Pharrell Williams - G I R L

Pharrell is back
Waar de superlatieven voor Williams vaak uitblijven als solo artiest, zo succesvol en geniaal is hij in de samenwerking en achter de schermen. In maar liefst twee wereldhits van het afgelopen jaar kwamen we de inmiddels alweer 40 jarige Amerikaan tegen. Zowel in het zwoele 'Blurred Lines' van Robin Thicke als de discoklapper van Daft Punk: 'Get Lucky' was de invloed van Pharrell aanwezig en leek de spotlight na 2006 weer voorzichtig op hem te gaan schijnen. Op de koop toe scoorde hij met zijn eigen 'Happy' een Oscar nominatie voor best original song uit de film Despicable Me 2 en werd de daarbij opgenomen 24 uurs clip wekenlang trending op de multimedia platformen. Het bleek een boost want Pharrell kondigde op Instagram aan dat een nieuw soloalbum in de maak was en kreeg als bonus zeven Grammy nominaties (waaronder beste producer). Hoewel hij met zijn N*E*R*D project furore maakte en hit na hit de charts domineerde bleef het soloproject vaak op de achtergrond en bleek de rol van producer, stijlicoon en co-artist Pharrell beter te bevallen. Na het debuutalbum 'In My Mind' krijgen we nu pas het tweede soloalbum in de glansrijke, tweeëntwintig jarige carriere van Williams. Op het kersverse 'G I R L' staat één van de grootste mysterieën, maar ook mooiste wezens op aarde centraal: vrouwen. En laat dat nou net een onderwerp zijn, waar Pharrell maar al te graag zijn muzikale licht op laat schijnen.

Vrouwvriendelijk
Al direct merken we in het hitpotentiële 'Marilyn Monroe' de oude vertrouwde bassline welke na een harmonieus begin de lekkere basis vormt voor Williams' ode aan vrouwen. Niet naar het type Marilyn of Cleopatra gaat Pharrell's voorkeur maar naar een down to earth vrouw. Uiteraard makkelijk praten als je begeerd wordt door menig dame. Meer uptempo gaan we met het funky 'Brand New' waarin Pharrell wordt bijgestaan door Justin Timberlake. Het bleek al eerder een perfecte combinatie want ook Timberlake lijkt geboren te zijn met de soul in het lichaam. Het door The Dap Kings geblazen arrangement is lekker en zorgt voor een zomers plaatje. Waar bijna de hele wereld al letterlijk en figuurlijk 'Happy' werd van de desbetreffende megahit, zo happy worden we ook van het sexy 'Gush' waarin opnieuw de vrolijkheid en het plezier afstraalt. Hier lijkt Pharrell de oude vorm weer te pakken en krijgen we met het klappende ritme in 'Come Get It Bae' een ophitsende plaat waarin hij nog even kort wordt ondersteund door Miley Cyrus.
Dat Pharrell een veelzijdig man is merken we ook aan het tempo wat even gas terug neemt voor de ballad met Alicia Keys: 'Know Who You Are'. De muzikaliteit spat van beide artiesten af waarbij het zangvermogen van Alicia Keys opnieuw tot grote hoogte stijgt en gezongen wordt over het vertrouwen in je partner. Met 'Lost Queen' (te minimaal) als klein minpuntje in het achterhoofd worden we opnieuw vermaakt door ditmaal 'Hunter' waarin we bijna 80's achtige electrorock te horen krijgen, relaxt. Door de samenwerking met Daft Punk leek Pharrell dusdandig geïnspireerd dat ook in 'Gust Of Wind' de vocoder zijn weg heeft gevonden. Afsluiten doen we met 'It Girl' waarin de perfecte vrouw centraal staat. Niet alleen het constante samenzijn maar ook het missen kan soms hard zijn. Vrouwvriendelijkheid ten top dus, waar het in het verleden nog wel eens neerbuigend was. Ook Pharrell is ouder én wijzer geworden.

The magic touch?
De verwachtingen waren na 'In My Mind' hoog gespannen maar zijn op 'G I R L' zo goed als waargemaakt. Ik zeg 'zo goed als' want Pharrell's magic touch lijkt een klein beetje minder magisch geworden dan dat we gewend zijn van eerdere innovatieve uitspattingen. Waar de raps hebben plaats gemaakt voor de meer soulvolle zang krijgen we een open album maar altijd met respect voor de hiphop roots en grote inspiratiebronnen als Michael Jackson en Marvin Gaye. Het komt een beetje formule matig over maar dan wel een formule die altijd goed werkt. Toch zou iedere muziekliefhebber het album moeten scoren. En dat zeggen we niet omdat we Pharrell zo'n coole dude vinden, maar omdat de muzikaliteit wederom smooth uit je speakers glijdt.

Score: 70/100

www.pharrellwilliams.com