BT - Laptop Symphony

De muziek van Brian Transeau (BT) is al ruim vijftien jaar van toegevoegde waarde voor iedere toegewijde trance- en EDM liefhebber. Na twee gevarieerde albums voor Perfecto, brak BT in 1999 definitief door met het baanbrekende album "Movement In Still Life". Een album dat in Nederland verscheen via Tiësto's Black Hole Recordings met de instant klassiekers "Godspeed" en "Mercury And Solace" op de tracklist. BT toonde zich op zijn eerste twee albums, respectievelijk "Ima" uit 1995 en "ESCM" uit 1997, al een veelzijdig producer. Toen al bracht hij (early) trance in een veelvoud aan nuances, denk aan progressive (house en breakbeats), epic-house en zelfs op trance gebaseerde drum & bass. Beide albums hebben fraaie muziek te bieden, maar "Movement In Still Life" markeerde een periode waarin BT's sound volwassen werd. Zijn progressieve trance- en breakbeat geluid was destijds onderscheidend ten opzichte van 'de concurrentie'. Vooral op productietechnisch vlak bleek BT een absolute uitblinker. Na 2000 wist BT geen enkel album meer af te leveren dat kwalitatief gezien in de buurt kon komen van "Movement In Still Life", al was het "This Binary Universe" project uit 2006 een verrassing van formaat – combinatie van geluid en beeld. Op "This Binary Universe" presenteerde BT zich als een bekwame producer van elektronische sfeermuziek binnen de kaders van ambient, elektronica/IDM, glitch en downtempo. De vergelijking met materiaal van Trentemøller's bekroonde "The Last Resort" album is 'spot on'. Daarnaast vergaarde BT de nodige commerciële bekendheid door zijn vocale rol rondom Tiësto's chart succes "Love Comes Again". Tot zover de feitjes.

BT's eerste officiële mixcompilatie
Na al die jaren blijkt "Laptop Symphony" BT's eerste mixcompilatie, zo lezen we met enige verbazing in de persinformatie. Het concept is gekoppeld aan zijn gelijknamige radioshow die sinds december 2011 loopt. Door de pers al beschreven als een uniek overzicht van ongenadig strak gemixte tracks die een perfect beeld geven van BT's live shows onder dezelfde naam, is "Laptop Symphony" simpelweg een absolute must voor iedereen die serieus met EDM bezig is. CD1 is een grommende assemblage van rauwe dance, bijna gemene dubstep, electro en breakbeats; CD2 daarentegen is een typische BT selectie vol trance hits, geheel "re-imagined" voor de festival- en feestgangers van vandaag. Aldus de persbijlage.

Hartstikke mooi allemaal, maar hoe klinkt BT's 2-CD debuut mixsessie voor de neutrale luisteraar? Redelijk tot goed, kunnen we wel stellen. Ondanks enkele grijsgedraaide herkenningspunten weet Transeau perfect de spanning te behouden met krachtig en ruig materiaal. CD1 opent met het puntige "Tomahawk" van BT & Adam K. Een track die we het beste kunnen omschrijven als een treffende mix van (vuige) electro-house en subtiele trance tinten. De eerste paar tracks op schijf nummer één hebben op het vlak van melodie hier en daar wat weg van Daft Punk's muziek. Daarna pendelt Transeau tussen Skrillex-alike dubstep en soepele electro 'with a bite'. Vanaf Figure's "Zombies" krijgt het tempo een stevige oppepper richting het territorium van de drum & bass. Iets dat aan het einde van disk één weer ongedaan gemaakt wordt – tikkie terug in BPM's. Na deze mix vol ongepolijste tracks, welke muzikaal gezien uitermate geschikt is voor (live) vertolking op de festivalpodia, is het fijn om te weten dat BT ook zijn trancefans in het zonnetje zet. Dit gebeurt logischerwijs op CD2. Ook op CD2 is er weer ruimte voor electro invloeden, hetzij wat meer op de achtergrond. Met het heerlijk zomerse "Beginnings" van Soundprank krijgt BT de luisteraar op het puntje van de stoel. Leuk ook dat BT's midden jaren 90 klassieker "Flaming June" in een nieuw jasje gestoken is – door BT zelf overigens. Die rework mag aangemerkt worden als hoogtepunt en is de afsluiter van CD2. Enige uitglijder is wat ons betreft het volledig uitgemolken "Save The World" van Swedish House Mafia (nog dagelijks op Radio 538 te horen). Die track heeft in onze beleving niets te zoeken binnen dit concept. Om deze 2-CD compilatie te omschrijven als een symfonie, dat is flink overdreven. Echter, BT weet de luisteraar voor zich te winnen met een uitgebalanceerde trackkeuze, waarbij zijn enthousiasme hoorbaar doorklinkt. Deze 2-CD mixcompilatie is overigens absoluut geen hoogvlieger. We hebben ze beter gehoord.

Score: 75/100

www.btmusic.com
www.blackholerecordings.com