Cobblestone Jazz - 23 Seconds
anoniem gepubliceerd op , waardering: 85/100

Artiest | Cobblestone Jazz |
Nieuws | Kort nieuws van de KNIP-dienst |
Dit 2-CD album van Cobblestone Jazz ontvingen wij al maanden geleden in digitale vorm maar de finished CD’s volgden pas recentelijk. Tijd dus voor een recensie van dit sterke en onderscheidende trio.
Genres: Tech-House/Minimal/Tech-Jazz
Dit 2-CD album van Cobblestone Jazz ontvingen wij al maanden geleden in digitale vorm maar de finished CD’s volgden pas recentelijk. Rond Cobblestone Jazz is een ware hype ontstaan en dat is begrijpelijk. De muziek van het trio, dat bestaat uit Mathew Jonson, Danuel Tate en Tyger Dhula, is onderscheidend sterk en balanceert op het randje van tech-house, minimal en Detroit ‘tech’. Wie kan zich nog de muziek van Ian O’Brien van een jaar 10 geleden herinneren? Juist: zulke onrustig wiebelende ritmes met ‘jazzy’ aankleding produceert Cobblestone Jazz ook maar dan met een geheel eigentijds karakter en een eigen ‘touch’.
Het trio, dat al sinds 2002 samen muziek uitbrengt, zet de naam Cobblestone Jazz definitief op de kaart in het jaar 2006 met de singles “Dump Truck” en “India In Me”, die beide via Jonson’s Wagon Repair label verschenen. De formatie produceert en speelt vanuit improvisatie (als voornaamste uitgangspunt). Hoe klinkt de muziek van Cobblestone Jazz dan? Muzikaal en dansbaar, maar vooral opmerkelijk muzikaal! Waar veel elektronische producers verzanden in oneindige simplistische en weinigzeggende patronen, klinkt de muziek van het trio compleet anders en vers.
Op “23 Seconds” vinden we veel ‘shockdrive’ ritmes met rollende tokkelgeluidjes (en baslijnen), schitterende soundpads en een uitwerking die exact bij deze tijd (en de toekomst) past. Ondanks het ‘statische’ karakter van een CD opname, horen we zeer zeker het speelse uit hun live optredens terug. Die ‘vibe’ heeft men dus goed weten te vangen op de zilveren schijfjes. Het is muziek die je keer op keer kunt opzetten in de club, maar ook thuis, want de epische/ambient invulling van de ‘tech’ ritmes zijn een streling voor het luisterende oor. De som van het avontuurlijke, dansbare, behaaglijke en mysterieuze karakter van de muziek maakt dit tot één van de fraaiste house albums van 2007, daar kan geen twijfel over bestaan. Tel daar de nodige ‘dubby’ invloeden bij op en we hebben de Cobblestone Jazz sound treffend gevangen. En of dat nog niet genoeg is: gedurende “Lime In Da Coconut” horen we een heerlijke solo op de Fender Rhodes (improviseren kun je leren).
Op de tweede schijf wordt dit nog eens dunnetjes overgedaan bij de eerder genoemde track “Dump Truck”. Tevens vinden we op CD2 een 40 minuten durende live registratie (opgenomen in Madrid) en het listige “India In Me” met veel verknipte geluiden, dubby effecten, acid invloeden en een uiterst pakkend thema. Onze favoriete track op het album is titeltrack “23 Seconds”, door de grote mate van diversiteit in het ijzersterke thema! Briljante track! Kortom: “23 Seconds” (als album) is een bijzondere plaat geworden die de housescene nodig kan gebruiken!
Score: 85/100
www.k7.com
Dit 2-CD album van Cobblestone Jazz ontvingen wij al maanden geleden in digitale vorm maar de finished CD’s volgden pas recentelijk. Rond Cobblestone Jazz is een ware hype ontstaan en dat is begrijpelijk. De muziek van het trio, dat bestaat uit Mathew Jonson, Danuel Tate en Tyger Dhula, is onderscheidend sterk en balanceert op het randje van tech-house, minimal en Detroit ‘tech’. Wie kan zich nog de muziek van Ian O’Brien van een jaar 10 geleden herinneren? Juist: zulke onrustig wiebelende ritmes met ‘jazzy’ aankleding produceert Cobblestone Jazz ook maar dan met een geheel eigentijds karakter en een eigen ‘touch’.
Het trio, dat al sinds 2002 samen muziek uitbrengt, zet de naam Cobblestone Jazz definitief op de kaart in het jaar 2006 met de singles “Dump Truck” en “India In Me”, die beide via Jonson’s Wagon Repair label verschenen. De formatie produceert en speelt vanuit improvisatie (als voornaamste uitgangspunt). Hoe klinkt de muziek van Cobblestone Jazz dan? Muzikaal en dansbaar, maar vooral opmerkelijk muzikaal! Waar veel elektronische producers verzanden in oneindige simplistische en weinigzeggende patronen, klinkt de muziek van het trio compleet anders en vers.
Op “23 Seconds” vinden we veel ‘shockdrive’ ritmes met rollende tokkelgeluidjes (en baslijnen), schitterende soundpads en een uitwerking die exact bij deze tijd (en de toekomst) past. Ondanks het ‘statische’ karakter van een CD opname, horen we zeer zeker het speelse uit hun live optredens terug. Die ‘vibe’ heeft men dus goed weten te vangen op de zilveren schijfjes. Het is muziek die je keer op keer kunt opzetten in de club, maar ook thuis, want de epische/ambient invulling van de ‘tech’ ritmes zijn een streling voor het luisterende oor. De som van het avontuurlijke, dansbare, behaaglijke en mysterieuze karakter van de muziek maakt dit tot één van de fraaiste house albums van 2007, daar kan geen twijfel over bestaan. Tel daar de nodige ‘dubby’ invloeden bij op en we hebben de Cobblestone Jazz sound treffend gevangen. En of dat nog niet genoeg is: gedurende “Lime In Da Coconut” horen we een heerlijke solo op de Fender Rhodes (improviseren kun je leren).
Op de tweede schijf wordt dit nog eens dunnetjes overgedaan bij de eerder genoemde track “Dump Truck”. Tevens vinden we op CD2 een 40 minuten durende live registratie (opgenomen in Madrid) en het listige “India In Me” met veel verknipte geluiden, dubby effecten, acid invloeden en een uiterst pakkend thema. Onze favoriete track op het album is titeltrack “23 Seconds”, door de grote mate van diversiteit in het ijzersterke thema! Briljante track! Kortom: “23 Seconds” (als album) is een bijzondere plaat geworden die de housescene nodig kan gebruiken!
Score: 85/100
www.k7.com
Tracklists
CD1
- Waiting Room
- Hired Touch
- Lime In Da Coconut
- Slap The Back
- PBD
- 23 Seconds
- Change Your Apesuit
- Saturday Night
- Peace Offering
- W
CD2
- Live At Mondo (Madrid 10th May 2007)
- Dump Truck
- India In Me
18 opmerkingen
staan briljante tracks op, zeer vet album 
