Lenzman - Looking At The Stars

In 2007 hoorden we de allereerste klanken van Teije van Vliet door de speakers schallen. De drum & bass die hij ten berde bracht werd onmiddellijk gesmaakt en zijn carrière kende een blitse start. Teije heeft de muzikale invloeden nooit onder stoelen of banken gestoken en het mag dan ook duidelijk zijn dat alles een plaatsje heeft gekregen op zijn allereerste studioalbum. Zeven jaar na zijn debuut in de scène en twee jaar nadat hij begon te werken aan het album, stelt hij met trots 'Looking At The Stars' voor. Een album dat drum & bass uitstraalt maar jazz, hiphop, funk en soul uitzweet.

Die invloeden zijn ook zeer zeker merkbaar. In "Just Can't Take" hoor je niet alleen funk en soul het drum & bass aspect doorspekken, maar word je ook nog eens aangenaam verrast door de aanwezigheid van DRS. Een van de grootheden in de hiphop-scene gaf zijn steun aan Lenzman en fleurde de drum & bass boel een beetje op zoals de Nederlander het willen zien. Deze drum & bass is lekker uptempo en verschroeiend dansbaar met her en der diepe dubs (zoals bijvoorbeeld in "My Tearz" en "Lazy Dub"), maar bevat tegelijkertijd zoveel ziel dat het duidelijk is dat dit niet zomaar een baan of een hobby is, maar iets dat met pure passie gedaan wordt.

Lenzman krijgt veel support in de UK en dat is op zich ook niet zo verwonderlijk. Zijn stijl sluit perfect aan bij de Britse sound van drum & bass en andere breaks. Als je niet beter wist, zou je bijna verwachten dat Teije in de UK opgroeide in plaats van tussen de Amsterdamse muren. Hij zocht vocale steun bij verschillende artiesten (DRS werd eerder al vermeld), het zijn dan ook net die nummers die ervoor zorgen dat de invloeden van buitenaf overduidelijk worden. En niet alleen door de vocalen, maar ook in de muziek zelf. In deze tracks voegt hij zoveel meer toe. Bij "Paper Faces" valt het drum & bass gebeuren zelfs bijna helemaal stil. Het tempo is er nog en de vibe is er nog als rode draad door het verhaal, maar de nadruk ligt op het gevoel en de soul. Iets wat helemaal anders is bij "Move & Focus" met Dan Stezo. Deze track ademt hiphop uit met de rauwe drum & bass sound. Dan Stezo en Lenzman gaan al een hele tijd terug en het is dan ook geen verbazing dat ze ook voor dit album samenwerkten.

Maar ook instrumentaal staat hij zeker zijn mannetje. "Through My Eyes" klinkt misschien minder diepgaand dan enkele andere tracks, maar dat wil niet zeggen dat het geen feestnummertje is. In "Collapse" kiest Lenzman voor een tekstuele sample die ervoor zorgt dat het geheel een filmisch karakter over zich krijgt. Het gaat de geheel andere kant op dan "Through My Eyes", wel dieper en vooral met veel meer dub. Het lijkt wel alsof hij met dit nummer meer naar de basis uit de jaren 90 wil teruggrijpen. Een van de betere echte solotracks is ongetwijfeld "Private Eye". Hierin gaat hij even diep als "Through My Eyes", maar grijpt hij terug naar een vrouwelijke stem als sample. Dat sluit nauwer aan bij zijn doel het geheel meer soul te geven. Ook "Always" gaat die kant op en mag zeker een van zijn betere solotracks genoemd worden.

Interludes zoals "1978" en "It's Yours" blijven altijd een geval apart. Het is leuk om te zien (of horen) dat de artiest ook wat anders kan dan zijn eigen stijl, maar de nummers hadden in dit geval wat verder uitgewerkt mogen worden dat het meer is dan enkel een interlude. Alles bij elkaar genomen heeft Teije van Vliet aka Lenzman een alleraardigst album uitgebracht. De fans hebben er nogal wat jaren op moeten wachten, maar geduld is een schone zaak en het was het helemaal waard in dit geval. Het album wisselt alles goed met elkaar af en er zijn nergens echt saaie momenten. De tracks zijn goed dansbaar en de funk en soul die we bijna overal terugvinden is uiterst aangenaam. Als je weet dat UKF deze release zelf ook extra aandacht geeft, dan weet je stiekem al wel dat dit pure kwaliteit is.

Score: 86/100

www.facebook.com/thelenzman
www.metalheadz.co.uk