IFS5 Lenny Dee presents Cold Fusion

De tracklist verraadt al dat je een overzicht voorgeschoteld krijgt van de afgelopen jaren van het Industrial Strenght label. Lenny Dee heeft de cd 'Cold Fusion' uitgebracht met volledige, ongemixte nummers. Het oogt allemaal goed, met aardig wat onbekende namen en titels ertussen. Wij zijn erg benieuwd!CD1De cd begint met een intro van Lenny Dee zelf. Met wat 'bliep' geluidjes, langzame bassen en in herhaling de naam van zijn label, wordt er totaal niet verklapt wat er komen gaat. Van Earthquake krijgen we het eerste nummer voorgeschoteld, zijn ‘Step into the pit’ is een lekkere trage start van de cd. Ook ‘Mental fear’ van The Emperator en Chromatic past in dit rijtje thuis. Nummer vier van de cd komt van Fiend en Broken Rules, welke erg lekker en duister klinkt. Hun ‘Sharper image’ is gewoon een erg goed nummer. Terrorfakt met ‘Achtung’ levert ook een knap staaltje werk af, langzaam en duister. De voor mij onbekende Stan Grewzell heeft een nummer waarvan je niet weet wat je ermee aanmoet. ‘Das grauen’ klinkt ouderwets, maar eigenlijk ook wel weer goed. Koney brengt ons met ‘Unregistred’ een apart nummer, want je hoort namelijk de demo stem van een digitaal apparaat genaamd: Microtonic en ja, dat is de titel van een track van Lenny Dee en Tieum. Ook dit is een ruig nummer met een hoog 'gil gehalte'.Daisy en Stormtrooper hebben met ‘Mindwalkers’ de handen in een geslagen en met succes. Freaky track met vage geluiden en lompe bassen. Moleculez is ook geen onbekende meer voor velen en zal je niks verbazen dat ‘Legally Insane’ één van zijn bekendere nummers is. Tymon laat van zich horen met ‘Passing by’; lekker begin, goed gevuld nummer en knalt ontzettend goed. Tot nu toe één van de betere tracks deze cd. Nu volgt er een klassieker die op vele cd’s heeft gestaan en die door aantal grootheden (onder andere Promo en Armaggedon Project) tijdje geleden geremixt zijn. Manga Corps met hun ‘The hunter’ bezorgt velen een flinke dosis kippenvel op feesten en klinkt vandaag de dag nog steeds heerlijk. Dertien jaar na release doet hij zijn werk nog steeds. De cd wordt afgesloten door Broken Rules met ‘Normal operation’ en German rhythm disaster en ‘the end’. Leuk, maar niet bijzonder einde van CD1.CD2 Na het iets vagere CD1 is het nu tijd voor de wat meer gangbare CD2. Gangbaar is natuurlijk weer relatief, want als tweede nummer op deze vinden we een samenwerking tussen Life Runs Red en Tymon, hun ‘Distorture’ is een echt goed in elkaar stekend geheel die flink los gaat. Dit alles wordt gevolgd door één van de beste tracks voor de liefhebbers van dit genre muziek. Tymon bewijst met zijn ‘Gucci’ zowel stevige schranz te kunnen maken evenals een goed ram stuk wat resulteert in een stevig nummer die zijn weerga niet kent. Ook Stormtrooper is geen onbekende meer en ‘Todesvogel’ mag gerekend worden tot de, nu al, echte klassiekers. Roswerk tot en met en twee nummers verder gaan we vrolijk verder met Lenny Dee en ‘The dreamer’ die super geremixt is door niemand minder dan DJ Promo. Wat een draak van een comeback van een “gouwe ouwe”. De heerlijke echte Promo sound in combinatie met de geluiden uit ‘The dreamer’ maakt dit een topper.Het tweede gedeelte van de cd wordt ingeluid door de Inyoung & Static mix van Delta 9 zijn ‘No more regrets’. Wat een heerlijk agressief nummer. Tieum en Lenny Dee met ‘I don’t like you either’ zetten deze knallende lijn door. Zo ook Partyraiser tezamen met Negotiator die heerlijk rammen met ‘No negotiations’. En toen? Als piepende banden vliegt de rem erop met Jappo & Lancinhouse en ‘Exlxaxl’. Normaal geen problemen met dit nummer, maar op zo een ruige en vage cd de Neophyte & Evil Activities remix erop zetten is vrij apart te noemen. Zeker als je nagaat dat het origineel nog steeds mega populair is. Kleine smet tot nu toe. Gelukkig gaat hierna het gas er weer flink op met onder andere Skinhead – The ultimate cumshot en Akira – Ripping fxxkin strength. De laatste drie nummers zijn een totaal ander soort dan alles wat hiervoor beproken. Vooral Moshpit heeft zich laten gelden onlangs in de North Sea Venue. Aparte ruige tracks van deze band. Echt “Or you like it or you don’t”, geen tussenweg. Riff Glitchard verraad al met zijn naam wat je kunt verwachten van ‘Instant mash’. Aparte harde en snelle track zonder een leidraad in het geheel. Geweldig.ConclusieEen heerlijke cd, laten we dat voorop stellen. Het vormt een goed overzicht van de laatste jaren Industrial Strenght. Ok, niet alles is daadwerkelijk in eerste instantie uitgebracht bij ISR of soms is de keuze van nummers niet zoals je het zou verwachten, maar als liefhebber van deze style zou ik hem zeker aanschaffen. Persoonlijke mening? Vooral CD2 is geweldig in mijn oren en het einde van CD1 is ook uitstekend.Score: 74/100