I Like It Loud

Universal TV CD
Speelduur:
Cd1: 74:05
Cd2: 75:13

And.......... We go back in time.

Een dubbel cd met in totaal 38 happy hardcore nummers. Een stijl waarvan ik dacht dat ik er nooit meer wat van zou horen. Maar zoals de afgelopen maanden steeds duidelijker word, oude hardcore doet het goed. Er zijn steeds meer dj's die lekkere oude plaatjes draaien. En dat klinkt in heel veel gevallen wel heel erg lekker. Lekker in je aus naar een feest en feesten zoals vroeger (Brengt het de sfeer ook terug???). Maar ik had niet kunnen denken dat dat met zich mee zou brengen dat ook happy hardcore weer in de winkels zou gaan verschijnen. En ik zit me eigenlijk af te vragen welk publiek er zoveel interesse heeft in de Happy Hardcore. De meeste mensen die nu hardcore luisteren, kennen al deze nummer wel. En hebben er goede of slechte herinneringen aan. Als ze goede herinneringen aan deze nummers hebben, zullen ze zo'n soort cd al wel in hun collectie hebben. Dus dan ga ik me toch afvragen wie er nog op zoek is naar een Happy Hardcore cd van veel jaar geleden.

Alleen snap ik één ding niet. Want er staat nergens achter dat het een remix zou zijn, maar volgens mij zijn der toch wel aardig wat nummers die niet helemaal in hun orginele jasje op de cd staan. Het nummer Waxattack - Yesss!: Is dat Happy Hardcore of bubbling? En I Like It Loud van Marc Acardipane, das ook een beetje een combi tussen een hardstyle en bubbling versie. En zo zit het eigenlijk een bij alle nummers op de cd. Als alle nummers die op de cd staan, gewoon het orgineel waren, was het nog wel een grappige Happy Hardcore verzamelaar voor de liefhebber, maar met al die vage remixen, vind ik er echt niks meer aan.

En mijn conclusie is dan ook de volgende. Als je op zoek ben naar een verzamel cd met happy hardcore en je heb alle nummers al gewoon op cd, dan kun je deze cd mooi kopen. Want dan heb je alle nummers in een nieuw jasje. (maar wel eerst even in de winkel luisteren of je de nieuwe jasjes wel leuk vind en niet storend)
Maar als ik zelf opzoek zou zijn naar een happy hardcore cd, dan zou ik bij een platenzaak lekker opzoek gaan naar een oude cd uit 1998 ofzo. Gewoon een happy hardcore cd uit de tijd dat happy hardcore nog "mode" was.(en met de orginele versie's der op) Ik zie het nut der niet helemaal van in om het verleden weer omhoog te halen met nog een verzamel cd. (En ik denk ook al dat die markt al verzadigd is door die Bounzz cd's van Mental Theo)

Groetjes Rowan