Progression - Different Day, Different Light

Artiest | Progression |
Genre: progressive trance, trance
trance
trance
Met het debuutalbum “Different Day, Different Light” legt Progression hun sound echt vast. Black Hole Recordings heeft al lang laten zien dat ze meer zijn dan alleen maar Tiësto en dit wordt nu nogmaals extra duidelijk met deze twee jonge muziekanten.
Daniel van Wanrooy (‘78) en Robin van der Wiel (‘77) zijn twee jonge Nederlandse producers die samen bekend staan onder de naam Progression. Met dit debuutalbum leggen ze nu echt vast wat hun sound is. De naam kent het grote publiek vooral doordat zij als supportact voor Tiësto tijdens In Search of Sunrise 5 hebben gefungeerd maar samenwerken doen ze al sinds 2002, ook al kennen ze elkaar al sinds 1991. De debuut single van dit tweetal genaamd “Ocean Green/Purify” kwam uit op het label Fundamental recordings en werd door alle grote dj’s direct opgepikt. Maar de overstap naar [label=4]{element is niet toegankelijk} heeft hun naam nu ook bij het grote publiek bekend gemaakt.
Op deze cd werken de heren samen met Manon Polare, Nefesz, Koosje Volkers en Red voor de vocals maar daarnaast is ook Harding te horen op de fluit en gitaar.
CD1 - Different Day
Het begin is een electronische snerpende beat die we van de oudere Tiësto sound op [label=4]{element is niet toegankelijk} kennen. Al snel worden de vocals er bijgevoegd, waarna er halverwege langzaam een melodielijn doorkomt, die aangeeft waar de cd heen zal gaan. De tweede track heeft iets meer melodie vanaf het begin, maar komt niet echt op gang. Een oosters klinkende 'toeter' brengt halverwege wat afwisseling in de eigenlijk eentonige beat en melodielijn en na meer dan acht minuten blijkt er helaas echt niet meer in te zitten in dit nummer.
Pas bij het vierde nummer 'Loving memories' begint de cd weer te leven. Dit nummer grijpt meteen je aandacht door de volle sound die door het hele nummer heen steeds weer blijft veranderen als een caleidoscoop waar geen eind aan het veranderende patroon lijkt te komen. Het nummer “The others” springt er op een zelfde positieve manier uit. De heldere melodie trekt je aandacht en door de beats lijkt het alsof het nummer continue naar meer op blijft bouwen met maar een enkele verslapping er in. De melodie in het nummer “Technophobia” trekt al direct vanaf het begin je aandacht en met de 'scheur' van de melodie halverwege het nummer is je aandacht er helemaal bij. Het nummer bouwt lekker op en is voor mij zeker de topper van de eerste cd.
CD2 - Different Light
De eeste track van de tweede cd zet meteen heel anders in dan de hele eerste cd. Na een paar zweverige klanken wordt de beat meteen al stevig en uptempo en blijft dat het het hele nummer, enkel onderbroken door een paar korte rustpuntjes. De uplifting trance uit het eerste nummer gaat over in een soort snerpend electro geluid van het nummer “Stranger”. Geschreven door Red, welke ook de mysterieuze vocals voor haar rekening neemt. Toch komt de stevige uplifting trance direct daarna weer terug met nummers al “Unreal” en “Electric emotions”. Halverwege de cd lijken we beland in het hardtrance gedeelte dat geopend wordt door het nummer “Treble”. Maar dat is dan ook wel meteen de top van de hardtrance, want het volgende nummer “Hit & Run” neemt direct al weer gas terug.
Het zevende nummer is dan eindelijk de titel song van de cd “Different Day, Different Light”. Net de de hele tweede cd is het nummer erg gevarieërd.
Een opzwepende beat met een mooie melodie er doorheen maakt een waardige titelsong. De tweede cd wordt tot een goed eind gebracht met het nummer “Overtone”, waar naast de uptempo trance van de hele tweede cd ook nog een vleugje goa te bespeuren lijkt.
Conclusie
De eerste cd is een stuk rustiger dan de tweede cd, misschien iets té rustig. Soms worden de nummers eentonig doordat er te weinig afwisseling in te vinden is en het niet genoeg opgebouwd wordt. Desalniettemin staan er een paar heerlijke nummers op de eerste cd. De tweede cd daarentegen is een lekker afwisselende uptempo trance-cd, waarbij de nummers steeds weer anders zijn en de cd de hele rit je aandacht blijft trekken.
Cijfer: 75/100
www.thesoundofprogression.com
http://www.youtube.com/watch?v=yKz_CRw-x-M
Op deze cd werken de heren samen met Manon Polare, Nefesz, Koosje Volkers en Red voor de vocals maar daarnaast is ook Harding te horen op de fluit en gitaar.
CD1 - Different Day
Het begin is een electronische snerpende beat die we van de oudere Tiësto sound op [label=4]{element is niet toegankelijk} kennen. Al snel worden de vocals er bijgevoegd, waarna er halverwege langzaam een melodielijn doorkomt, die aangeeft waar de cd heen zal gaan. De tweede track heeft iets meer melodie vanaf het begin, maar komt niet echt op gang. Een oosters klinkende 'toeter' brengt halverwege wat afwisseling in de eigenlijk eentonige beat en melodielijn en na meer dan acht minuten blijkt er helaas echt niet meer in te zitten in dit nummer.
Pas bij het vierde nummer 'Loving memories' begint de cd weer te leven. Dit nummer grijpt meteen je aandacht door de volle sound die door het hele nummer heen steeds weer blijft veranderen als een caleidoscoop waar geen eind aan het veranderende patroon lijkt te komen. Het nummer “The others” springt er op een zelfde positieve manier uit. De heldere melodie trekt je aandacht en door de beats lijkt het alsof het nummer continue naar meer op blijft bouwen met maar een enkele verslapping er in. De melodie in het nummer “Technophobia” trekt al direct vanaf het begin je aandacht en met de 'scheur' van de melodie halverwege het nummer is je aandacht er helemaal bij. Het nummer bouwt lekker op en is voor mij zeker de topper van de eerste cd.
CD2 - Different Light
De eeste track van de tweede cd zet meteen heel anders in dan de hele eerste cd. Na een paar zweverige klanken wordt de beat meteen al stevig en uptempo en blijft dat het het hele nummer, enkel onderbroken door een paar korte rustpuntjes. De uplifting trance uit het eerste nummer gaat over in een soort snerpend electro geluid van het nummer “Stranger”. Geschreven door Red, welke ook de mysterieuze vocals voor haar rekening neemt. Toch komt de stevige uplifting trance direct daarna weer terug met nummers al “Unreal” en “Electric emotions”. Halverwege de cd lijken we beland in het hardtrance gedeelte dat geopend wordt door het nummer “Treble”. Maar dat is dan ook wel meteen de top van de hardtrance, want het volgende nummer “Hit & Run” neemt direct al weer gas terug.
Het zevende nummer is dan eindelijk de titel song van de cd “Different Day, Different Light”. Net de de hele tweede cd is het nummer erg gevarieërd.
Een opzwepende beat met een mooie melodie er doorheen maakt een waardige titelsong. De tweede cd wordt tot een goed eind gebracht met het nummer “Overtone”, waar naast de uptempo trance van de hele tweede cd ook nog een vleugje goa te bespeuren lijkt.
Conclusie
De eerste cd is een stuk rustiger dan de tweede cd, misschien iets té rustig. Soms worden de nummers eentonig doordat er te weinig afwisseling in te vinden is en het niet genoeg opgebouwd wordt. Desalniettemin staan er een paar heerlijke nummers op de eerste cd. De tweede cd daarentegen is een lekker afwisselende uptempo trance-cd, waarbij de nummers steeds weer anders zijn en de cd de hele rit je aandacht blijft trekken.
Cijfer: 75/100
www.thesoundofprogression.com
http://www.youtube.com/watch?v=yKz_CRw-x-M
Tracklists
CD1 - Different Day
- Beneath The Surface (featuring Manon Polare)
- Echoes
- Go The Distance (featuring Koosje Volkers)
- Loving Memories (Album Dub Mix)
- Golden Gate
- The Others
- The Way Things Move (featuring Nefesz)
- Freq'd
- Technophobia
CD2 - Different Light
- Bell Shock
- Stranger (featuring Red)
- Unreal
- Electric Emotions
- Treble
- Hit & Run
- Different Day, Different Light
- Wirewood
- Square Sky
- Overtone
12 opmerkingen
zeker wel zwaar genietbaar 

heeeeeeeeeeeerlijk..... wat een genot.. 

Uitspraak van Sar Richardson op woensdag 12 september 2007 om 20:33:Meesterlijk!!!!!