Miss Kittin & The Hacker - Two

Het is alweer ruim acht jaar geleden dat Caroline Hervé (Miss Kittin) en Michel Amato (The Hacker) voor het eerst de handen ineen sloegen en het inmiddels als klassieker bestempelde album ‘First Album’ produceerde. In de tussenliggende tijd hebben beide artiesten niet stil gezeten, zo brachten ze namelijk een aantal solo albums uit, evenals de nodige mix-compilaties. Over de kwaliteit van de releases waren de kenners het lang niet altijd eens, maar de verkoopcijfers logen er niet om. Weet het tweede album van het duo, voor de hand liggend ‘Two’ genaamd, net zo te imponeren als hun debuut in 2001?

Om deze vraag gelijk maar te beantwoorden: nee, ‘Two’ weet niet net zo te imponeren als ‘First Album’. Daarvoor is het album te wisselvallig en de algehele kwaliteit van de nummers simpelweg niet hoog genoeg. De nodige tracks steken muzikaal gezien degelijk in elkaar, maar weten toch niet te overtuigen. ‘Party In My Head’ (4) is zo’n voorbeeld, welke nota bene de derde single van het album zal zijn. Het nummer ligt lekker in het gehoor maar blijft niet hangen. De zang van Miss Kitten geeft het nummer zelfs een vervelend ‘zeurderig’ tintje. Ondanks dat Caroline Hervé niet bekend staat om haar verfijnde en zuivere stemgeluid, is haar vocale inbreng nog nooit zo groot geweest als op dit album. Op elk nummer is haar stem terug te horen. Soms pakt dit prima uit (bijvoorbeeld bij ‘Inutile Eternite’), soms ook niet, zoals bij ‘Party In My Head’ dus het geval is. We kunnen echter wel stellen dat zij een apart stemgeluid heeft, waar je maar overigens maar net van moet houden. Terug naar de tracks echter, waar ook het zweverige ‘Electronic City’ ( (door henzelf beschreven als ‘original metal beat minimalism’) geen potten weet te breken en waar de cover van Elvis’ ‘Suspicious Minds’ (7) helemaal wel achterwege gelaten had kunnen worden.

Toch vinden we zeker de nodige goede en interessante tracks terug op dit album, ondanks dat het dus niet net zo weet te imponeren als hun debuutalbum. ‘First Album’ was gewoon een dijk van een plaat en moeilijk te overtreffen. Het lijkt erop dat Miss Kitten & The Hacker een serieuzere, meer volwassen toon hebben willen zetten met ‘Two’, maar desondanks zijn het toch de meer ‘simpele’ tracks die er wat ons betreft uitspringen. We denken hierbij aan het warme en sfeervolle ‘1000 Dreams’ (2) met zijn fijne melodie. Of het wat zwaardere en duistere ‘PPPO’ (3), met zijn vette basslines en pakkende melodieën. Laten we ook het uptempo ‘Indulgence’ (5) niet vergeten, uitstekend geschikt voor de dansvloer. Tenslotte brengen ook het pakkende ‘Inutile Eternite’ (9) (ook hier weer lekkere basslines, deze keer ondersteund door Franse vocals) en het relaxte ‘1000 Dreams Reprise’ (11) (een downtempo versie van ‘1000 Dreams’, welke we eerder op het album tegenkwamen) brengen het algehele niveau wat omhoog.

Hoewel ‘Two’ zeker de nodige lekkere tracks voorschotelt, vormt het album toch een kleine tegenvaller. Van namen als Miss Kittin & The Hacker mag je toch wat meer verwachten, zeker met hun debuutalbum in het achterhoofd hebbend. ‘Two’ weet echter niet volledig te overtuigen doordat fijne tracks haast gelijk weer afgewisseld worden met matige nummers en waarbij je bovendien soms het idee krijgt dat hun eigen producties in de afgelopen jaren geen progressie hebben doorgemaakt. Wellicht moeten ze het wat minder in de statische electro-pop zoeken en toch meer voor de dansvloergerichte tracks gaan, want met nummers als ‘PPPO’ en ‘Indulgence’ tonen ze aan dat ze het zeker nog wel kunnen. Ondanks de lichte teleurstelling toch een voldoende voor dit album, gezien het redelijke aantal lekkere tracks dat we tegenkomen. Bij een eventueel derde album zal het echter toch wat beter moeten!

Score: 68/100


www.misskittinandthehacker.com

N.B. Ter promotie van hun album zullen Miss Kittin & The Hacker met koninginnedag een bezoek aan Paradiso brengen