Tytanium 200 - Mixed By Sean Tyas

In 1791 ontdekt William Gregor in het mineraal Ilmeniet een onbekend element. In 1795 herontdekt Martin Klaproth dit element in rutielerts en noemt het titanium. In 1922 weet Anton van Arkel zuiver titanium te maken. Vanaf 2009 noemt Sean Tyas zijn wekelijkse radioshow Tytanium Sessions. In 2013 bereikt deze show de 200e aflevering en brengt Sean de mix-cd 'Tytanium 200' uit.
Waar de heren Gregor, Klaproth en Van Arkel voortleven in de scheikundige geschiedenis en het periodiek systeem der elementen, zal Sean Tyas in herinnering blijven door zijn werk in de muziekindustrie en zijn vele successen in de wereldwijde dance charts. Want wanneer hij in 2006 de remixcompetitie van Spinnin' Records wint met zijn versie van Sander van Doorns 'Punk'd', raakt zijn muzikale carrière in een stroomversnelling. En wanneer hij kort daarna een grote internationale hit scoort, zit die loopbaan definitief in de 'Lift'. In de jaren die volgen maakt de geboren New Yorker, al jaren woonachtig in het Zwitserse Teufen, furore met klappers als 'Drop', 'For the most part' (met Simon Patterson), 'Banshee', 'By the way' (de eerste single van zijn eigen Tytanium Recordings label) en 'Arcobaleno' (met Giuseppe Ottaviani op Vandit). Zijn nieuwste plaat heet 'Hydro' en eveneens van dit jaar zijn o.a. 'Got love' featuring Nicole McKenna en 'Beat boutique' met RAM.

Typisch Tyas
Op Tytanium 200 doet Sean Tyas wat je van hem verwachten mag. Hij schotelt zijn luisteraars een strak gemixte set voor, bestaande uit de beste tracks die de afgelopen tijd in zijn radioshows (en livesets) te horen waren. Op zijn welbekende wijze: melodieus, emotioneel en met een overdonderende energie. Al bij de openingstrack laat Sean er geen gras over groeien. 'Pep talk' van D-Mad komt binnen als Sinterklaas met zijn knecht (nu kan het nog) en we zitten meteen recht. Pas tweeënhalve minuut onderweg worden we al verwend met een lekkere break en een heerlijk akkoordenfeest... dit belooft wat! Met een fijne overgang belanden we bij Tyas' eigen productie 'What I am' met de bekende stem van Julie Thompson. Ze heeft weinig tekst gekregen maar zorgt toch voor een mooie sfeertekening. De track die volgt is van Dave Horne, zijn plaat heet 'Strayer' en diens break is betoverend als Doutzen Kroes in een galajurk. Een tandje steviger klinkt daarna 'Neptune's return' van Darren Porter & Ferry Tayle, die net als de volgende track ('I need you' met vocale ondersteuning van Alana Aldea) een heerlijk energieke drive heeft.

Die drive gaat de hele cd niet verloren en dat zorgt ervoor dat de mix de aandacht moeiteloos weet vast te houden. Dat is een grote verdienste van Sean Tyas, die immer zorgt voor een doorgaande flow van trancegevoelige uitbundigheid. Het knalt allemaal lekker door, met als hoogtepunten wat mij betreft John Askew's 'Bored of you, bored of me' (zalige combi van softe emotie en grof geweld), 'Got love' van de gastheer himself met de stem van Nicole McKenna (in een diepe verwen-remix zoals alleen Alex & Woody die brouwen kunnen) en 'The chamber' van Inertia, waarmee kenners en liefhebbers uiteraard een feest van herkenning beleving dankzij de zeer geslaagde remix die Liam Wilson van deze trance-klassieker maakte. Ultieme handjes-in-de-lucht track! En, ook niet te versmaden, de pompende beuker 'Hydro' (wederom Sean zelf) en de overtuigende heipalen-remix die Manuel le Saux verzorgde voor 'A dream of peace', een Aly & Fila tune in optima forma. Het wegfaden van slottrack 'These streets' doet de feestkaars op nogal misplaatste wijze uitgaan, maar wat een genietset heeft de heer Tyas ten beste gegeven!

Oor-deel
In 2014 schuift Partyflock recensent schwingg de cd Tytanium 200 nog eens met een verlekkerd gevoel in de cd-speler. Want dit krachtige en energieke feestbommetje van Sean Tyas blijft voorlopig nog wel op mijn playlist staan.

Score: 77/100

www.seantyas.net
www.tytaniumrecordings.com
www.astralmusic.com