Lange – We Are Lucky People

Een man die aan de lopende band muzikale prachtwerken weet te droppen, is de Engelsman met de Nederlandse achternaam Stuart Langelaan. Als sinds de jaren 90 is Lange een van de onverstoorbare en bevlogen peilers van de dance/trance scene. Met zijn scherp oor voor details, zijn muzikale 'jong geleerd is oud gedaan opvoeding' en zijn drang naar vernieuwing mag de man zich anno 2013 nog steeds bij de wereldtop rekenen, al lijkt het toch altijd weer alsof hij wat ondergesneeuwd blijft door de mainstream bende. Toch, de fijnproevers onder ons weten de man gelukkig nog altijd te vinden. Lange is zo'n artiest die op een perfecte manier emotie weet te vertalen naar muziek met een ideale orgie van instrumentale en vocale kracht. Met zijn derde studioalbum wilde Lange het iets anders aanpakken dan de vorige keren. De release van zijn vorig jaar uitgebrachte prachtige melodieuze progressive trance track 'We Are Lucky People' was het startpunt van zijn missie, een gelukzalige missie zo mag blijken.

Are We Lucky People?
In plaats van zichzelf op te sluiten in zijn studio en er weer uit te komen wanneer een schijf gevuld kon worden, maakte Stuart zijn nummers en deelde hij ze meteen vers van de pers met zijn fans. Later zou dan het album volgen (wat nu dus voor het grijpen ligt), wat op zich is niets nieuws is natuurlijk. Wil het niet dat de man ook nog eens zijn singles bewerkte voor dit derde Lange album. Disk twee herbergt alle tot nu toe uitgebrachte club mix singles sinds 'We Are Lucky People', aangelengd met drietal fonkelnieuwe muziekstukken. Toch gaat vrijwel alle aandacht uit naar schijf één, waar de club mixen met zachte hand zijn aangepakt en omgetoverd tot album versies die er tezamen een genietbare 'home-listening' ervaring van moeten maken. Het is dan ook logisch dat de aandacht bij deze recensie voornamelijk uit gaat naar de eerste schijf.

Wonderschoon, warm, diepgaand, soms wat koeltjes en donker, maar vooral ontspannend en meer emotioneel belegen mag je de luisterervaring op cd één typeren. Hoewel Lange beweert geen klassieke muziekopvoeding genoten te hebben, zijn het toch vooral klassieke instrumenten als de viool en voornamelijk de piano die krachtig en prachtig naar voren komen. Laat je inpalmen door de mooie akoestische versie van 'Risk Worth Taking' waarin het gitaarspel van Lange's vader en de majestueuze stem van Susana je ongenadig bij de strot grijpen en het origineel op deze manier meer gewicht mee te geven. Droevige cello's introduceren het meer en meer aandoenlijk wordende 'Fireflies', dat met de ontroerend mooie zachtzoete stem Cate Kanell werkt als kaneel voor de oren. En dan die heel geleidelijk toewerking naar die o zo karakteristieke Lange climax, het moment dat de Lange fan zal aangrijpen, een signatuursound die meer dan een rilling te weeg gaat brengen. Wie van vocale trance houdt (en wie is dat nu niet) kan doorgenieten van vocale trance van de bovenste plank. Het nog niet verschenen 'Superstars' met een licht-upliftende pianoriedel doet welkom en warm aan, evenals de zang van de Amerikaanse Shannon Hurley. Good-old Betsie Larkin doet er nog een schepje feel-good bovenop, waarbij gezegd moet worden dat Lange er een mooi overeenstemmend muziekstuk omheen heeft weten te componeren dat mooi het midden houdt tussen luisteren en dansen. Het klassieke einde maakt de weg vrij voor een knap staaltje instrumentaal droomwerk dat 'A Different Shade Of Crazy' heet en je ineens met een onverwachte electrosynth wakker schudt en weer overschakelt in de droommodus… en je weer wakker schudt met diepgravende clubsounds.

Verassend en fascinerend lekker is het album tot dit punt. De bonk energie die net is losgelaten wordt met het volgende vocale sieraadje opgevolgd. De opbeurende en klare noot gebracht door Hysteria! is de zoveelste emotionele omschakeling binnen de luisterreis door het muzikale Lange landschap. Upliftend en dromerig vervolgen we de weg via wederom een mooi ingespeeld instrumentale track. De progressieve pianoriedel in 'Our Brief Time In The Sun' plaatst je in ontspannende trance sferen, al werkt deze plaat ook weer toe naar een schitterende wegdroomclimax. Licht venijn volgt met de bijtende vioolpartij van Ilse Violin, een dame die in kleine dance/trance kringen bekend is met haar viool support act. En gezegd moet dat de kruisbestuiving met de uplifting sound van Lange een leuke combinatie heeft opgeleverd. De meest rake plaat komt van Stine Grove en de percussive mix van het ontroerende en diepe 'Crossroads'. Dit minimaal gebracht prachtstuk met de indringende, loepzuivere en hartroerende keelvibraties van de Deense zijn een gegarandeerd kippenvelbombardement. De donderende percussies tussen de zang door zijn episch, de emotionele synth pad en piano die elk couplet introduceert overdonderend mooi. Hier verbleekt het energieke origineel totaal bij. En dan dat hemelse slotstuk waar de cirkel mee rond komt, 'We Are Lucky People' in een progtrance versie, maakt simpelweg…gelukkig!

We Are Lucky People!
Zelden ben ik als tranceliefhebber zo betoverd geraakt door een album als deze 'We Are Lucky People'. Lange had met de veelal al uitgebrachte club/originele versies van de tracks, allemaal in volle glorie te vinden op disk twee, al een dozijn authentieke en goed geproduceerde tranceplaten in de koffer. Maar na de fascinerende en pakkende luistertrip op cd één komt de echte, bijna herboren Lange naar boven. De man werkte altijd al graag en succesvol als remixer (dat heeft hij in het verleden maar al te vaak bewezen), maar nu hij zijn eigen werk onder handen heeft genomen ontstond er een nieuwe Lange die zijn eigen werk een extra en vooral emotionele en diepere dimensie heeft weten te geven. De vele klassiek en akoestisch getinte elementen als de piano en de nu extra goed uit de verf komende inbreng van de begenadigde vocalisten vieren hoogtij. Wat een belevenis en wat een muzikaal genot levert dit op! Neem hierbij de afwisseling in sound en de steeds terugkerende klassieke, ingebouwde intermezzo's die veel overgangen overlappen en je weet als trancefan dat dit een must-have gaat zijn. Overvallen door emoties, meegenomen in een vervoerende roes voelde ik me na het zalig uurtje op schijf één een zeer gelukkig mens. Dit is trance voor gelukkigen, hier leef je voor!

Score: 92/100

www.lange-music.com
www.langerecordings.com
www.enhancedmusic.com