A State Of Trance Yearmix 2015

Armin van Buuren mixte ruim twee uur aan tranceplaten aan elkaar die allemaal te horen werden in, minstens één van, zijn A State of Trance radioshows. Het is alweer de twaalfde editie van deze samenvatting van twaalf maanden trance. Fans en liefhebbers konden weer hun favoriete platen doorgeven. De selectie van tracks is dus niet louter op basis van de keuzes van Armin tot stand gekomen.

Oordeel
De intro met geklets over EDM en of het wel of niet een valide muziekstijl doet me werkelijk niets. Ik snap de toevoeging ervan niet. Heeft de mix echt deze rare redneck-intro nodig? Of blijkt hier dat ik de humor van een van mijn favoriete artiesten gewoon niet begrijp? Hoe het ook zij, snel skippen en lekker muziek luisteren! Waar ik mij onbekende muziekstijlen analytisch wil benaderen en graag gerichter luister naar de opbouw van een plaat en teksten tot mij neem, ervaar ik trance als mijn grote liefde en ik beoordeel in dit genre, misschien oneerlijk, meer op gevoel.

Vervelend aan een (year)mix met veel korte snippets is dat je de echt lekkere tracks slechts heel even snel voorbij hoort komen en niet in zijn geheel kunt luisteren. Net als je denkt 'Oeh ja, lekker!' wordt je alweer bruut onderbroken voor de volgende track. Een voordeel is natuurlijk het tegenovergestelde: een minder prettig nummer is ook weer snel voorbij. De eerste ruim twintig nummers vliegen in sneltreinvaart voorbij en pas bij de 22e track ben ik blij dat het een mix betreft: Denis Kenzo & Cari kunnen mij niet bekoren met hun 'Be a dreamer', haar stem beukt in op mijn irritatie, maar na krap twee minuten kunnen mijn nekharen gelukkig weer gaan liggen als Gemma Hayes het overneemt van Cari en tegen het einde van de 1:28 van Markus Schulz' 'Destiny' heeft de stem van Delacey me weer in ontspannen toestand doen wederkeren. Misschien blijkt uit bovenstaande al wel dat ik een enorm liefhebber ben van vocale trance en ik ben blij dat 'Step Into The Light' de selectie heeft gehaald. Christina Novelli mag mij elke dag in slaap komen zingen, prachtig! Gelukkig komt ze op deze eerste cd nog tweemaal langs tijdens 'Paradise' van Alexander Popov en LTN en iets later tijdens Marlo's 'Hold it together'.

Uiteraard heeft Armin ook genoeg eigen werk verwekt in de jaarmix. 'Panta Rhei' met Mark Sixma en 'Hands To Heaven' die hij met Rock Mafia maakte, zijn te vinden. Van zijn nieuwste plaat moet Armin uiteraard ook het een en ander vertegenwoordigen. De zeer succesvolle samenwerking 'Another You' met Mr. Probz is een logische keuze. Ik ben helaas nog niet gewend aan 'Embrace' en dit valt me weer op als ik Cimo Fränkel hoor zingen over 'Strong ones'. Hij heeft een prima stem, de muziek klinkt ook goed, maar ik voel het niet. De prima remix van Deem ten spijt. De tracklist van de eerste schijf spreekt verder voor zich en voor mij zijn er geen buitengewoon opvallende momenten te bespeuren.

CD2
Er zijn twee schijfjes, maar dit is alleen vanwege ruimte. De twee vormen samen de totale yearmix en er is geen apart thema bijvoorbeeld. Al vind ik het tweede deel van de yearmix wel degelijk een andere sfeer hebben dan de eerste. Het is allemaal wat opgewekter. Ik krijg tijdens het luisteren wat vaker een glimlach op mijn gezicht. Nummers als 'Never forget'(A & Z vs KeyPlayer), 'In principio' (Gaia), '101010 (The Perfect Ten)' (Jorn van Deynhoven), 'United' (Fisherman & Hawkins & Gal Abutbul) en vooral 'It's killing me' (Heatbeat) doen het natuurlijk prima wat dat betreft. Happy en uplifiting. Tegen het einde wordt het langzaam weer wat harder zonder frivole toevoegingen. 'Droid' en 'Apex' zijn niet bepaald afbouwende platen. De outro ('Apparently') is weer door mijn favoriete rednecks dus voor mij persoonlijk helaas geen fijne afsluiting van twee uur luisteren.

Slotsom
Armin van Buurens mix-skills hoeven we natuurlijk niet te bespreken. Die zijn flawless en ik kan geen punt van kritiek geven op het technische aspect. Wat betreft platenkeuze kun je altijd soebatten natuurlijk. Hoewel Armin momenteel toch wat stapjes van de trance af zet met zijn nieuwe album en samenwerkingen, is deze Yearmix natuurlijk (gelukkig!) op en top een vertegenwoordiging van het jaar 2015 in dit genre. Het is een weerspiegeling van het werk van oude bekenden alsmede jonge, frisse, nieuwe talenten. Uiteraard hebben de fans ook een vinger in de pap gehad doordat Armin voorzien werd van een lijst met nummers die een ieder heeft gewaardeerd. De keuze is hierbij overigens niet gevallen op zweverig, het is een minder luister- en meer dans-album. Een solide partystarter!

Score: 80/100

www.armadamusic.com