Voigt & Voigt – Die Zauberhafte Welt Der Anderen

De broertjes Wolfgang en Reinhard Voigt komen met hun Duitse vertaling van 'The Magical World Of Others', een cinematisch ambient techno album genaamd 'Die Zauberhafte Welt Der Anderen. (DZWDA)' Velen van de fans hebben reikhalzend naar dit album uitgekeken, maar om eerlijk te zijn was ik nog niet zo bekend met het werk van de Voigt broertjes. Beide heren blijken een begrip te zijn in de minimal techno met een discografie die geen einde kent.

We openen met 'Intro König', een plaat met langzaam veranderende elektronische texturen. Deze plaat wordt laagje voor laagje opgebouwd, voordat we een soort radicale sprong maken richting een meer housy plaat met wat gitaarloops, een blaffende hond en wat vreemde niet te definiëren geluiden die door het hele spectrum heen flikkeren. 'Der Erste Zug' heeft wat meer tempo in zich, bouwt snel op, maar heeft een wat onrustig karakter, alsof er iets spannends gaat gebeuren. 'Der Keil NRW' voelt een beetje aan als een echte 80's plaat met wat 'oudere' synths en een wat stugger ritme. Gedurende dit album krijg je een aantal hints dat er een soort van verhaallijn loopt door de muzikale wereld van de gebroeders Voigt, net alsof dit album geïnspireerd is door een denkbeeldige film. Aan het einde van dit album komen we bij een wat housy plaat genaamd 'Hotel Noki', waarin we een pianospel horen en eveneens het optrekken/wegrijden van een motor. Als de gebroeders Voigt hier niets mee bedoelen, dan weet ik het ook niet meer. Verdergaand op deze 'vreemde' verhalende elementen, zijn er ook nog een aantal andere vreemde keuzes gemaakt. In de eerste helft van het album wordt het duidelijk dat de broers buiten de grenzen van de minimale techno zijn gaan kijken, met platen die refereren aan een meer industrieel karakter, rock en zelfs een beetje blues, om vervolgens in het midden van album vrij radicaal om te slaan naar het jazzy 'Sozial' (inclusief een zeer aangename fluitsolo). Het geluid van de drone in de plaat, maakt het een aparte, maar vreemde luisterervaring. Waarom de broers hun luisteraars zo op het verkeerde been proberen te zetten, is mij volstrekt onduidelijk, maar maakt het wel zeer interessant. De allerlaatste plaat genaamd 'Akira Mantra' is een maar liefst 26 minuten durend schouwspel, van maar slechts een enkele loop die op geen enkele manier evolueert. Dit levert een vrij irritant half uurtje op. Hier had meer mee gedaan kunnen worden.DZWDA is een zeer aparte luistertrip geweest, die waarschijnlijk niet iedereen kan bekoren. Je moet wat meer tijd steken in het goed luisteren van de tracks, wat in elke plaat hebben de broeders Voigt een boodschap verstopt. Dit album zou mijns inziens prima kunnen fungeren als soundtrack voor een vette science fiction film!Score: 75/100www.kompakt.fm