Masif Hardtrance Anthems Vol. 1

Door de één op handen gedragen en door de ander verguisd, dat is wat voor zowel Steve Hill als Alex Kidd geldt. Fans van Hill zijn de afgelopen jaren afgeknapt op de cheesy platen die hij draaide of ze vonden het prima en gingen vrolijk verder met het vereren van het kleine Nieuw-Zeelandse ADHD prototype, terwijl Kidd altijd al een groep voor- en tegenstanders heeft gehad. De echte UK hardhouse puristen kunnen het niet uitstaan dat Alex vaak op ‘hun’ feesten staat, wetende dat hij het dak eraf ramt met een sublieme mix van hardtrance en hardstyle. Controversieel zou ik ze niet willen noemen, het woord interessant is eerder op zijn plaats. Hill is één van de vier DJ’s die ik op mijn allereerste hardhousefeestje meemaakte tijdens I Love Hardhouse Queensnight in 2003 en me het DJ virus heeft gegeven. Kidd kwam later in beeld, maar ik was wel meteen verkocht aan zijn aparte manier van mixen en aan zijn stage-personality. Ze hebben samen een nieuwe dubbelaar op hun naam staan: Masif Hardtrance Anthems Volume 1. Ik ben erg benieuwd…Een Engels spreekwoord luidt: “Never judge a book by it’s cover”, en dat zal ik ook zeker niet doen bij cd’s, maar de voorkant en de inlay zijn in ieder geval goed verzorgd. Ik wou dat ik dat ook kon zeggen van de mix van Steve Hill, maar ik vind het echt niet goed wat er op de cd staat. Er staan best een paar tracks op die de moeite meer dan waard zijn, bijvoorbeeld ‘Ctrl+Walt+Del’ van Walt Jenssen, gewoon weer een hele vette track van iemand die er voor zorgt dat al zijn releases echt goed zijn. Nederland is sowieso goed vertegenwoordigd op deze cd, de Limburgse The Sixth Sense heeft samen met Hill en Mallorca Lee zijn eerste release te pakken met ‘The Energy’. Leuk plaatje, maar niet supervernieuwend, gewoon gemiddeld. Maar altijd nog wel een paar niveau’s hoger dan de meeste tracks die hierop staan, want er staat een heleboel bagger op die gewoon niet op een retail cd thuishoort. Sorry als ik mensen hiermee beledig, maar het is de waarheid. Technikal was absoluut jarenlang één van mijn favoriete producers, maar ik ken zijn trucje nu wel. Ook de meer continental-klinkende nummers van hem zijn geen succes vind ik, het is te voorspelbaar en te ongeïnspireerd. Niks ten nadele van de goede tracks in deze mix overigens, want ‘Kain Marco – The Storm (Dark By Design Remix)’ zit goed in elkaar, en zowaar ook nog een Technikal track die wel leuk en vernieuwend is. Samen met Hill levert hij met ‘Welcome To My World’ een feelgood riff af die me een beetje aan Yoji Biomehanika doet denken, je hoort hetzelfde fantasy-sfeertje in dit nummer. Ik zou persoonlijk deze mix niet snel voor m’n lol draaien, het pakt me helaas niet. Jammer, want ik wéét gewoon dat Steve Hill veel meer kwaliteit in zich heeft dan dit. Ik hoopte al dat Alex Kidd me vrolijker zou maken en ik lig weer in een deuk om zijn geweldige intro. Rare stemmetjes, veel samples waar het woord ‘kid’ in voorkomt en ook nog eens alles vet gemixt met de eerste echte plaat, Kidd’s eigen ‘Shaolin’. De mix is een stuk meer live gemixt dan de eerste cd, er zitten crossfades in die precies goed op hun plek vallen, percussie van andere platen die door de mix lopen, zo hier en daar wat samples, eigen edits van nummers, soepele overgangen, gewoon een top cd als je het technische verhaal bekijkt. Ook de platenkeuze is sterk, er staat een aantal verrassende tracks op zoals ‘The Future’ van DJ Joop, een plaat die ik niet direct in verband zou brengen met Alex Kidd. Hij is duidelijk breder gaan draaien, de raakvlakken met stevige techtrance zijn een goede toevoeging aan zijn repertoire. Via stevige hardtrance worden ook de uithoeken van de hardstyle verkend, zoals met Showtek’s remix van ‘Duro – Old Skool Phenomenon’. En juist door de mix van de Nederlandse stijl met de iets funkier klinkende hardstyle uit Engeland, is het geheel erg krachtig en heeft het een constante drive die je aandacht vasthoudt. Hoogtepunten zijn ‘Stressfaktor – Protekt DJ Pantha (Sisma Mix)’, waar de bekende tune van The Pink Panther voorbij komt, Madonna’s ‘Music’ dat als basis is gebruikt voor ‘Organ Donors & Alex Kidd – Muzik’, en de briljante Kamui remix van ‘A*S*Y*S – Cheers’. Het enige minpuntje is dat hij wéér ‘Remy & Roland Klinkenberg – Till Ya Drop’ en de Dark By Design remix van ‘Heaven’s Cry – Till Tears Do Us Part’ heeft gebruikt. Die staan ook al op zijn Goodgreef 3 cd, die al meer dan een jaar oud is. Verder een absolute must voor hardtrance, harddance en toch ook wel hardstyle liefhebbers. Ga deze man zien op Dance Valley, je krijgt er echt geen spijt van. Overal dus 50/50. Waar Steve Hill duidelijk uit vorm is, gaat Alex Kidd verder waar hij gebleven was na zijn laatste mix album. Ik wil dus ook twee cijfers geven, als ik een gemiddeld cijfer moet geven, geeft het niet echt mijn mening goed weer. Voor de cd van Steve Hill geef ik een 4, voor die van Alex Kidd een 8,5.Score: 65/100