Toolroom Knights - Mixed by Eddie Halliwell

Het is zaterdag 6 augustus 2005, tijd voor een dag feesten op Dance Valley. Het weer ziet er bijzonder goed uit, evenals de line-up. Hoewel het festival erg veel te bieden heeft, weet ik dat ik voornamelijk bij de HQ-stage zal bivakkeren; de XXL-versie van de HQ-feesten die tot december 2004 maandelijks in de Amsterdamse Melkweg werden gehouden. Er staat een keur aan hardhouse artiesten waar ik naar uitkijk, met 1 man in het bijzonder. Zijn naam: Eddy Halliwell.

In 2005 en de jaren ervoor werd de apparatuur die jarenlang de dienst uitmaakte in de dj-booth, verdrongen door een nieuwe generatie mixers en cd-spelers; de DJM 600 en CDJ 1000 van Pioneer. Eddie Halliwell pikte de extra opties van deze apparatuur snel op waardoor hij zich rap wist te onderscheiden met energieke en technisch skills die interessante sets opleverde. Na wat filmpjes op internet wilde ik dat wel eens live zien en ik werd op Dance Valley niet teleurgesteld.

Sinds die tijd volg ik Halliwell. Niet op de voet, maar voldoende om op de hoogte te zijn van de diverse ontwikkelingen die hij heeft doorgemaakt. Waar zijn collega's het vooral moeten hebben van een wereldhit, is Eddie Halliwell uitgegroeid tot een wereldster door vooruitstrevend te zijn, goed te performen en technisch supersterk te mixen. En wat mij enorm aanspreekt is zijn kwaliteit om breed te draaien; van tech tot trance, van funky tot electro, op laag of hoog bpm, maar altijd uplifting.

Toen de mogelijkheid voorbij kwam om de nieuwste compilatie van Halliwell te recenseren, schreef ik me daar direct op in. De waarschuwing van een collega recensent dat deze compilatie wel erg housy is, sloeg ik in de wind. Misschien had ik toch wat beter naar hem moeten luisteren, want de mix die Eddie Halliwell biedt op deze Toolroom Knight editie is nogal anders dan ik van hem gewend ben.

Het verhaal begint zoals verwacht; rustig, beheerst en melodieus maar het kan nog alle kanten op. Eddie mixt de eerste track lekker lang door in een korte edit van 'In The Air' van Morgan Page, Sultan & Ned Shepard en BT plus de vocalen van Angela Mccluskey. Eddie kiest het progressive pad en blijft dat nog twee nummers volgen. Vanaf nummer 5 komt er echter een abrupte verandering in het verhaal als de mix overgaat naar een housesound waar DJ Jean goed mee uit de voeten kon in the early days. Deze sound houdt een tijdje aan, zij het in een wat modernere vorm. Als bij nummer 13 Toolroom Knight oprichter Mark Knight voorbij komt met 'Antidote' dat hij samen met Funkagenda maakte, zit er weer wat meer melodieuze en techy progressive in de mix en wordt het verhaal wat meer des Eddie's.

Conclusie
Hoewel Eddie Halliwell de laatste tijd rustiger is gaan draaien, schikt hij zich op deze compilatie te veel naar de sound van Toolroom Records. Enerzijds logisch. Anderzijds vind ik het type house dat een groot gedeelte van de compilatie beheerst niet bij hem passen en bovendien zijn er al genoeg artiesten die heer en meester zijn in dat genre. De subtitel 'A Journey Through The World's Finest House Music' doet daar weinig aan af, vind ik. Verder blijft de mix tamelijk vlak. Natuurlijk zijn er climaxen. Denzal Park met 'Militia' en Tommy Trash met Cascade plus David Amo, Julio Navas & Mar-T met 'People From Ibiza' zijn daar voordeelden van. Maar de typische spanning en opbouw die ik gewend ben van zijn eerdere compilaties en zijn laatste dj sets in Nederland mis ik.

Kortom, voor liefhebbers van het (progressive) house genre is het goed toeven, maar fans van Eddie Halliwell hebben betere, veel betere compilaties in de kast staan.

Score: 63/100

www.eddiehalliwell.com
www.toolroomrecords.com