Fabric 47 - Jay Haze

Londen-based club, label en meer ‘Fabric’ heeft Tuningspork & Contexterrior labelbaas Jay Haze gevraagd om de 47e release in de serie te verzorgen. De cd staat uiteraard vol met muziek van de labels van Haze, hij gebruikt hierbij naast zijn eigen werk producties van aliasproject Fuckpony, Miss Fitz, Alex Celler en Hugo.

De intro is onheilspellend en Jay Haze stuurt de luisteraar op pad om "that lady Judy" te vinden. De eerste nummers van de cd zijn instrumentaal en downtempo, maar door de effectieve piano en strakke snare-drums in "An Hour To Fly" (3) van Lil Dirty Ghetto Bastard blijft de aandacht helemaal bij de muziek. De intro en de eerste twee nummers zijn een mooie prelude zodat "Phreaky Motherfocker" (4) van Mike Dunn het begin van Farbric 47 kan inluiden. Vanaf de mix eist de dikke dubby bass de aandacht op en overstemt de getto vocal de bpm versnelling op de achtergrond..

Na de warme groove van "Confusion" (5) komt het pareltje van deze Fabric editie. Jay Haze's remix van "Freedom" (6 ) is een prachtig, opzwepend, met reggae geïnfecteerde track die iedere menigte in beweging kan krijgen. Het is zeker geen nieuwe release, maar ik heb het nog nooit over de Nederlandse grasvelden horen galmen. "Trapped In Dub" (7) van Alex Celler rockt het uit met dikke dubbele dub bassen, maar zou toch beter hebben geklonken als het tempo iets hoger had gelegen. Het nummer misstaat hierdoor een klein beetje in de volgorde.

Na de kleine opwelling van de vorige nummers zoekt Jay Haze meer diepgang met "Dimentia" ( en "Mellow Dee" (, de laatste een samenwerking met Ricardo Villalobos. Het zit goed in elkaar, maar de nummers brengen weinig drive met zich mee. Hetzelfde lage tempo leent zich een heel stuk beter voor "Pimp My Saw" (9). DIY trommelt het werkelijk uit en door de goede vocal hook leent het zich meer als uitstekend voor de zomerse dansvloeren. Wederom een mooie vocal in "I Can't Forget" (10) Fuckpony dub remix en een energieke mix naar "Mars Or Bust" (11) volgt.

Heel geheel is tot nu toe erg vakkundig opgebouwd en Haze besluit om de boel even wakker te schudden met de hysterische politieke boodschap "When The Revolution Comes" (13) van The Last Poets. Als tweede laag "Soundscape" ingemixt wordt ligt het tempo net iets hoger en mogen de gefilterde hihats en de zeer aanwezige melodie van "Ain't Going Out Like That" (14) de cd een meer clubgericht karakter geven. "Work For Me" (15) past goed in de lijn en verzorgt een prima opstapje voor de scherpe claps en hihats van "Conduction" (16) en het iets ingetogenere "Pimpin' Ain't Easy" (17) van Hugo. Met de laatste nummers, “Ancient Blessing” (18), “Burning” (19) en de outro, sluit Haze “zijn” Fabric editie op een warme en rustige manier af.

Haze heeft er overduidelijk voor gekozen om zijn eigen labels ten gehore te brengen en slaagt er in om zijn geluid over te brengen met een aantal overtuigende nummers. De cd heeft een mooi diep karakter met uptempo stukken, dat goed in het geheel past. De opbouw is erg netjes verzorgd en verrassend te noemen. Ook de nummers die in eerste instantie wat raar in de opbouw staan creëren toch een mooi opstapje voor de opvolgers.

Score: 79/100


Releasedatum: 13 juli 2009

www.fabriclondon.com
www.jayhaze.com