I Love Techno 2007 - Mixed by Dave Clarke

I Love Techno, hét technofeest van België, staat weer voor de deur en zoals te doen gebruikelijk verschijnt enkele weken voor het evenement de compilatie-cd om de bezoekers vast op te warmen voor het feest dat op 10 november plaatsvindt in Flanders Expo, te Gent. Daar waar vorig jaar Ortin Cam, upcoming talent uit eigen land, de eer had de cd te mixen, is er dit jaar gekozen voor een ervaren rot en iemand met naamsbekendheid over de hele wereld. Niemand minder dan Dave Clarke is verantwoordelijk voor de cd van I Love Techno 2007, welke vanaf 22 oktober in de winkels verkrijgbaar is.

Bij Dave Clarke, die tijdens de aankomende editie in Gent overigens verantwoordelijk is voor de programmering van de ‘Red room’, weet je nooit wat je kunt verwachten. De man is van vele markten thuis en zet met even groot gemak een pompende technoset neer als dat hij een diepere retro set draait. De ene keer horen we electro invloeden in zijn sets terug, de andere keer maakt de Engelsman gebruik van hiphop samples. Ook met deze cd heeft hij ook een breed ‘techno geluid’ willen laten horen, zodoende horen we allerlei stijlen en varianten voorbij komen.

De opener van Christian Smith & John Selway bouwt goed op en wordt opgevolgd door ‘Magnetic’ van Raudive, een nummer met een beetje ‘oldschool’ feeling. Peter Horrevorts trekt de opbouwende lijn goed door en levert met ‘Evolver’ (3) een opzwepend en pakkend nummer af. Daar waar de ongereleasde Joris Voorn mix van Kevin Saunderson’s ‘Bassline’ juist wat meer swingend is en een vrolijke en lekkere melodie kent. De verassing is groot als we opeens de welbekende klanken horen van ‘Three o three’, één van Jochem Paap’s (beter bekend als Speedy J) klassiekers van formaat. Absoluut lekker om te horen, hoewel Clarke’s gespeel met het mengpaneel tijdens deze track af en toe op de zenuwen werkt.

Wel mag na de eerste vijf nummers al duidelijk zijn dat Dave Clarke vele stijlen binnen de techno gebruikt heeft voor deze cd. Oldschool, uptempo, diepere sounds of juist swingende platen, we horen het allemaal voorbij komen. De variëteit van deze cd is absoluut een pluspunt, hoewel de overgangen tussen de verschillende stijlen soms een beetje groot zijn. Zo loopt de overgang van ‘Three o three’ (5) naar ‘Sub-01’ ( 6) wel gelijk maar is het verschil in stijl groot (van opzwepend en dansbaar naar diep en rustig) en passen de platen eigenlijk niet zo goed bij elkaar. Ongeveer halverwege de mix is er ruimte gereserveerd voor de wat uptempo tracks van bekende namen als Joey Beltram en The Advent. Daarbij steekt zeker het nog niet gereleasde ‘Slave rhythm’ (9) van Cisco Ferreira (oftewel The Advent) er bovenuit.

De tweede helft van de mix vangt aan met de sterke Woody McBride remix van ‘Oktave jumper’, een mooie en meeslepende track. Waarna we daarop volgend wederom Joey Beltram tegenkomen, ditmaal met een remix van Side Four’s ‘Wrist block’. Even verder in de mix laat Clarke weer wat andere invloeden in de mix terugkomen, zoals bij ‘Electro bass head’ (electro) en ‘Evasion’ (acid). Vreemde eend in de bijt lijkt op het eerste gezicht The Horrorist met ‘Wire to the ear’ (18). De meeste mensen zullen Oliver Chesler (The Horrorist) kennen van zijn hardcore tracks en live-acts maar wat het grote publiek wellicht niet weet is dat The Horrorist ook verantwoordelijk is voor een groot aantal techno- en electrotracks. ‘Wire to the ear’ is hiervan een goed voorbeeld, waarop zijn kenmerkende stem veelvuldig te horen is. De laatste nummers van de cd zijn afkomstig van Rob Gibson, die met ‘Hutch’ een meeslepend nummer met een hypnotiserend melodie heeft gemaakt en Velvet Underwear met ‘The same’, een uptempo afsluiter met electro-invloeden en vrouwelijke vocals.

Dave Clarke heeft met deze mix eens wat anders dan gebruikelijk willen doen. Hij heeft ervoor gekozen een zo breed mogelijk ‘techno-geluid’ te laten horen. Zo zijn daar rustige en diepere tracks tegenover uptempo en wat stevigere nummers. Laat hij de nodige electro en acid invloeden horen en kiest hij naast nieuwe en nog niet eens gereleased materiaal ook voor een aantal oude platen. Qua originaliteit en variatie scoort hij hiermee zeker punten. Echter, af en toe leid dit wel tot een aantal ongebruikelijke overgangen waarbij de samenhang tussen de platen een beetje ver te zoeken is. Ook had Clarke het spelen met het mengpaneel wel iets kunnen beperken. Desalniettemin is de nieuwste I Love Techno compilatie, die overigens in één keer is opgenomen, zeker wel de moeite waard voor de technoliefhebber.

Score: 78/100


www.ilovetechno.be
www.daveclarke.com
www.newsrecords.be