Darkcore 9 - The­sessions­of­the­unexpected

Intro
Darkcore is samen met Masters of Hardcore dè succesvolle cd-serie van A&A Music, samen staan ze garant voor vele verkopen. Nadat het eerste deel verscheen in 2002 zijn er nog zeven delen uitgebracht. Eind 2005 is de negende Darkcore verschenen. Tieum en Unexist hebben ieder één cd voor hun rekening genomen en deze gevuld met een mix die hun eigen stijl vertegenwoordigd. Kijkend naar beide tracklists valt op dat Tieum veel eigen werk in zijn mix geplaatst heeft, iets wat Unexist minder gedaan heeft.

CD1 - Mixed by Tieum
Zoals in de inleiding vermeld staat heeft Tieum vrij veel van zijn eigen werk zijn mix gedraaid. Aangezien hij de laatste tijd zoveel heeft uitgebracht op diverse labels en het grotendeels op ‘meer van hetzelfde’ neerkomt, lijkt het me geen meerwaarde hebben om meerdere werken van deze producer te bespreken.

The Outside Agency is vertegenwoordigd met een track die al een tijdje door hardcore-land reist. ‘Screaming Phoenix’ is de naam en tijdens het luisteren kom je er achter waarom het op deze cd staat. Het is een sfeervolle donkere track die niet snel zal vervelen. De eerste track van de mixer die je tegenkomt is ‘De La Rue’, gemaakt in samenwerking met Ophidian. Het is niet veel nieuws onder de zon ten opzichte van Tieum’s eerdere werken. Echter heeft Ophidian wel geprobeerd om de track tot een hoger niveau te brengen wat hem zeker gelukt is. Een andere producer die z’n steentje heeft bijgedragen is niemand minder dan Nosferatu. Veel (bekende) tracks van deze man zijn vrij melodieus en hebben niets te zoeken op een cd genaamd ‘Darkcore’. Niet getreurd, met de track ‘Disease’ bewijst Erwin van Kan dat hij ook de vaardigheden beheerst om een donkere knaller van een track te maken. De kracht van het nummer is de break die doet vermoeden dat het een rustige track is, maar binnen een paar seconden gaat het totaal de andere richting op en gaat ie volledig los in de volste zin van het woord. De acht tracks die hierop volgen zijn allemaal (deels) afkomstig van Tieum. Doordat er veelal dezelfde geluiden/trucs gebruikt worden is het moeilijk om er iets zinnigs over te melden. Het enige is dat de tracks terecht als ‘Darkcore’ bestempeld worden: er zit geen melodie in en het is allesbehalve soft. De mix wordt afgesloten met een oudje. Disciples Of Annihilation, beter bekend als D.O.A., gooit alle remmen los met de track ‘N.Y.C. Speedcore’. Zoals de naam doet vermoeden ligt het tempo behoorlijk hoog. Misschien niet zo hoog als met de huidige speedcore, maar als je je bedenkt dat de track uit 1996 komt (waar de happy hardcore bovenaan stond) is dit toch wel vrij extreem. Een prima afsluiter.

CD2 - Mixed by Unexist
Unexist opent zijn mix met een nummer van relatief onbekende Satronica uit de Things To Come stal. ‘Smash The System’ is de titel en het is een goede start. Leuke opbouw die verderop omgezet wordt in een goed lopend ritme. Meteen daarna komt één van mijn favorieten. Het is de Hellfish remix (al staat dat niet op de cover aangegeven) van Void Settler’s ‘Gnomes Tinker With Time’. Er zit een dusdanig gevariëerde drive in dat het niet snel zal vervelen. Het nadeel is alleen dat er maar één minuut van gebruikt is. Doordat er veel afwisseling in zit wordt zo een gedeelte gemist. Echter mag dit de pret niet drukken tijdens het luisteren van de rest, de mix is net begonnen. Na onder andere de nummers ‘Chaosbringer – Black Desire’ en ‘Hectic Fence – Armed To The Teeth’ komen we een track tegen die mijns inziens niet op deze cd had hoeven staan. Ik heb het dan over Menace II Society – Chronic Disorder’. Dit nummer heeft al op zoveel cd’s gestaan, waardoor iedereen ‘m al in huis heeft en zo niet dan kent zo langzamerhand iedereen hem wel. Daarnaast kan ik geen party voorbijgaan zonder dat het (meerdere malen) gedraaid wordt. Twee plaatsen verder staat nog een nummer die er eigenlijk niet op hoort, echter wel met een andere reden. ‘Drunk With A Gun’ heeft namelijk een mooie/vrolijk melodie waardoor het allesbehalve Darkcore is, datgene wat deze cd toch nastreeft gezien de titel. Het is geen slechte muziek, maar je verwacht het niet. Snel door naar één van de nieuwste werken van Unexist zelf. ‘Paranoia’ is de naam waarmee Francesco bewijst dat hij weet wat produceren is. De track knalt aan alle kanten en er zit een goede sfeer in. Samen met de afwisseling zijn dit de aspecten die de track zeer de moeite waard maken om te luisteren. Verderop wordt het tempo van de mix verhoogd, beginnend met een track van I:Gor. Als je van Franse/Engelse sounds houdt zal ik hem zeker even checken. Ook deze mix wordt afgesloten met een oudje. Dit keer gaat het om ‘Delta 9 – No More Regrets’. Deze zal de terror-freaks van vroeger niet ontgaan zijn. Vooral de agressieve stem zal menigeen het gevoel van toen doen terugkomen.

Conclusie
Darkcore 9 bevat twee goede mixes afgeleverd door Tieum en Unexist. De tracklists bevatten een goede mengeling van oude en nieuwe darkcore. Ondanks de 2tweeuitglijders van Unexist, besproken in de recensie, is de compilatie zeker de moeite waard op te luisteren. Naast dat de nummers grotendeels in orde zijn zit ook het mixwerk wel snor. Tieum heeft weinig bijzonders gedaan, maar ook geen fouten. Unexist daarentegen heeft hier een daar diverse trucs gebruikt wat zijn inbreng alleen maar ten goede gekomen is.

Score 75/100