en hier een onbevooroordeeld verhaal over schrijven.

Wat vind ik zelf van de cd? Ik vond hem vrij aardig, vooral de eerste helft van de eerste cd en het middenstuk van cd twee spraken mij aan. De eerste cd is wat gevarieerder en kent een aantal nummers die lekker dansbaar zijn. De tweede cd gaat zoals ik al zei voor het hardere werk en kent een aantal lekkere tracks. Toch is het niet een cd die ik uit mijzelf op zal zetten. Daarvoor lijkt het mij allemaal iets teveel op elkaar. Zo zijn er gaandeweg het luisteren stukken voorbij gekomen, waarvan ik achteraf dacht van wat heb ik nou eigenlijk geluisterd? Ik vind de nummers vaak te eentonig en te weinig onderscheidend om mij te kunnen boeien. Toch denk ik in alle objectiviteit dat Harder Mach 8 er zeker mag wezen en de liefhebber van hard- en jumpstyle zeker zal aanspreken.