A State Of Trance - Collected Extended Versions Vol. 4

In korte tijd overspoelt Armada Music mijn bureau met trance releases. Vette verzamelalbums die het bespreken beslist waard zijn. En bespreken doen we ze, daadkrachtig als de recensie-sectie is en bestand tegen elke druk! De directie duldt immers geen vertraging en onze strakke planning is zo heilig als het gras van Wimbledon. En omdat Armada Music drie van haar Collected Extended Versions min of meer gelijktijdig uitbrengt, maak ik er een triootje van! Dat biedt me namelijk ook de mogelijkheid deze releases met elkaar te vergelijken. Één kapstokje met daaraan de collectie van drie Armada sublabels: A State Of Trance Collected Extended Versions Vol. 4, Coldharbour Recordings - Collected Extended Versions Vol. 2 en Pilot 6 - Collected Extended Versions Vol. 1.

Het label: A State Of Trance

A State Of Trance is een van de eerst opgerichte labels in de rijke historie van Armada. Gelijk aan de naam van het wekelijkse radioprogramma van Armin van Buuren. Een ongeëvenaard succesvolle show die al ruim 400 aflevering en 27 miljoen luisteraars telt, verspreid over 22 verschillende landen. Armin is ook de man die hoogstpersoonlijk de tracks selecteert die op dit label worden uitgebracht. Als geen ander weet hij welke tranceplaten het beste effect zullen hebben, zowel in de club als thuis. Het effect van het bereiken van ‘a state of trance’ bij de luisteraars.

CD1

Veel zomerse klanken aan de start van dit album. Warmte met de heren Marcus Schössow en Sebastian Brandt onder hun ‘Under Sun’ samenwerking in de lekkere Scarab remix (Airbase) van ‘Capoeira’ en hoor de gitaartjes eens in en rond de break van ‘For you’ van Envio. Leon Bolier laat van zich horen (hoewel hij de vocals overlaat aan Elsa Hill) met ‘No need to come back’. Maar die noodzaak is er toch wel, want drie platen verderop is hij terug en horen we zijn onsterfelijke mooie meesterwerk –ja dat vind ik het- ‘Poseidon’. Ander hoogtepunt op deze eerste cd: het meeslepende en van een superlekkere break voorziene ‘Now & ever’ van Absolute, een van de zestig productienamen die M.I.K.E. inmiddels rijk is. Ook altijd goed voor zomers zwevend muziekgenot is Roger P. Shah, en deze held neemt ons met de oogjes dicht mee naar ‘Bounty Island’. Een track waar ook Ralph Fritsch bij aan de knoppen zat, een man van wie ik nog veel meer zou willen horen! (Zij die het hemelse ‘Phoenix’ kennen knikken instemmend). Dat het niet alleen maar zweven geblazen is toont John O‘Callaghan aan. Samen met Kevin McKinney blaast hij me omver met ‘World gone mad’. Gekmakend lekker inderdaad.

CD2

Toptranceduo van eigen bodem en twee de gezelligheidsdieren bovendien, dat zijn de mannen van Signum. Pascal en Ron zijn aanwezig met liefst drie tracks. Ze openen de cd met het stuwende ‘Harmonic’, halverwege treffen we ze nog een keer met het wat ruwere ‘Syndicate’ en hun samenwerking ‘Captured’ met Under Sun is er een waar de energie van af spat. Op elke uitgave van de Collected Extended Versions serie, welk sublabel het dan ook betreft, staan wel een paar tijdloze toptracks. Bij het horen van de synths en melodie van ‘Fallen too far’ van Sophie Sugar gaan de gedachten terug naar menig mooi partymoment! Een prachtplaat die volkomen in de ASOT-filoSophie past.

Uiteraard geldt dat eveneens voor Shah, die twee heerlijke zwoele strandplaten aflevert waar hij het paradijselijk patent op heeft. Onder zijn eigen naam het mooie en warme ‘Palmarosa’ en als Sunlounger het rustig kabbelende ‘Aquasblancas’. En ook Robert Nickson weet hoe hij zijn luisteraars in een toestand van trance kan doen geraken. Met het melodieuze en vol emotie zittende ‘Motion Blur’ bijvoorbeeld.

Kruisbestuiving: de plussen en de minnen

Inherent aan deze ‘back catalogue’ releases, en dus bij alledrie de albums overeenkomstig, is het van-de-hak-op-de-tak karakter. Zowel Coldharbour, ASOT als Pilot 6 staan voor hun eigen sound binnen de trance/progressive hoek en dat is sterk. Daarbinnen bieden ze evengoed veel variatie in het aantal bpm en ook in harde en rustige tracks. De platen staan keurig op releasedatum gerangschikt maar in een (gemixte) set zouden ze nooit in deze volgorde passeren. Vooral bij het beluisteren van de hele cd achter elkaar is dit jammer, temeer daar deze muziek vooral geschikt is (en zelfs gemaakt wordt voor) non-stop beluistering in sets met een opbouw.

De ASOT dubbellaar is heerlijk, maar wel wat gedateerd. De parels die erop staan, want dat zijn het, zijn allemaal afkomstig uit 2006 of 2007. Liefhebbers kennen ze onderhand wel, en dat zou deze release wat minder interessant kunnen maken. Hetzelfde geldt voor het tweede deel dat Coldharbour Recordings uitbrengt. Grotendeels tracks van bouwjaar 2007 en ook hier geen verrassende zaken. Wel van recente snit is het eerste volume van Pilot 6. De Collected Extended Versions die we daarop aantreffen zijn behoorlijk nieuw, de laatste vier platen zelfs van dit jaar. Dat maakt deze kennismaking extra leuk en fris!

Geen mix, geen opbouw, geen DJ aan het werk om iets over te vertellen. Wel (in totaal voor dit triootje) zestig kwaliteitsplaten van getalenteerde producers, van ontluikende talenten tot gevestigde artiesten. Tracks die ‘los’ gepresenteerd worden om ze in hun volle ‘extended’ lengte tot recht te laten komen. Wanneer het sublabel (en ook Armind doet nog mee) weer twintig releases achter de rug heeft verschijnt het volgende deel, dat is het principe. De ‘Collected Extended Versions’ van Armada Music: voer voor verzamelaars. Maar wel smakelijk voer!

Score: 74/100


www.armadamusic.com
www.armadadownloads.com
www.youtube.com/armadamusic