Tiësto - In Search of Sunrise 5

IntroTrancegrootheid Tiësto heeft de hand gelegd aan een nieuwe ‘In search of sunrise’, welke vanaf nu in de winkels te verkrijgen is. Het vijfde deel uit de serie luistert naar de naam ‘Los Angeles’. De ‘city of angels’ is de plek waar hij momenteel veel tijd spendeert; hij pakt hier zijn rust, maar werkt er ook aan nieuwe tracks in samenwerking met producer Brian Transeau, oftewel BT. Maar bovenal is Los Angeles het de stad waar hij de deze nieuwste ‘In search of sunrise’ gemixed heeft. De cd is tijdens de Miami Winter Music Conference in beperkte oplage uitgebracht, waarna Tiësto naar Azië is vertrokken om daar de cd te promoten. In dit kader zal hij ook Nederland aan doen en wel op 3 juni in de Amsterdamse Heineken Music Hall.
CD1‘In search of sunrise’ doet je altijd denken aan relaxte, zomerse muziek. In die stijl opent de cd dan ook. De aanspoelende golven, de mooie galmende geluiden, heerlijk! De opener loopt geruisloos door in track twee, alwaar we de eerste, pakkende, vocals tegenkomen. Ook iets wat wel een beetje bij de serie hoort. Met deze track tonen de mannen van Mark Norman aan dat ze behalve hardtrance ook goed in staat zijn een wat rustigere, warmere track te kunnen produceren. De overgang naar track drie ‘Empty streets’ is helaas niet helemaal lekker. De beat loopt wel gelijk, maar toonsoorten zijn wel erg verschillend, waardoor het niet zo mooi klinkt. Kijken we alleen naar de gekozen platen, dan is de keus wel weer uitmuntend, want ook ‘Empty streets’ mag er zeer zeker wezen. De track swingt wat meer en maakt wederom gebruik van lekker in het gehoor liggende vrouwelijke vocals. Met de platenkeus is absoluut niks mis en het begin van de cd geeft de luisteraar het echte ‘ISOS-gevoel’. De Gothek D.C. remix van Electro-Prompt’s ‘Beside me’ is niet echt een tranceplaat, maar ligt wel lekker in het gehoor. De mannelijk stem doet me een beetje denken aan de zanger Sting. Overigens heeft hij deze plaat van iemand gekregen in een platenzaak op Ibiza, leuk hoe je zo per toeval een plaat kunt ontdekken. Iets verder op de cd komen we twee tracks van Matthew Dekay tegen. Allereerst zijn remix van ‘Everything matters’, welke een lekkere bassline kent en het mede daardoor goed doet op de dansvloer. ‘Let the game begin’ heeft Matthew Dekay speciaal voor deze ‘In search of sunrise’ geproduceerd en is dus een splinternieuwe track. ‘Your loving arms’ van Karen Overton is een remix van een nummer van Bilie Ray Martin, maar wel een juweeltje. De heerlijke, warme vocals deden Tiësto besluiten deze track te gebruiken. Tot nu toe zijn de tracks wat meer ‘progressive-achtig’, echter ‘Let me be’ kent meer trance invloeden (strings en synths). Dat Tijs Verwest graag vrouwelijke vocals gebruikt is bekend en klaarblijkelijk heeft hij op dat gebied een nieuwe favoriet. Over ‘People will go’ (track elf) van JES zegt hij namelijk het volgende: ‘JES is een geweldige zangeres, wat ze ook zingt, ik ben verkocht!’. We naderen het eind van de cd, die met ‘Arise’ (in een exclusieve remix van Hammer & Funabashi, die nooit gereleased zal worden), maar vooral met ‘Little bird’ van Cass lekker opzwepend en energiek afgesloten wordt. CD2Ook de tweede cd opent heel rustig en relaxed met ‘LAX’ van Pink Elephant. Echter met ‘Something is wrong’ van de Russische Alex Stealthy gaat het tempo wat omhoog, lekkere drive heeft dit nummer. Track drie is geproduceerd door Shah en Laruso en is een lekker swingende trancer geworden. De melodie, de fluit en de trommeltjes geven het nummer een zomers, Latijns-Amerikaans karakter, lekker! De volgende track is afkomstig van Progression, twee Nederlandse producers die we ook op deel vier van ‘In search of sunrise’ tegenkwamen. Zij leveren een origineel en lekker in het gehoorliggend nummer af. De melodie van ‘Green astronauts’ is simpel en hypnotiserend, maar gaat daardoor op een gegeven moment wel wat vervelen. Nee, dan is de daaropvolgende Luke Chable remix van ‘These days’ een stuk enerverender. Ook dit nummer kent een lekkere drive en een pakkende melodie, moeilijk om op stil te blijven zitten! Hierna volgt Estuera met ‘Tales from the south’ (Jonas Steur’s revision flow), welke er een beetje onbeholpen in komt vallen. Met de track zelf is echter niks mis, ook al duurt hij bijna negen minuten! Het origineel van dit nummer is een grote hit geweest en speciaal voor de nieuwe ‘In search of sunrise’ heeft Jonas Steur van zijn nummer een remix gemaakt. Geeft toch aan hoe geliefd Tiësto is onder zijn collega’s en hoe graag zij hun naam aan een cd als deze willen verbinden, want na Matthew Dekay is Jonas Steur al de tweede bekende producer die speciaal voor de nieuwe ‘In search of sunrise’ een track gemaakt heeft. ‘Irony’ van Özgür Can klinkt lekker relaxed en warm, maar tegelijkertijd ook een beetje vlak en eentonig, een twijfelgevalletje. Gelukkig weet Jonas Steur wel te overtuigen, die met ‘Second turn’ wederom een track voor zijn rekening neemt. Dit nummer is lekker swingend en opzwepend. We naderen het eind van de cd en komen aan bij twee tracks waar een verhaal achter zit. Track elf bijvoorbeeld, Jaytech - Genesis (Jimbo’s Afterburner mix), kreeg Tiësto pas een uur voordat hij begon aan het mixen van ‘In search of sunrise 5’ in handen. Zo zie je maar hoe toevallig een plaat op een cd kan belanden. En aan ‘Helsinki scorchin’ bewaard Tijs zelf goede herinneringen. Deze plaat draaide hij namelijk ook tijdens zijn set in de Heineken Music Hall afgelopen december en brengt bij hem het goede gevoel dat hij daar had weer naar boven. De laatste track is ‘Don’t forget me’ van de mannen van Way Out West. Het origineel is een favoriet van Tiësto, maar hij kon de plaat nooit gebruiken omdat het wat aan de trage kant voor hem was. Vandaar dat hij ook erg blij was toen hij deze remix tegen kwam en hij de plaat zodoende ook in één van zijn eigen mixes kon gebruiken en hiermee dit deel van ‘In search of sunrise’ waardig kon afsluiten.
OutroDe eerste drie delen uit de serie waren van uitmuntende kwaliteit, het vierde deel was zeker niet slecht, maar was toch iets minder. Met ‘In search of sunrise 5’ heeft Tiësto de weg naar boven weer ingeslagen. Heerlijke platen vullen de cd en geven het een relaxed en zomers tintje, iets wat je ook verwacht bij de reeks. Ook horen we weer veel vocals terug op het album, iets waar Tiësto altijd graag gebruik van maakt. Het enige, kleine, minpuntje is het mixwerk, dat op sommige momenten wel voor verbetering vatbaar is. Toch vraag ik me af of het grote publiek dit zal opmerken, ik denk het niet eigenlijk. Al met al is de cd zéér de moeite waard en levert het kwaliteit die je mag verwachten van een ‘In search of sunrise’ cd. Score: 88/100
www.tiesto.com
www.blackholerecordings.com