Christian Smith - Omakase

Christian Smith is altijd bezig. Is het niet met het produceren van tracks of remixen voor artiesen als Laurent Garnier, Underworld of Carl Craig, dan wel met het draaien van plaatjes in alle uithoeken van deze aardkloot of het voorbereiden van zijn wekelijkse "Tronic"podcast. Je zou bijna zeggen dat deze man ellendig zou worden van niets doen. Door alle drukte heeft het 3 jaar geduurd voordat zijn vorige album "Director's Cut" met onder andere de dansvloer gerichte tracks "Break it Down", "Beluga" en "Indecent Exposure" een opvolger kreeg. Maar eigenlijk is dat schijn, als je kijkt naar de hoeveelheid EP's en andere losse projecten (Tronic 2013 verzamel-cd) die er in de tussentijd zijn uitgekomen. Daarmee hadden met gemak nog 2 albums gevuld kunnen worden. Gelukkig voor ons is Christian Smith een kritisch man en neemt hij zich de tijd om zijn album goed voor te bereiden. Geen 13 in een dozijn product, maar kwaliteit.
Zijn nieuwste wapenfeit is het album Omakase (Japans voor toevertrouwen). Hiermee schuift de man ons weer een 11tal uitgebalanceerde tracks toe, waarvan hij denkt, dat wij daar wel raad mee weten. Het album is zowel te verkrijgen als fysieke cd en als digitale release via Beatport, waarbij je "Indulge Me", "Tower (Gig mix)" en "Vision (Dub Mix)" als extra tracks erbij kan kiezen. Vooral de extra optie voor "Indulge Me" is logisch, aangezien deze track samen met "House This House" reeds in juni 2012 op EP is verschenen. Dit was tevens de best verkochte EP op het Plus8 label dat jaar. Dat is ook niet zo gek, aangezien "Indulge Me" een ontzettende lekkere melodielijn en zomerse uitstraling heeft en "House This House" gewoon ultiem chill en warm aandoet.De cd-versie van het album begint echter met "Dorian Grey". (Vernoemd naar de man die niet ouder werd, maar zijn portret wel, tot het moment dat hij stierf). Een golvende plaat met een heerlijk klinkende melodie die door verschillende subtiele filters gehaald is en keer op keer varieert in intensiteit. Een relaxte opener waarna we gelijk de klapper uit 2012 te horen krijgen. Eerlijk gezegd had Christian beter voor "Indulge Me" kunnen kiezen als hij toch perse een track van die EP op zijn album wilde hebben. Echter doordat "House This House" veel warmer klinkt dan de frisse openingstrack, geeft dat wel een mooi contrast tussen die 2. Tevens is de opbouw van de percussie precies wat je nodig hebt om langzaam te ontwaken uit je slaap en steeds actiever te worden. Op 3 vinden we "Human Machine" een track die je vast wel eens gehoord hebt in een mix, maar die nooit echt bleef hangen op de karakteristieke voice-sample na. Nu is het moment daar, om deze ritmische versnapering eens goed tot je door te laten dringen. De echoënde melodielijn waarmee "Tower" opent, is daarna wel weer heel zuiver en aanstekelijk. Zeker wanneer deze melodie gedurende de track wordt uitgebreid met meerdere vervormingen in verschillende toonhoogtes tegelijk. Dit is een track waarmee je de dansvloer kan laten ontploffen, puur dankzij de melodie, want de bassline is zeer rustig. Dat wil niet zeggen dat C. Smith alleen maar rustige platen maakt. "Within Myself" opent een stuk meer intimiderend dankzij de simpele drum/snare combinatie laag grommende synthesizer. Verderop opent deze track zich meer en volgt nog een 2e, meer heldere synthesizer melodie. Dit lijkt qua sfeer op de track "Pandoro" van Mauro Picotto & Riccardo Ferri uit 2003. Ook die track bevat een donkere en een uplifting side.Na het energiekere, vol percussie zittende "Submission", waarbij van overgave eigenlijk geen sprake is, maar eerder van dansvloer dominantie, komen we bij "Transition". Deze track begint al als een floorfiller. De hypnotiserende ondertoon achter de bassline sleept je gelijk mee de vloer op, waarna stilstaan verder onmogelijk is Langzaam komt de melodie erbij, zich verstoppend achter allerlei effecten, waardoor het even duurt voordat hij in volle glorie doorkomt. Maar al snel verdwijnt ze weer om wederom plaats te maken voor de bassline. Weer een track verder en ook de intensiteit neemt geleidelijk toe. "Mistake, Confuse, Correct" is ook weer een perfecte track voor in je mix. Een goede drive, ideaal voor de zomerse festivals. Een track die zich wat dat betreft al lang en breed bewezen heeft, is "Get it Done". Deze track van januari 2012 heeft al menig mix(cd) gehaald. Vooral de aanstekelijke percussie salvo's geven deze track zijn smoel, waarna de droge tekst "Get it Done" de boel compleet maakt. Deze plaat sloopt je gympies. De volgende plaat "Thrust" is na zijn ietwat melige voorganger van een heel ander kaliber. Een stuk donkerder en dreigender. De galmende synthesizers, die langzaam aan doorkomen, zullen vooral in de indoor locaties hun werk doen en de ruimte vullen met hun aanzwellende geluid. De snaredrums zullen de spanning verder opbouwen tot de bassline het weer overneemt. Als laatste trakteert meneer Smith ons nog op "Vision". Deze track, beduidend lichter dan zijn voorganger, bouwt rustig op. Maar na zo'n 2 minuten volgt dan alvast een voorproefje van wat er nog meer aan synthesizers zal volgen gedurende dit nummer. Een openbaring aan heldere geluiden, alsof je met open mond staat te kijken naar een onverklaarbare gebeurtenis. Qua synthesizer-spektakel heeft Christian het beste voor het laatst bewaard. Maar eigenlijk had hij wel meer van dit soort trucks mogen uithalen op dit album ("Tower" daar gelaten dan).Conclusie
"Omakase" is een gevarieerd album geworden. Rustig beginnend en naar mate we verder komen winnend aan intensiteit met "Thrust"als hoogtepunt. Productietechnisch zit het allemaal goed in elkaar. Christian Smith is niet iemand die alleen maar harder en sneller wil. Hij wil zijn publiek met subtiliteit aan het dansen krijgen. Geraffineerde basslines die toch je subwoofer prikkelen en vooral de warme/donkere achtergrondtonen geven zijn tracks net dat beetje extra. 'Less is More', zonder te vervallen in saaie minimal-techno. Daarnaast is dit een album wat zeer geschikt is voor thuis in je luie stoel. Na een drukke dag op een chille manier toch even stoom afblazen, of juist om je weer op te laden voor een avondje stappen, zonder thuis al zodanig te pieken dat het buitenshuis allemaal maar tegenvalt.Score: 80/100www.tronicmusic.com
soundcloud.com/christiansmith
www.facebook.com/officialchristiansmith