Tidy Weekender 10 - Mixed by Anne Savage, Andy Farley and JP & Jukesy

“Three and a half thousand clubbers, tucked away in a club in North-Wales, it can only be the Tidy Weekender”! Dit is het begin van de eerste van drie cd’s die live opgenomen werden tijdens de tiende Tidy Weekender. De eer was aan Anne Savage, Andy Farley en JP & Jukesy om deze driedubbelaar om te toveren tot een weergave van deze weekender. Eens kijken of dat gelukt is, ik ben benieuwd. De eerste cd is van één van mijn alltime favourites, Miss Anne Savage. Anne was zo’n beetje de eerste vrouwelijke hardhouse DJ die de status van superster in de UK bereikte, jullie kennen haar waarschijnlijk van het programma ‘Jouw baan, mijn baan’ waarin ze een celliste leerde hoe het DJ vak in elkaar zit. Omdat er drie cd’s in één keer besproken moeten worden, pik ik er alleen wat dingetjes uit die me opvallen, anders ben ik waarschijnlijk morgen nog aan het schrijven en moeten jullie er een uur over doen om dit alles te lezen. Wees gerust, dat doe ik je niet aan. De eerste plaat is een beetje vlak, er zit wel tempo in maar hij pakt me niet. Jammer, want de track is van Lisa Lashes, van wie iedereen weet dat ik altijd een zwak voor haar zal hebben (laten we het er op houden dat ze op 14 februari minstens één bos rozen uit Nederland ontvangt, dus als iemand nog een goede bloemist weet die in de UK bezorgt…). Wat ik wel erg leuk vindt aan de eerste vijftien minuten, is dat duidelijk te horen is dat deze set echt tijdens het feest is opgenomen. Je hoort een echte live mix, inclusief de kleine foutjes die het wel een bepaalde sfeer geven. Opvallend is ook het aantal nummers dat door Vinylgroover & The Red Hed is gemaakt. Maar liefst vijf van de elf tracks is door hen geproduceerd, wat ook meteen mijn mening vormt voor deze cd. Het is me net iets teveel van hetzelfde, er zit te weinig verandering in. Er zit een aantal leuke platen in, maar ik hoor te weinig contrast. Ik had aan het einde niet echt het idee dat ik een uur naar een cd had geluisterd, hoewel ik ook wel moet zeggen dat een plaat als ‘DJ Machine @ Wallringtunnel – 7 Days And 1 Week (Mark Sherry’s 2006 Outburst Remix) erg vet is. Ook het einde is in stijl, ‘Vinylgroover & The Red Hed – Live For The Weekend’ is dik in orde. Maar zoals ik al zei, daartussendoor komt het niet echt los. De tweede legende die aan de beurt komt is Andy Farley. Bekend van HQ, Impulz en nog veel meer, en eindelijk hoor ik weer eens hardhouse in zijn set. Er is een tijd geweest dat er alleen maar vage techno te horen was als Farley achter de decks plaatsnam, wat zijn goed recht is natuurlijk, maar ik hou er niet van, zeker niet als ik een knallende set verwacht. Het begin van de cd is heerlijk, funky hardhouse zoals het vandaag de dag populair is, mede door de jonge garde die dit genre nieuw leven in heeft geblazen (Chris Hoff, Scott FoShaw, Digital Kid, DJ Lusty). Verrassend genoeg is dit dus een nieuwe productie van the man Farley himself, niet verkeerd. Ook in deze mix hoor je dat het echte live gevoel er in zit, ook omdat het tempo beduidend hoger ligt dan bij de gemiddelde, in de studio gemixte retail cd. Een goede bekende van me zegt graag: “En het gaat maar door en door en door!” en dat is nou precies de goede omschrijving van Andy Farley’s mix: geen gezeik, gewoon doorgaan! Uitblinkers zijn ‘Edison Factor – Engage’, ‘Andy Farley – The Killer’, ‘Defective Audio – Freakin’ It’ en natuurlijk één van de grootste classics ooit: ‘Tony DeVit – Are You All Ready’. Voor de liefhebber van doorbeukende hardhouse is dit een must, it goes on and on and on!JP & Jukesy zijn bekend van hun releases op onder andere het Tidy label, waarbij JP trouwens niet de Nederlandse DJ is, een fout die veel mensen nog steeds maken terwijl ze totaal niet op elkaar lijken. Ze beginnen hun set met een dikke breakbeat, wat bij mij altijd goed aanslaat, er gaat niks boven snelle drums in een hardhousetrack. Meteen vliegen de hoovers je om de oren, ik heb zo’n gevoel dat deze mix aan gaat sluiten op Farley’s cd. Weer is het Defective Audio dat mijn aandacht trekt, die gasten maken basslines die vetter zijn dan de gemiddelde hamburger van de Febo. Rammende synths en acidlines maken het weer helemaal zoals ik van de mannen verwacht, maar wel stevig en smerig. Opvallend is hun retestrakke mixwerk, alles loopt naadloos in elkaar over, je hoort dat JP & Jukesy echt wel een aardig partijtje kunnen mixen. Weer gaat alles door als een op hol geslagen stoomlocomotief, zoals de traditionele hardhouse hoort te zijn. Ze gaan zelfs over op filth, een stijl die mij persoonlijk niet trekt, maar dat is een kwestie van smaak natuurlijk. Er is echter wel een grote groep aanhangers van deze stijl in Nederland te vinden, die dan ook ongetwijfeld de vingers hierbij af zal likken. Digital Kid en DJ Lusty, over wie ik het zojuist al had, staan ook op deze cd, hun track ‘Back To The Future’ zit al een tijdje in mijn cd wallet, maar ik denk dat ‘ie er voorlopig ook nog wel in blijft zitten. Het valt me ook op dat in deze mix het tempo nog af en toe even wordt opgeschroefd, er wordt op bijna 160 BPM geëindigd met de Stimulant DJ's eremis van ‘Hyperlogic – Only Me’. Ik had het niet verwacht, maar de derde en vooral de tweede cd vond ik beter dan nummer één. De hardhouse freaks kunnen hun hart ophalen met die twee schijfjes, en in mindere mate met de eerste mix. Ik ben over het algemeen best tevreden over de Tidy Weekender 10 cd, wat mij betreft staat dit label nog steeds aan de top en mag het nog jaren daar blijven.