Richard Durand versus The World

Van de hoed en Durand
Tiësto heeft gelijk gekregen. In 2007 plaatste hij in DJ Magazine bij de naam Richard Durand de aanbeveling 'tip voor de top'. En aan die top weet Richard van Schooneveld (5 april 1976) zich intussen aardig te nestelen. Het eerste deel van zijn carrièrepad is geplaveid onder de naam G-Spott ('Wrong is right', 'N-R-G') en daarna timmert hij er onder zijn eigen naam aan. Met aansprekende remixen van onder andere 'Lethal industry' en 'Flight 643' (Tiësto), 'Toca's Miracle' (Fragma) en 'In and out of love' (Armin van Buuren) plus succesvolle eigen producties als 'Submerge', 'Weep' (met Skin van Skunk Anansie) en 'The cube' weet hij internationaal door te breken. In 2009 brengt hij zijn debuut artiestenalbum uit onder de titel 'Always the sun', twee jaar later gevolgd door 'Wide awake'. In 2010 is er zijn veelbesproken overname van de 'In Search Of Sunrise' compilatieserie. Geen sinecure, want de eerste zeven delen van (destijds nog trancegod) Tiësto wordt een legendarische heldenstatus toegedicht. Maar Richard Durand durft het aan het zwaarbelaste stokje over te nemen en doet dit met succes. Met 'South Africa' zet hij een pachtig ISOS 8 in elkaar en in de jaren daarna mag hij ook de delen 9 ('India') en 10 ('Australia') voor zijn rekening nemen.

So you think you can make a nice moppie of music
Eind 2011 besluit Richard Durand een heel bijzondere talentenjacht op te zetten. Hij geeft letterlijk iedereen de kans als co-producent op zijn derde artiestenalbum terecht te komen. Hiertoe daagt hij songwriters, producers en vocalisten over de hele wereld uit met zijn muziek aan de slag te gaan. In elk van de vijf continenten zet hij een aantal backing tracks online, volledig beschikbaar voor muzikale verbouwing. De deelnemers krijgen carte blanche: er mogen effecten worden gebruikt, riffs veranderd, basslijnen gesloopt, melodieën verlegd, zanglijnen toegevoegd, percussie geplaatst, breaks gebroken en loops omvergelopen. En met resultaat, want het wereldwijde talent zingt, vecht, huilt, bidt, lacht en werkt zich een ongeluk, zodat er uiteindelijk heel veel te bewonderen valt. Van elk continent (Azië/Australië, Europa, Noord Amerika, Afrika/Midden Oosten, Zuid Amerika) wordt een EP uitgebracht, met daarop de winnende rookie co-productie. Aangevuld met een solo track van Richard Durand én met een track die hij samen met een gevestigde trance artiest uit het betreffende werelddeel maakte. Al deze platen zijn nu samengevoegd tot Richard Durand versus The World, the album. In zijn ontstaan een grensoverschrijdend album. Is de muziek dat ook?

Wereldreis
Hoera, we beginnen met een intro. Dat betekent dat de tracks aan elkaar gelast zijn, dat houdt de vaart erin en daar houd ik van. 'In control' effent mooi de weg voor 'Take your time', met een hoofdrol voor talent Denis Nikolaev, die zich maar meteen de artiestennaam Denis Sender aanmeet. Lekkere volle, orkestrale plaat met aanstekelijke melodie. Van Europa gaan we naar de USA en de prof die ons daar van het vliegveld haalt is niemand minder dan Paul Oakenfold. Met 'Crashed' leveren hij en RD een sterke productie af. Eveneens van de North America EP komt 'Stand again' met de zang van Leah, een plaat die veel overeenkomsten vertoont met het zojuist gehoorde 'Take your time'. Opmerkelijk.

Stefan Viljoen is een uit Zuid Afrika afkomstige DJ/producer en hij tekent voor de samenwerking op 'Free fall', een dansplaat waar de passie van de makers van af spat! Ook prettig luisterbaar is de wat steviger sound die Tyson Illingworth in te brengen heeft op 'Loose unit'. We kennen hem als TiDy, hij leeft Down Under en daarom is deze zwaar bebaste track afkomstig van de Asia/Australia EP. Van dat werelddeel zweven we weer terug naar Zuid Afrika voor een coproductie met Nate Raubenheimer, oftewel Protoculture. 'Pleasure' doet zijn naam eer aan en is een volbloed tranceplaat, voorzien van emotionele break en euforisch piekmoment daarna. Vervolgens passeren met 'Zoom' en 'Sequence' twee tracks waarbij Richard Durand nu eens niemand anders aan de knoppen duldde. Deze 100% soloproducties brengen 100% luistergenot en dansvreugde, heerlijke platen!

De Russische artiest Bobina neemt samen met RD de 'Last train to Moscow' en wat er samen in diens geboorte- en woonplaats gebeurd is blijft ook in Moskou. In ieder geval heeft hun samenwerking geleid tot een goed opgebouwde trance track, die eerder melancholisch dan vrolijk van aard is. We steken opnieuw de oceaan over en komen uit in Argentinië, waar het duo Heatbeat (Agustin Servente en Matias Faint) een krachtige drive onder 'Devils inside' legde. Tussen wederom twee volledig eigen tracks van Richard Durand, het warme en melodieuze 'Trancefusion' en het nerveuze maar meeslepende 'Chopsticks', leveren de Aziatische Progressive Brothers (Sunny & Kay-b uit New Delhi, India) hun energieke bijdrage aan het stuwende 'Veda'. Eén van mijn persoonlijke favorieten van dit album! De afsluiter is 'Signs', een ietwat uit de toon vallende vol-gas-trouseknaller die RD samen met New Yorker en Pacha-resident Huge Euge maakte. Toetje 'Paint the sky' dat daarna nog volgt is juist weer heel lichtvoetig, vooral door de zomerse klanken van Pedro del Mar en de zoete zang van Roberta Harrison.

Trance-atlantisch
Deze wereldwijde talentenjacht vol trance-atlantische oversteekjes heeft het beste uit diverse producers naar boven gehaald. Uit amateurs die promoveerden van bedroom naar mainstage, uit professionals die hun gevestigde naam bevestigden en niet in de laatste plaats uit Richard Durand himself. Vooral de onbekende talenten die door RD voor het mondiale voetlicht worden gebracht, verlegden de grenzen van hun muzikale kunnen. Dit album is een waardige, feestelijke en zeer genietbare soundtrack van dit unieke project.

Score: 83/100

www.richarddurand.com
www.blackholerecordings.com