Junkie XL - Booming Back At You

Genres: House/Pop/Electro-ClashIk had hem al een poosje op de korrel, het nieuwe album van Junkie XL. Op 10 maart was de officiële release en publiceerde Partyflock een interview met Tom Holkenborg. Op 23 maart werd "Booming back at you" live gepresenteerd in de Melkweg in Amsterdam. Tegen die tijd ontving ik de cd en ging er eens goed voor zitten. Hoewel zitten al snel ondoenlijk bleek bij deze muziek! Vanwege dat uitstekende en uitgebreide interview zal ik me hier puur tot de muziek beperken. Oftewel 'a litte less conversation' van mijn kant.KaboomHoe dik kan een cd beginnen! Pak dit album, schuif 'm in je spelert en je weet het. De vette electro snerpt je tegemoet, door je heen dreunende bassen, recht-in-je-gezicht breakbeats. 'Booming right at you' is een veelzeggend welkom bij de heftige electronica van JXL. Kick up the volume, play it loud! Track twee is een total make-over van de midden jaren 80 single van Siouxie & the Banshees, 'Cities in dust'. Deze track zal na 'More' als tweede single van dit album worden getrokken. We horen de vocalen van Lauren Rocket, met haar bijdrage op drie nummers tot de stem van deze cd gebombardeerd. En bombarderen is ook wat deze bewerking van 'Cities in dust' doet, de ruige riffs rossen door de speakers!Met 'You make me feel so good' wordt even gas terug genomen. Lekkere houseplaat met een catchy deuntje en volop vrolijke afwisseling. Ook het daarop volgende 'Stratosphere' is een zeer toegankelijk nummer, waarin heel veel gebeurt. Vooral het gitaargeluid (afkomstig van Toshi Yanagi) doet het 'm. 'Mad pursuit' is een vocale plaat met de stem van Electrocute. Een behoorlijk soft nummer waar ik niet stuk van ben.En dan is het de beurt aan het veelbesproken 'More'. Allereerst bekend als de soundtrack van het Electronic Arts computerspel 'Need for speed'. Deze spellenfabrikant zit samen met het Nettwerk label achter 'Artwork', het nieuwe label waarop dit album is uitgebracht. Verder maakte 'More' de tongen los, of beter gezegd trok de track veel bekijks vanwege de videoclip die bij deze single hoort. Gecensureerd, geboycot door MTV, betere reclame kun je je niet wensen natuurlijk. Zelf vind ik de clip wel mee (lees: tegen) vallen. 'More' zelf is in ieder geval een dikke track waar Pacman terecht wel pap van lust. Rock more, roll more, fuck more! Het brengt me bij dé klapper van dit album. Het ongenadig uit de bocht gierende '1967 Poem'. Vernoemd naar mijn geboortejaar en dat vind ik erg leuk van Tom! Toevalligerwijs is het ook zijn eigen geboortejaar. '1967 Poem' dampt en stamt en is met geen vangrail in het gareel te houden. Het slaat een diepe krater in dit album. Fantastische track!De spanning blijft gewaarborgd. Luister naar de zeer knappe opbouw in 'Zage' en de ronkende bassen met rollende riffs van 'Clash'. Muziek om vooral lekker hard af te spelen. Dat geldt ook voor 'New Toy', een techno breakbeat electro-clash houseplaat. Met op het eind nog poppy zang ook. Hoeveel invloeden kun je in één track stoppen? Veel! We sluiten af met 'No way' en 'Not enough' en het is jammer dat deze twee laatste nummers me het minst doen van de hele cd. De koek is op.Xpanding LimitsJunkie XL is terug met een goed album. Waarbij het venijn aan het begin zit en de klappers in het midden. Grenzen verlegt hij er niet mee, vernieuwend is het niet. Helemaal van deze tijd is het wel. Hypermodern zelfs. Productietechnisch staat het als een huis en klinkt het als een klok. Kick up the volume, play it loud!Score: 75/100
www.junkiexl.com
www.myspace.com/junkiexl