Mumbai Science - Déjà Vu

Als je deze definitie van Mumbai Science' albumtitel leest is het niet iets waar we gelijk warm voor draaien, ik bedoel; waarom luisteren naar iets wat we al kennen? Voor het Belgische duo Jonas Kiesekoms en Maarten Elen de taak om ons te doen verbazen. Gebleken heeft dat het duo hier erg sterk in is, want in 2010 vielen ze dermate op met hun tracks dat zij gecontracteerd werden door de groene wonderdokter Lektroluv. Na een aantal spraakmakende EP's waarbij de hits Ancova, Gold en Lotus werden opgepikt door namen als Boys Noize, Crookers en Tiga leek het duo zich te vestigen tussen de betere namen in de electro scene. Na een paar maanden zwoegen in het lab van de dokter is het eindproduct; het debuutalbum Déjà Vu.

Stevig werk en tevens beginplaat van het album is 'Hivemind'. De bijna acid achtige hardtrance, denk hierbij aan Organ Donors is opzwepend en bevat een drietal stijlen. Goede move om hier mee te beginnen want onze aandacht is gewekt. In 'The Call' nemen we even gas terug en neigt naar Eric Prydz achtige progressive house. De clubby vocals van Gustaph nemen het underground imago even weg en mag zich zelfs even potentieel radiovoer noemen.
Uiteraard kennen we de hit 'Lotus' welke de kenmerkende sound van Mumbai Science heeft. In dit rijtje mag ook 'Control' zich scharen. Ophitsende basslines met een techno vibe, prima voor op de dansvloer dus. Even andere koek is de titeltrack 'Déjà Vu' welke haast de 80's discopop kant op gaat. De lyrics (''I've seen it all there's nothing new, is this all a Déjà Vu'') maken de plaat af, wat ook gelijk de titel verklaart waarin ze gewend zijn geraakt aan alle facetten van het uitgaan. Opnieuw vinden we vocalen, ditmaal in de breaks plaat 'Whistleblower' en die gaat toch net even iets verder dan praatjes over de disco. De controversiële Peaches heeft het hier over ''Whistle blow my clit''. Het aanstekelijke fluitje krijgen we op de koop toe. Inmiddels worden we van stijl naar stijl gegooid wat het album een beetje onsamenhangend geheel maakt. 'Blame The World' heeft namelijk diepe basslines en is minimaal maar catchy. Electro house zoals we van Mumbai gewend zijn. Het Green Velvet achtige 'King Of The Top Floor' is cool heeft vervormde vocals van DJ Spank over de power niet de money. Een na laatste plaat 'Tower Of Babel' lijkt overbodig en heeft enkel wat solo synths en wijze tips voor de luisteraar. Last but not least is 'Vegas', als je een plaat noemt naar de City of Sin dan mag je wat verwachten en dat krijgen we dan ook. Vuige snerpende electro met de invloeden van MixHell, een prima afsluiter.

Het eerste album van Mumbai Science lijkt op het eerste gehoor niet een album wat we vaker op zullen zetten. Ok, er zitten toffe tracks tussen maar de eerlijkheid gebied te zeggen dat ik ze een uur na het luisteren wel weer vergeten was. Misschien komt dit album toch te vroeg en zal een tweede album na meer bekendheid van het duo misschien wel een topper worden.

Score: 55/100

www.mumbaiscience.net
www.facebook.com/Mumbaiscience