Ezechiel Pailhès - Divine

Het Franse duo Nôze zal bij een hoop mensen wel bekend zijn. Met hun freaky geluid weten ze al sinds 2004 menig dansvloer in vuur en vlam te zetten. Vaak wordt een eclectische mix ten gehore gebracht van house en techno, aangevuld met een hoop instrumenten die live worden bespeeld of gesampled. Niets is te gek, getuige de vele invloeden uit onder andere Franse volksmuziek. Van funky saxofoontjes tot en met aanstekelijke piano deuntjes, werkelijk alles komt langs in een dansbare stokbroodmix.

Goddelijk
De ene helft van het duo, Ezechiel Pailhès, gaat nu eens op een muzikaal avontuur zonder zijn vaste maatje Nicolas Sfintescu. Dat deed hij al een aantal keer eerder. Zo schitterde zijn track ''As We Are'' al tussen andere pareltjes afkomstig van namen als dOP, Ark en Nicolas Jaar. Dat zijn absoluut niet de minste namen, dus de verwachtingen zijn hooggespannen als het schijfje eenmaal in de cd-speler verdwijnt. En die worden vanaf de eerste seconden volledig waargemaakt. Het muzikale genot begint met ''Hands On Hips'', een warme plaat met ietwat vreemde 'Lalala' vocalen afkomstig van David Lafore. Gecombineerd met het uitstekende pianospel dat Pailhès laat horen levert dat een ronduit geweldige plaat op. Vooral als de vocalen eenmaal verdwijnen en de pianoklanken wat meer centraal komen te staan is het heerlijk wegdromen. Wát een plaat zeg. Maar ook nummers als ''Tout Doux'' en ''Sleeper Train'' kunnen gerust ijzersterk worden genoemd. Ieder nummer weer weet Pailhès verrassend uit de hoek te komen met nieuwe geluiden. Ook is hij niet bang om wat meer de diepte in te duiken, getuige de plaat ''Quietude''. Zoals wel vaker het geval is op dit album, is ook nu weer de stem van Lafore te horen. Het is een schitterend Franstalig lied dat is gebaseerd op een sonnet van Shakespeare. Met slechts zang en pianospel zijn de twee toch in staat een uiterst sfeervol en meeslepend nummer te brengen.

Met ''Cornetto'' zoekt de Fransman juist een totaal ander geluid op. Het klinkt lekker opgewekt en swingend, mede doordat er in het begin wederom wat nieuwe instrumenten te horen zijn. Al snel is echter weer het vertrouwde piano gepingel te horen, al weet Pailhès het gelukkig erg spannend te houden door (heel) licht te flirten met genres als jazz en triphop. Dat gebeurt ook tijdens puike tracks als ''Matin'' en ''Up To The Sky''. Met de laatstgenoemde song slaat de Fransman een soort brug, want daarna zuigt hij ons nog verder mee de diepte in. ''Under The Lake'' begint erg zwaar en duister. De grauwe bassen zwellen op en in combinatie met onheilspellende synths levert het een zalig luisterspektakel op. Het tempo wordt vervolgens flink opgekrikt tijdens ''Furioso'', een behoorlijk vreemde plaat. Maar wel een verdomd lekkere. Opgefokte sounds, bijna beangstigende pianoriedeltjes en een gruwelijk sterke opbouw. De Fransman blijft ons maar verbazen. Met ''La Ligne'' grijpt hij juist weer terug naar een wat luchtigere sound, waar wederom erg strak pianospel te horen is. Titeltrack ''Divine'' is de laatste plaat van dit schijfje. Een onwijs kalme en bovendien erg sfeervolle afsluiter. Wederom onderstreept Ezechiel Pailhès dat hij een ware muzikant is.

Haute Cuisine
Dit is absoluut geen eclectische stokbroodmix. Nee, dit heeft meer wat weg van goddelijke haute cuisine. Ezechiel Pailhès weet als een echte chef hoe de zintuigen op hemelse wijze te prikkelen. Telkens weer met nieuwe en exclusieve ingrediënten, waardoor er tijdens iedere luisterbeurt nieuwe ontdekkingen worden gedaan. De Fransman levert hier een uitermate sterk debuutalbum af. Hier en daar klinkt het misschien wat vreemd, maar wel onwijs lekker. 'Divine' laat zicht lastig in een hokje weg proppen, maar het schijfje is geschikt voor vrijwel iedere stemming, tijdstip of plaats. Dikke aanrader!

Score: 88/100

www.facebook.com/ezechiel.pailhes
www.circuscompany.fr