Mike Koglin - VS

Mike Koglin is een naam die bij velen wellicht niet direct een belletje doet rinkelen. Opzich is dat niet zo gek, want hoewel hij de nodige platen gereleased heeft en vele remixen op zijn naam heeft staan, zijn de écht grote hits uitgebleven. Uitzondering hierop is de track ‘The Silence’, die wél een regelrechte voltreffer was. Echter dit nummer dateert ook alweer uit 1998. Ondanks dat hij dus al flink wat jaren meedraait, verschijnt 7 augustus aanstaande pas zijn debuutalbum genaamd ‘VS’. Een naam die aangeeft dat Mike Koglin voor dit album de nodige samenwerkingen is aangegaan, zoals daar zijn bekende namen als Lange, Darren Tate en Alex M.O.R.P.H.. Het album heeft goede kritieken gekregen van bekende dj/producers. Zo riep Paul van Dyk ‘Mike Koglin is back in fine style!’ en liet Tom Harding ‘excellent as you would expect’ uit zijn mond optekenen. Ik ben benieuwd wat het album mij zal brengen..Het eerste dat opvalt bij het beluisteren van de cd is dat de nummers aan elkaar gemixed zijn. Dit is niet gebruikelijk bij een artiestenalbum en voor de liefhebbers van losse (en gehele) tracks zal dit een teleurstelling zijn. Voordeel hiervan is natuurlijk wel dat Mike Koglin je als het ware op een muzikale reis kan nemen, zonder onderbrekingen. Laten we beginnen bij het begin, dat is gelijk ook meteen één van de uitschieters op de cd, namelijk de Mike Koglin remix van ‘Little Bird’. Het origineel van dit nummer staat onder andere op ‘Tiësto - In Search of Sunrise 5’ en zal daardoor waarschijnlijk bekend in de oren klinken. Opzich is er niet zoveel aan het nummer veranderd. Alleen aan de percussie is wat gesleuteld, wat het nummer iets swingender maakt. Het blijft een erg sterke track, hoewel dat ook vooral komt omdat het origineel zo goed is, dat wel. Na ‘Little Bird’ volgt een wat swingender nummer, dat een beetje naar tribal-techno neigt. Het betreft hier de M.I.D.O.R. remix van Bermuda, een track die Mike Koglin samen produceerde met Lange. Met een relaxed gitaarspel opent track drie lekker zomers, het begin is goed, echter komt het daarna niet echt van de grond. Beetje een ‘opvul-nummer’ vind ik het. Tot zover het eerste, begin gedeelte van de cd.Het hierop volgende gedeelte van de cd, laten we zeggen de nummers vier tot en met zes, zijn échte trance-nummers. Dat wil zeggen veel warme synths, zweverige melodieën en af en toe een goed geplaatste break. Dit alles wel behoorlijk uplifting, want de vaart moet er natuurlijk wel een klein beetje inblijven. Deze nummers passen perfect bij elkaar en vormen één mooi geheel. Iets wat nog maar extra versterkt wordt door het feit dat de nummers aan elkaar gemixed zijn. Waarschijnlijk komen ze als losse tracks ook wat minder goed tot hun recht, want daarvoor vind ik ze iets te oppervlakkig. Prima om in een set te verwerken, maar net even te weinig kwaliteit om een uitschieter te zijn als los nummer. De Pulser remix van 1:1618 (track zeven, met een naam die lekker in de mond ligt, not) is een mooi en sfeervol nummer, dat via een goede break opbouwt naar het volgende gedeelte van de cd, namelijk dat deel waar de nummers wat steviger worden. Niet hard, nee dat zeker niet, maar wel wat opzwepender en meer gemaakt om op te dansen in plaats van te zweven. Ook deze platen, nummer acht tot en met tien, passen goed bij elkaar en vormen wederom een mooi geheel. Het laatste deel van de cd wordt ingeluid met het nummer ‘Calling You’ (track elf), eindelijk weer eens een nummer met vocals! Buiten de eerste track, waren alle nummer tot nu toe namelijk instrumentaal. Als je er van houdt is er niks mis mee, persoonlijk vond ik het iets teveel van het goede. Deze vocale afwisseling verwelkom ik van harte. Daar waar het album opende met een nummer van hoge kwaliteit, wordt het ook afgesloten door een zeer sterk nummer. Het betreft hier een productie van James Zabiela’s, die een mix heeft gemaakt van Sasha’s ‘Wavy Gravy’ en Mike Koglin’s ‘The Silence’. Het heeft even geduurd voordat het nummer mocht worden uitgebracht, de platenmaatschappij gaf hier geen toestemming voor, maar het resultaat mag er zeer zeker wezen. Het is een heerlijk zweverig en warm nummer geworden. Hoewel in iets aangepaste vorm, het doet me meer dan goed om de herkenbare melodie van Mike Koglin’s hit nog eens te horen. Het heeft dan even geduurd voordat zijn debuutalbum het licht zag, maar het resultaat is zeker niet verkeerd. Niet wereldschokkend of een klassieker, dat ook weer niet, maar toch biedt de cd genoeg mooie nummers om de moeite waard te zijn. Lekkere zweverige (progressive) trance nummers, die soepeltjes wegluisteren. Dit wordt nog maar eens extra versterkt door het feit dat het album gemixed is, wat in dit geval zeker goed heeft uitpakt. Uitschieters van het album zijn de opener en afsluiter van de cd, twee warme en gevoelige tracks van hoge kwaliteit! Score: 82/100
www.mikekoglin.com
www.noysmusic.com