Armin van Buuren - Intense
Dik tweeënhalf jaar na zijn tastbare fata morgana 'Mirage' lanceert 's werelds meest populaire trance dj alweer zijn vijfde artiestenalbum.
Hoe beeldschoon en intensief laat 'Intense' zich luisteren?
Hoe beeldschoon en intensief laat 'Intense' zich luisteren?
Dik tweeënhalf jaar na zijn tastbare fata morgana ('Mirage') lanceert 's werelds meest populaire trance dj alweer zijn vijfde artiestenalbum. Met het beeldschone 'Mirage' veroverde Armin van Buuren een nog comfortabelere positie in de mondiale mainstream dance en liet hij, samen met zijn studiopartner good-old Benno de Goeij, een hele fijne mix tussen trance, dance, pop én fijnzinnigheid en toegankelijkheid horen. Hiermee schoof Armin zijn sound niet alleen richting een nog groter publiek, het was ook een logische stap verder in zijn muzikaal repertoire dat past bij een entertainer die de halve aardkloot al heeft weten te verroeren en dat de komende maanden gewoon mag blijven doen. 'Mirage' was een zeer catchy en goed geproduceerde verzameling aan modern Arminesq radiovoer met een aantal puntgave tracks voor de fijnproevers (ik noem een 'Take A Moment', 'Minack'). Kortom, het was typisch een album dat op meerdere fronten wist te overtuigen en door een breed publiek moeiteloos verteerd kon worden. Nu is het tijd voor 'Intense', een verzameling eigen werk waarmee de Leidenaar zijn troon in EDM land voor een nieuwe periode wil veiligstellen. "In the end it always comes back to trance" Hoewel Armin met 'Intense' nog meer een upliftend house geluid opzoekt en daarmee zijn speelveld, ongeacht zijn trance roots, blijft verbreden doet de DJ Mag lijstaanvoerder qua sound en vernieuwing eigenlijk niets nieuws. Met relatief speels gemak benadert hij het geluid dat zijn house collega's uit Zweden (ik noem een Avicii, Alesso, SHM) zo populair maakt, al kent het werk van onze Hollandse wereldreiziger wel veelal een trancy touch. Ons onofficiële 'Koningsdag anthem' genaamd 'This Is What It Feels Like' (met de Canadese ex-SoulDecision lid Trevor Guthrie) steekt veel van de producties in de Zweedse stijl gemakkelijk naar de kroon. Samen met een zeer mooie openingsplaat en tevens titeltrack, welke een blend van diverse dance genres maar bovenal een snaarrakend vioolspel van de begaafde Miri Ben-Ari behuisd, is een pakkende toon voor een prettige sfeer gezet. Wat meteen opvalt is dat Armin wederom een flink blik aan vocalisten heeft opengetrokken. Sommigen kwamen de afgelopen maanden min of meer op zijn pad, anderen mochten na een geslaagde eerdere samenwerking wederom hun gouden keeltjes laten vibreren. Française Cindy Alma leende haar statige stem voor het zeer upliftende 'Beautiful Life' met een dromerige melodielijn die uitmondt in een energiek house hoogtepunt. Een bij de strot grijpende Laura 'Use Somebody' Jansen pakt je helemaal in met haar engelenstem op 'Sound Of The Drums' dat op een mooie en rake manier akoestisch begint en overschakelt naar een wat clichématig Markus Schulz-achtig trancegeluid. Het droevige maar zeer opbeurend gebrachte 'Alone' mag een van de highlights van het album genoemd worden. De emotie in het verhaal achter de vocalen wordt op een fantastische wijze door Lauren Evans gebracht. Haar vocale uithalen samen met de zeer omhoogstuwende synths maken dit letterlijk een kippenvel brengend hoogtepunt, een beetje in de stijl van Shogun, waar je nog vaak naar terug zal keren. Armin's vruchtbaar triootje met de gezusters NERVO leidde tot het kroost 'Turn This Love Around' (bezongen door peetmoeder Laura 'Drowning' V) dat gezegend is met een genietbaar vrolijk en pakkend karakter dat overduidelijk van de moeders afkomt. Het tweede gedeelte van 'Intense' biedt ruimte voor een meer trance gebaseerd geluid. Doorgaand op de vocale toer is de keuze voor dé twee zangkoninginnen in binnen de EDM van dit moment, Aruna en Emma Hewitt, naast een logische ook een gegarandeerd succesvolle keuze. Aruna's zeer bevallig stemgeluid past precies bij de heerlijk opbouwende, intensieve piektrancer 'Won't Let You Go'. En als Emma haar hoge noten op de voor haar welbekende 'Waiting'-manier ophoest weet je dat samen met de warme Dash Berlin-like break en de onweerstaanbare klanken binnen 'Forever Is Ours' je wederom een hemelvaart gaat beleven. Een zeer clubgerichte track is 'Love Never Came', waarbij Armin voor even de Engelse vocalist Richard Bedford mocht lenen van Above & Beyond. Het resultaat is een hele fijne wisselwerking tussen de sterke vocalen van de Engelsman en de naar Ferry Corsten ('Made Of Love') hintende main melodie met een diep gevoelde, clubgerichte nasleep. Met 'Last Stop Before Heaven' had Armin een diepere progressive trance track voor ogen die terug gaat naar de Armin van zijn beginjaren. En gezegd moet dat deze roesbrengende trance plaat zich goed laat beleven op een donkere dansvloer in de nachtelijke uurtjes. De op een gimmick gebaseerde en veelzeggende 'Who's Afraid Of 138?!' mag er ook wezen, al is dit niet meer dan een vuller op het album. Toch moet het nu eens een keer afgelopen zijn Eller van Buuren er weer bij de haren erbij te slepen. 'Reprise' is een in rock gebracht voortborduursel op de vorige plaat dat totaal niets toevoegt en het geheel op een wat vreemde toon afsluit. Armin's Intense Met zijn vijfde artiestenalbum 'Intense' schuift Armin van Buuren qua geluid nog meer richting de progressieve uplifting house. En hoewel de veelal vocale pop-achtige dancetracks goed te behappen zijn en grotendeels bestemd zijn voor een groot publiek en radio, doet 's werelds meest populaire EDM dj inhoudelijk niets nieuws. Vooral de gepaste inbreng van de vocalisten biedt net dat beetje extra bovenop de grotendeels doorsnee dance/trance beats die wel behoorlijk opbeurend gebracht worden. Het is ook niet verwonderlijk dat bij de meeste platen, mocht je niet weten dat ze van AvB afkomstig zijn, je gemakkelijk een andere populaire dj uit het dance genre kunt denken. De echte trancefans zullen niet al teveel bekorend puur materiaal vinden en ook voor de fijnproevers is er, vergeleken met zijn vorig album 'Mirage' helaas weinig aparts te vinden. Toch is 'Intense' gewoon een catchy en goed te verteren album te noemen dat met een paar hele goede nummers een positieve, opbeurend karakter met zich meebrengt, al mist het hier en daar wel de geraffineerde nuances van zijn vorig verzameld werk. Kortom, het moet raar lopen als Armin volgend jaar zijn troon in mainstreamland moet afstaan voor een ander.
Score: 80/100 www.arminvanbuuren.com
www.armadamusic.com
Score: 80/100
www.armadamusic.com
Tracklist
- Intense (feat. Miri Ben-Ari)
- This Is What It Feels Like (feat. Trevor Guthrie)
- Beautiful Life (feat. Cindy Alma)
- Waiting For The Night (feat. Fiora)
- Pulsar
- Sound Of The Drums (feat. Laura Jansen)
- Alone (feat. Lauren Evans)
- Turn This Love Around (vs. NERVO feat. Laura V.)
- Won't Let You Go (feat. Aruna)
- In 10 Years From Now
- Last Stop Before Heaven
- Forever Is Ours (feat. Emma Hewitt)
- Love Never Came (feat. Richard Bedford)
- Who's Afraid of 138?!
- Reprise (feat. Bagga Brownz)
36 opmerkingen
Uitspraak van Too Many Daves op zondag 9 juni 2013 om 23:41:Om te janken dit album, Avicii deuntjes met de aller kazigste vocals die je maar kan verzinnen. Heel, heel treurig.
Juist jammer dat Armin nu ook al meer richting House melodieën gaat. Is er dan geen 1 dj meer die gwn Trance aanhoudt...
laatste aanpassing
Ik vind het ook een album van niks. Er staat geen enkele fatsoenlijke trancer op.
Armin was ooit in een ver verleden een trance dj, maar dit album bevat totaal geen fijne tranceplaat. Er staan wel wat platen op die je nog een beetje in die categorie kunt plaatsen, maar zijn hele standaard tracks en er is helemaal niets bijzonders aan. Ik krijg het totaal niet warm van Who's Afraid of 138?! of Last Stop Before Heaven.
Armin was ooit in een ver verleden een trance dj, maar dit album bevat totaal geen fijne tranceplaat. Er staan wel wat platen op die je nog een beetje in die categorie kunt plaatsen, maar zijn hele standaard tracks en er is helemaal niets bijzonders aan. Ik krijg het totaal niet warm van Who's Afraid of 138?! of Last Stop Before Heaven.
laatste aanpassing door een beheerder
donateur
Ik vond het album een beetje tegenvallen. Misschien te hoge verwachtingen gehad? Intense, This Is What It Feels Like, Waiting For The Night (al hoor ik liever de Beat Service remix), Alone (hoog kippenvel gehalte), Forever Is Ours en Love Never Came (ook hier kippenvel) zijn mijn favoriete tracks! Prima geschreven recensie!
Het album Intense krijgt van mij een 70/100.

laatste aanpassing
Ik ben er blij mee en hij staat regelmatig op play.
Artiesten en hun sound veranderen, verander jezelf niet mee in die richting dan haal je een keer je schouders op en zoek je weer iets wat weer wel je smaak is. Word zo moe van het hokjesdenken a la 'Armin was trance dus moet ie 80 jaar trance blijven maken'.
laatste aanpassing
Artiesten en hun sound veranderen, verander jezelf niet mee in die richting dan haal je een keer je schouders op en zoek je weer iets wat weer wel je smaak is. Word zo moe van het hokjesdenken a la 'Armin was trance dus moet ie 80 jaar trance blijven maken'.
"trance"
Niets meer en niets minder... Dus gewoon een 6,5 / 7 ipv een 8.0..
Het is ok, er staan enkele tracks op die me wel kunnen bekoren maar over het geheel gezien vind ik het weinig bijzonders en kan ik het zeker geen trance album noemen. Voor een trance album verwijs ik door naar https://partyflock.nl/review/1856:Manuel_Le_Saux_First_Light!
laatste aanpassing
we moeten allemaal ons brood verdienen toch?

Voor een trance album verwijs ik door naar https://partyflock.nl/review/1856:Manuel_Le_Saux_First_Light!
Uitspraak van Too Many Daves op maandag 10 juni 2013 om 20:07:W&W, Tiësto, Arty, Guetta, Armin, Showtek, allemaal namen die vroeger iets nieuws brachten. Een eigen sound hadden. Nu allemaal huppelkutjes house artiesten, bah.
Ikzelf vind het album persoonlijk dus ook wat tegenvallen, zeker als je het naast Mirage legt. Toch als een album dat veel meer gericht is op euforie en zeer toegankelijke popdance vind ik dat Intense zeker wel werkt, zeker bij Armin's doelgroep. Het is alleen wat jammer dat voor een groot gedeelte de sounds bijna letterlijk zo door andere grote dj-namen gemaakt hadden kunnen zijn. Ik hoor bijna letterlijke beats van Ferry Corsten, Shogun, SHM, Ben Gold...
Weinig echt origineels dus.
Weinig echt origineels dus.
Het is altijd zo lastig om meningen goed te onderbouwen. Enerzijds snap ik de mensen die 'hun held' ineens een totaal andere weg op zien gaan en daarmee dus de meerwaarde op feesten of one man shows verliezen, immers, een artiest uit de top40 (rapper, zanger, groep of zangeres) die een totaal andere kant en stijl opgaat is ook moeilijk te begrijpen. Anderzijds is er zo'n overkill aan Dj's, producers, feesten of name it.. dat er altijd wel een verschuiving plaats zal vinden. Ik vind het alleen wel een fout van sommige producers dat ze verschillende stijlen produceren onder eenzelfde naam. Daarmee gooi je in bepaalde scenes je status te grabbel en verlies je trouwe fans. Terwijl als je echt zo goed bent, je onder een andere alias een zelfde status kunt bereiken in meerdere doelgroepen zonder daarmee fans te verliezen. Showtek, Noisecontrollers, Tiësto en nu dus Armin zijn daar wel goeie (of slechte) voorbeelden van.. Showtek word in de hardstylescene al jaren uitgekotst, terwijl de housetracks die ze maken en de sets die ze draaien van hele hoge kwaliteit zijn. Noisecontrollers slaan eenzelfde weg in, met dubstep, electrohouse etc. wat ze onder dezelfde naam maken. Verliezen veel fans in de hardstylescene. Tiësto durf ik niet heel goed over te oordelen maar zo nu en dan wel gelezen dat dezelfde reacties als hierboven kwamen na zijn switch. Dit zul je altijd blijven houden en denk dat artiesten daar beter over na zouden kunnen denken, eveneens als het partypubliek die duidelijk meer open minded moet worden.
laatste aanpassing
Het is weinig vernieuwend meer ja, en dat is doodzonde.
Uitspraak van TWSTD - Rohan op maandag 10 juni 2013 om 22:15:Terwijl als je echt zo goed bent, je onder een andere alias een zelfde status kunt bereiken in meerdere doelgroepen zonder daarmee fans te verliezen.
Als er een Intense - Remixed uit gaat komen daarentegen is het een mustbuy
Armin heeft ook wat nrs uitgebracht onder de naam Gaia. Maar dit waren wel vette trance nrs!
Als je echt een goede Armin plaat wil horen moet je heel ver terug in de tijd: Alibi (samen met Tiesto) Major League (ook samen met Tiesto) Perpetuous Dreamer, Rising Star en Riva, onder die namen maakte hij WEL kwaliteit, maar het gemiddelde AVB fan persoontje zegt dat geen hol, ik ben niet eens een Armin fan maar weet wel wat van trance geschiedenis en kwaliteit, Armin is al bijna 8 jaar geen kwaliteit meer, niet dat mensen dat inzien want het is allemaal klapvee op die Armada feestjes dat liever trouse hoort met veel bass dan iets wat daadwerkelijk melodie en inhoud bevat.
Uitspraak van verwijderd op woensdag 12 juni 2013 om 18:58:Als je echt een goede Armin plaat wil horen moet je heel ver terug in de tijd: Alibi (samen met Tiesto) Major League (ook samen met Tiesto) Perpetuous Dreamer, Rising Star en Riva, onder die namen maakte hij WEL kwaliteit,
laatste aanpassing
De copycat van Tiesto kopieert zelfs een paar van zn eigen platen op dit album, en wederom neigt dit album naar kaleidoscope van Tiesto.
Hoewel hij gezworen heeft in de trance te blijven, denk ik dat hij nu voelt dat hij achter blijft. Hoelang gaat het nu weer duren voordat er een track met bv hardwell of quintino komt? let op mn woorden....
Hoewel hij gezworen heeft in de trance te blijven, denk ik dat hij nu voelt dat hij achter blijft. Hoelang gaat het nu weer duren voordat er een track met bv hardwell of quintino komt? let op mn woorden....
Uitspraak van LennyPayne op donderdag 13 juni 2013 om 20:04:Hoelang gaat het nu weer duren voordat er een track met bv hardwell of quintino komt? let op mn woorden....
http://www.youtube.com/watch?v=3v_yRPppnKg (rond 1.00 min)
laatste aanpassing
15 november here we come. Wordt vast een top feest
Lekker album Je ziet alleen wel mensen op verschillende websites die Intense de Kaleidoscope van AvB vinden, terwijl Armin nog best trouw blijft aan trance vergeleken met Tijs.
Tijs is nog nooit trouw geweest aan trance, omdat hij nooit alleen trance heeft gedraaid. Weten jullie eigenlijk wel dat hij ooit gevraagd is ( ergens 2003) om de komen draaien op awakenings? Het was omdat de Awakeningsfans t niet wilde, anders had hij daar gestaan. En niet omdat je trance draait... Ik luister al 17 jaar naar Tiesto, de reden hiervan is dat ik niet elke keer naar een andere dj hoef te skippen. Tiesto is altijd al van meerdere stijlen geweest, en dit hoor je tot op de dag van vandaag in zijn sets.. Hij is altijd vernieuwend, en al die jaren al aan t experimenteren, in stijlen. De stijl waar hij nu meer naar neigt is uplifting house met een vleug hardstyle. Hij komt ook oorspronkelijk uit de hardcore he? Als DA Joker draaide hij al op schoolfeesten, en op feestjes in Breda. Maar in t 2e uur van club life hoor je nu ook 180 graden de andere kant op: de beste deephouse... Daarintegen is Armin in principe wel trouw aan de trouw trance, tenminste dat wil hij ons doen geloven. Maar 100% tiestofan als ik ben, heb ik ook Armin vinyl en cd's hier liggen, echte Trance bv de steengoede cd: Boundaries of imagination of de 1e Asots met een blauwe en gele Armin. En is mijn Asot map bijna net zo groot als mijn Tiesto map. Maar Armin moet ook gewoon een keer uit de kast komen, en openbaar aan als zn fans verkondigen: "Het spijt me trouwe onderdanen! ik ga over op een andere stijl, weer achter mn grote voorbeeld tiesto aan. Ook ik zal wel een keer in de line up van bv Wet republic willen staan, en een plaat met showtek en hardwell willen produceren, dus kunnen jullie: of meegaan! of net als wat er met tiesto gebeurde en zn ( trouwe) fans: mij keihard de rug toekeren.... Toch doe ik wat ik wil... aan jullie de keus... En dat blijkt met dit Album... Goed bezig Armin, volgende keer ook ff lekker met showtek de studio in, en kunnen we ook lekker 'housen' op jou... haha