Lusine - The Waiting Room

Lusine (Jeff McIlwain) is misschien wat minder bekend, maar maakt nu toch alweer zo'n 15 jaar abstracte, electronische muziek. Daarvoor heeft hij sound design voor film en muziek gestudeerd. Hij heeft in vele clubs gedraaid, als Fabric te Londen, Unit in Tokyo en Watergate in Berlijn. Ook is hij betrokken geweest bij een aantal films en commercials voor de muziek. Toen hij in LA woonde liep hij Shad Scott tegen het lijf en bracht zijn debuutalbum uit, ook genaamd Lusine onder Scott's label Isophlux. Lusine heeft voor meerdere labels geproduceerd, waaronder Asthmatic Kitty, Kompakt en !K7. Eind 2002 is hij verhuisd naar Seattle en is regelmatig gaan produceren voor het label Gosthly International, zo ook deze release.'Panoramic' geeft de aftrap. Een instrumentale track met een relaxte beat op een rustig tempo. Gevuld door synthloops en een eenvoudige basslijn. Naar het einde toe sluipen er steeds meer stabs bij en geven een mooie opbouw. 'Get the Message' wordt gezongen door Sarah McIlwain. Het heeft een beetje een jaren 80 new wavesfeertje. 'Lucky' is meer deep/clubhouse track met acid sounds. De vocalen zijn van Vilja Lajosto en zijn er mooi in verwerkt. Gaandeweg wordt het geluid wat voller met wat synths. 'On Telegraph' is weer een instrumentaal. Een mysterieuze combinatie van akkoorden wordt gevolgd door een rustige beat en een diepe bass. Gaandeweg vallen de synthakkoorden en komt er een melodielijn in die ons naar het eind leidt. Een relaxte chillout track. 'Another Tomorrow' wordt gezongen door Caitlin Sherman en heeft een zweverige sfeer. Toch een dansbare track door de beat en stabs die worden gebruikt.'Without a Plan' heeft een minimal sound en wordt gezongen door Janelle Kienow. Een minimal beat en strings staan haar bij en geven een dromerige sfeer. 'First Call' heeft een heel ander geluid. Hier gaan we richting techhouse, met een flat kick in een minimal beat en over elkaar springende melodielijnen. Een vrolijke track, wat ons betreft. 'By this Sound' gaat terug in de newwave sound. Mede door de vocalen en het ritme. Halverwege wordt het wat meer een trancegeluid door de synthstabs die erbij komen. Stratus, de een na laatste track heeft een veel vollere sound, hoewel het niet veel verschillende elementen bevat. Via een rappe melodielijn komen we op de bass en de beat, die hier echt minimaal is. Tegen het eind wordt de melodielijn meerstemmiger en wat ruwer. 'February' is de laatste track en is wat steviger qua geluid. Een relaxed tempo met synth akkoorden en stabs over een deinende bass geven een techno sound. Concluderend is 'The Waiting Room' van Lusine een zeer toegankelijk en relaxt album in een wat ambient/chillout sfeer. Het overgrote deel van de platen is prima geschikt om thuis op de bank naar te luisteren en heerlijk te chillen, maar dit bevat ook zeker een aantal platen die prima passen in een flitsende dj set. Score: 77/100www.lusineweb.com