Armin van Buuren - Shivers
door Franzelare, gepubliceerd op

Organisatie | Armada Music ![]() |
Artiest | Armin van Buuren ![]() |
Label | Armada Music |
Jaar | 2005 |
Shivers is het tweede album van deze achtentwintig jarige Nederlandse trancegrootheid. Met dit album laat hij zien dat hij meer kan dan dat we van hem gewend waren!
De inmiddels 28 jarige Nederlandse DJ Armin van Buuren zal voor weinig mensen nog een intro nodig hebben, voor wie dat wel nodig heeft, die kan bij een van de vorige reviews van zijn cd’s kijken.
Na 76 is dit inmiddels zijn tweede album en in de tussentijd is hij van plaats vijf naar drie gestegen in de dj top 100. Dit album is samen met bekende namen van over de hele wereld geproduceerd:
Amsterdam, San Francisco (met Gabriel & Dresden), Miami (met Markus Schulz en Mic Burns) en New York (met Nadia Ali of Iio).
Dit geeft wel aan dat Armin nog steeds over de hele wereld hard aan de weg aan het timmeren is. Het volgende grote project wat er voor Armin aan staat te komen, heeft als titel “the next level”, en is een feest in de Ahoy op 12 november 2005.
Hopelijk is deze cd een voorproefje van de dingen die we kunnen gaan verwachten onder de noemer “the next level”. De opening van de cd is rustig, de stem van Justine Suissa is in dit nummer te horen. Eerder werkte Armin samen met haar in nummer als “Never Wanted This” en natuurlijk de hit van vorig 2004 “Burned with desire”.
Het nummer begint rustig en warmt je uit het niets op voor deze cd. Het doet je denken aan het andere warme trance nummer die hij samen met haar gemaakt heeft in het verleden. Het tweede nummer op deze cd maakte hij samen met Mic Burns en zijn goede vriend Markus Schulz
Dit nummer heeft een stevige beat en een goede melodielijn, maar de vocals zijn wat minder als het voorgaande nummer. Voor alle trance liefhebbers is de titelsong van deze cd inmiddels meer dan bekend materiaal na afgelopen zomer. Het nummer begint met een simpele beat waarop steeds een beetje bijgebouwd wordt. Al snel komen de vocals erin met een opzwepende en opbouwende melodielijn, waar toch weer steeds die beat waar het nummer mee begon doorheen komt Golddigger begint als een rockachtig nummer met de aangrijpende stem van Martijn Hagens die de zang in dit nummer voor zijn rekening heeft genomen.
De tekst gaat over het eeuwig terugkerende onderwerp: "De verleidelijke foute vrouw". Het nummer word ondersteund door een pakkende melodie die, wanneer je niet aandachtig naar de woorden van de tekst gaat zitten luisteren, gewoon de tekst helemaal laat verdwijnen. Gabriel & Dresden doen ook hun duit in het zakje. Iedereen kent hen wel van hun remixes, maar ook van projecten zoals motorcycle waarmee ze de hit “As the rush comes” scoorde. Zacolo is het eerst van de vier geheel instrumentale nummers wat we tegen komen op deze cd. Gypsy is een nummer wat echt opvalt door de breakbeats waarop het nummer gebaseerd is. Het duurt alleen vrij lang voordat het nummer echt op gang komt. Maar dan komt de stem van de voormalige zanger van Genesis (na Phil Collins) Ray Wilson met wie hij op https://vip.partyflock.nl/review/29.html76[/url] al succesvol samenwerkte. Toch ben ik niet echt onder de indruk van dit nummer. Ik had meer verwacht van deze grote naam waar Armin weer mee samen heeft gewerkt. Gitaren duiken ook op, in combinatie met de stem van de zangeres Nadia Ali.
“Who is watching” heeft op de achtergrond een begeleidende beat om het dance te kunnen noemen. Maar is eigenlijk een vrij simpel gitaar hitje. Meer een '"tien in een dozijn" gitaar nummer zoals je ze op sommige radiostations voorbij hoort komen. Bounce back is het tweede instrumentale nummer wat we tegen komen op deze cd. Dit nummer is gemaakt oonder andere samen met Remy. Deze Nederlandse technonaam hebben we de laatste tijd al vaker aan het werk mogen zien op feesten van het label “Armada Music” van Armin van Buuren. Het zal dus niemand verbazen dat ze op deze cd hebben samengewerkt aan een nummer.
In dit nummer is de techno-invloed van Remy goed terug te horen, maar ook de trance-invloeden van Armin. Het samenspel tussen de twee Hollandse heren is hier echt heel erg goed gegaan en hopelijk voor de fans gaat deze samenwerking nog meer opleveren in de toekomst. De techno loopt een beetje door in het één na laatste nummer, waardoor het eigenlijk een beetje wordt ondergesneeuwd door het goede nummer ervoor. De cd sluit af met het nummer “Serenity” wat de theme song was Sensation van het afgelopen jaar. Een trance hit uit het boekje met de pieken precies op de juiste momenten. Hij maakt het nummer samen met de bekende Nederlandse pianist Jan Vayne en is een waardige afsluiter van deze cd. Wat ik achter in het boekje bij de bedankjes vond moet ik jullie ook nog echt even mee geven:
Wat zijn respect voor deze grootheid uit de dancewereld geweldig onder woorden brengt. Conclusie
Deze cd is niet iets baanbrekends wat je bij de titel “the next level” zou kunnen verwachten. Toch kom je op deze cd hele andere dingen tegen dan wat je gewend was van Armin van Buuren. Hiermee toont hij aan dat hij meer kan dan dat hij eerder heeft laten zien en waarschijnlijk zit er voor zijn fans nog veel meer creativiteit in waarvan we in de toekomst kunnen gaan genieten! De meeste trance liefhebbers zullen dit album kunnen waarderen en de Armin fans zullen zeker niet teleurgesteld zijn door dit album!
Na 76 is dit inmiddels zijn tweede album en in de tussentijd is hij van plaats vijf naar drie gestegen in de dj top 100.
Amsterdam, San Francisco (met Gabriel & Dresden), Miami (met Markus Schulz en Mic Burns) en New York (met Nadia Ali of Iio).
Dit geeft wel aan dat Armin nog steeds over de hele wereld hard aan de weg aan het timmeren is.
Hopelijk is deze cd een voorproefje van de dingen die we kunnen gaan verwachten onder de noemer “the next level”.
Het nummer begint rustig en warmt je uit het niets op voor deze cd. Het doet je denken aan het andere warme trance nummer die hij samen met haar gemaakt heeft in het verleden. Het tweede nummer op deze cd maakte hij samen met Mic Burns en zijn goede vriend Markus Schulz
Dit nummer heeft een stevige beat en een goede melodielijn, maar de vocals zijn wat minder als het voorgaande nummer.
De tekst gaat over het eeuwig terugkerende onderwerp: "De verleidelijke foute vrouw". Het nummer word ondersteund door een pakkende melodie die, wanneer je niet aandachtig naar de woorden van de tekst gaat zitten luisteren, gewoon de tekst helemaal laat verdwijnen.
“Who is watching” heeft op de achtergrond een begeleidende beat om het dance te kunnen noemen. Maar is eigenlijk een vrij simpel gitaar hitje. Meer een '"tien in een dozijn" gitaar nummer zoals je ze op sommige radiostations voorbij hoort komen.
In dit nummer is de techno-invloed van Remy goed terug te horen, maar ook de trance-invloeden van Armin. Het samenspel tussen de twee Hollandse heren is hier echt heel erg goed gegaan en hopelijk voor de fans gaat deze samenwerking nog meer opleveren in de toekomst. De techno loopt een beetje door in het één na laatste nummer, waardoor het eigenlijk een beetje wordt ondergesneeuwd door het goede nummer ervoor.
To Ben Liebrand, still the jedi-master
Deze cd is niet iets baanbrekends wat je bij de titel “the next level” zou kunnen verwachten. Toch kom je op deze cd hele andere dingen tegen dan wat je gewend was van Armin van Buuren. Hiermee toont hij aan dat hij meer kan dan dat hij eerder heeft laten zien en waarschijnlijk zit er voor zijn fans nog veel meer creativiteit in waarvan we in de toekomst kunnen gaan genieten! De meeste trance liefhebbers zullen dit album kunnen waarderen en de Armin fans zullen zeker niet teleurgesteld zijn door dit album!
Tracklist
- Wall Of Sound (feat. Justine Suissa)
- Empty State (feat. Mic Burns)
- Shivers
- Golddigger (feat. Martijn Hagens)
- Zocalo (feat. Gabriel & Dresden)
- Gypsy (feat. Ray Wilson)
- Who Is Watching (feat. Nadia Ali)
- Bounce Back (feat. Remy & Roland Klinkenberg)
- Control Freak
- Serenity (feat. Jan Vayne)
63 opmerkingen
donateur
Ik heb het album meerdere keren gehoord en moet toch wel zeggen dat hij het eea aan vernieuwing brengt, daarmee ben ik het dus niet eens met de recesent. Zo is het niet alleen zo dat hij zelf z'n eigen dingen doet maar ook mensen als Perry O'Neil en mannen zoals Signum, Estuera en Re:Locate deels onder z'n hoede heeft genomen en daarmee toch echt wel nieuwe dingen aan de huidige trancewereld heeft toegevoegd. Sowieso is imo de recensie niet lekker lopend geschreven.. net alsof je moeite had om een dermate grote tekst te schrijven over een album
Tipje mijnerzijds: ga inhoudelijk wat dieper in op een track, omschrijf wat je hoort en probeer dat samen te vatten tot een pakkend verhaal.
Dat hij Ben Liebrand speciaal noemt is niet zo gek, hij is als jong pubertje onder handen genomen door deze mix-held en hij heeft hem het eea aan skills en tricks bijgebracht. Armin
Ik kan niet wachten tot 12 november, wat een verjaardagscadeau 




voor de rest had je idd wat meer op de nummers in kunnen gaan, Dus wat voor gevoel het bij je oproept. Is het vrolijk of juist depressief of een mix tussen die 2etc. Hij ligt bij mij al meer dan een week in mn cdspeler. Nou zegt dat ook niet veel want de meeste muziek draai ik over mn pc
Who is watching vind ik altijd wel goed. 


laatste aanpassing
Goed album, maar komt niet bij 76 in de buurt. Het album luistert gewoon niet echt lekker weg. Moet ik mijn verjaardag maar eens 2 weken van te voren vieren, doe ik het iig wel in stijl
!
Uitspraak van verwijderd op woensdag 7 september 2005 om 22:36:wat een verjaardagscadeau

goeie dj! vette prodcuties! alleen beetje gehyped gevoel heb ik erbij
eerst werd tiesto gr000ts en bekend. solo cd, solo feest etc. toen MOEST ferry corsten ook maar na een tijdje, solo shit uitbrengen + ze eigen feesje en tour. dus ik zat al beetje te wachten wanneer armin zou beginnen, voorspelbaar, MAAR wel leuk!
voor de tranceliefhebber
eerst werd tiesto gr000ts en bekend. solo cd, solo feest etc.
voor de tranceliefhebber
Ik vind het een geweldige cd.
Luister het elke ochtend op mn ipod als ik onderweg ben naar school en moet zeggen dat ik er nog steeds geen genoeg van kan krijgen. Maar armin is voor mij echt een super dj/producer..naast Gabriel & Dresden 
Vond ook dat je aan het nummer Zocalo kon horen dat G&D eraan mee gewerkt hebben...hun stijl hoor je gewoon terug
Luister het elke ochtend op mn ipod als ik onderweg ben naar school en moet zeggen dat ik er nog steeds geen genoeg van kan krijgen.

Vond ook dat je aan het nummer Zocalo kon horen dat G&D eraan mee gewerkt hebben...hun stijl hoor je gewoon terug
laatste aanpassing
Zelf ben ik meer van de hardere stijlen. Toen ik nog in groep 8 zat begon ik te luisteren naar de oude Thunderdome bandjes. Op de middelbare school had ik pas echt oogkleppen op niks was te hard of te snel. Hardcore! en anders niks! Maar op een gegeven moment wordt je wat ouder en ga je je beseffen dat er nog zoveel meer mooie stijlen zijn, waaronder trance. Ik weet nog goed dat ik toen in '98 of '99 de Midsummer Trance mix van ID&T kocht en het nummer wat ik daar het beste van vind is Communication van jawel trance 'jedi' master himself Armin van Buuren. Er zijn nu wel weer wat jaartjes voorbij en m'n muzieksmaak is zo breed geworden. Dan komt ook het besef dat je iets gemist hebt in die tijd... Vroeger was het alleen maar Thunderdome en nu is het Thunderdome, Trance Energy en een concertje van UB40 (Maar dat terzijde
) Nog even over de CD... Super!!! Armin ga alsjeblieft nog 28 jaar zo door.
Respect voor jou dat je me m'n oogkleppen af hebt laten doen.....

Respect voor jou dat je me m'n oogkleppen af hebt laten doen.....
Lekker CD!
Armin 


laatste aanpassing door een beheerder
ik heb het idee dat hij niet alle uithoeken van de trance verkent. Een goed artiestenalbum van iemand als Tiesto of Armin hoort imo de volgende elementen te bevatten: progressive (staat dr op)
vocal trance (uiteraard)
tech-trance (mwah.. zo ongeveer)
gewone trance (dat dan weer wel)
hard trance (evt met no.3 gecombineerd, jammer genoeg
) ach jah hij heeft zn eigen stijl en als hij hier een andere mening over op na houdt...
maareh deze CD is niet geworden wat ik gehoopt had. Ik d8 misschien bij zn 2e album dat ie wat meer risico's neemt en wat meer duistere sounds gebruikt, zwaardere kicks + basslines. In muzikaal opzicht een geslaagd album, alleen niet geheel mijn smaak.
vocal trance (uiteraard)
tech-trance (mwah.. zo ongeveer)
gewone trance (dat dan weer wel)
hard trance (evt met no.3 gecombineerd, jammer genoeg


Uitspraak van marcu$ebastian op donderdag 8 september 2005 om 09:22:toen MOEST ferry corsten ook maar na een tijdje, solo shit uitbrengen + ze eigen feesje en tour.
Armin van Buuren's eerste release was in 1996 (of 1997)
Tiësto's eerste release was in 1995 / 1996


Een goed artiestenalbum van iemand als Tiesto of Armin hoort imo de volgende elementen te bevatten: progressive (staat dr op)
vocal trance (uiteraard)
tech-trance (mwah.. zo ongeveer)
gewone trance (dat dan weer wel)
hard trance (evt met no.3 gecombineerd, jammer genoeg )
vocal trance (uiteraard)
tech-trance (mwah.. zo ongeveer)
gewone trance (dat dan weer wel)
hard trance (evt met no.3 gecombineerd, jammer genoeg )

donateur
Uitspraak van verwijderd op vrijdag 9 september 2005 om 15:05:ik heb het idee dat hij niet alle uithoeken van de trance verkent.
Heerlijk cd'tje!! 05. Zocalo (feat. Gabriel & Dresden) vind k duidelijk het lekkerst!! met als dieptepunt serenity!
Uitspraak van verwijderd op zaterdag 10 september 2005 om 14:51:Moet dat dan?

Leuke recensie. Heerlijkste ingrediënten: Armin Van Buuren Feat. Ray Wilson - Gypsy
Armin Van Buuren Feat. Nadia Ali - Who Is Watching
Armin Van Buuren Feat. Nadia Ali - Who Is Watching
Uitspraak van verwijderd op zondag 11 september 2005 om 13:30:totaal niet mijn muziek ...
Uitspraak van MuseArtic/Diederick op donderdag 8 september 2005 om 14:38:Alleen blijf ik erbij dat 'serenity' een beetje gejat is in opbouw en hoe hij in elkaar zit van tieso's Adagio for strings
Uitspraak van permanent verbannen op zondag 11 september 2005 om 22:19:*kotskotskots*
Tiesto Wannabe
laatste aanpassing
hmmm... je hebt wel een beetje gelijk, maar het is toch echt Samuel Barber's Adadagio for Strings , uitgevoerd door William Orbit met een remix van System F. ferry corsten dus. Tiesto heeft mijns inziens alleen een remix gemaakt van de versie van Ferry corsten. Serenity is wel gewoon een goeie plaat.
En jij hebt ook gelijk dat Tiesto er een remix van heeft gemaakt
, maar vind dat dit niet te maken heeft met de Ferry corsten remix {wat overigens de vetste adagio for strings remix is vind ik
)..Want ik heb het over de vergelyking van de 'adagio remix' van Tiesto en 'Serenity' van Armin en Jan Vayne.Maar tiesto heeft idd ook een remix van Samuel barber gemaakt
En serenity kan hier en daar wat gejat zijn maar blijft een vette track! 
En jij hebt ook gelijk dat Tiesto er een remix van heeft gemaakt




Ik vind Armin een topper.... En dat maakt ie nog steeds waar, wat mij betreft ... Graag luister ik ( once in a while ) naar " a state of trance " op de stream ( ohmytrance en soortgelijke zenders ) en blijf ik z'n vinyl kopen... Z'n progressivemuziek is ook dondersgoed. Toch ben ik zelf meer een liefhebber van het stevigere werk, met rollende baselines e.a. Hardtrance & harddance zijn nog meer mijn ding ( ben een groot liefhebber van Alphazone en DJ Scot project ) ... Maar binnen het trance genre is Armin de topper .. En dat ie geen uitstapjes dan maakt naar al die andere stijlen maakt hem niet minder goed vind ik .. Verschil van mening... ARMIN .. KEEP IT UP .. YOU ALWAYS GIVE ME THE SHIVERS !! FRED-E
www.djfred-e.com

www.djfred-e.com
