John O'Callaghan - Subculture 2011

Zoals ieder jaar staat de maand november onder andere in het teken van de release van John O'Callaghan's hoogstpersoonlijke mixcompilatie. De dubbel-cd die zijn Subculture label en beproefd podcast/draai concept naar je huiskamer brengt is een happening waar de fans van potige en melodieuze (tech)trance reikhalzend naar uitkijken. Een mêlee aan uplifting en zweverige trance aan de ene kant en een shitload aan energieke, bonkende trance dat op de juiste momenten doordraaft richting techtrance is wat deze Ier een mondiale volksheld maakt. Het startschot van de reeks deed met twee schijven menig fan van bovenstaande sounds vliegen en stuiteren van geluk. Vreemd genoeg deed het vorig jaar verschenen deel het veel minder goed, wat alles te maken had met een rommelige tweede schijf die zich alles behalve gestroomlijnd liet luisteren. Wat heeft de stoppelige Ier dit jaar voor ons weten te bakken?Johnny Be GoodMet speels gemak loodst John O'Callaghan je met de eerste disk door zijn melodieuze uplifting en zweverig trance universum. De intro mix van John's eigen "Bogota" is een ideaal opstijgend opstapje voor de roze wolk die je al zwevend en clubbend door zijn muzikale wereld heen laat stuiven. Alvolgens traditie zit het opbouwend wel snor met de eerste Subculture paradeschijf. Vooral de welbekende clubhits als "Save This Moment" (in de Gareth Emery remix) en A.R.D.I.'s "Memories" doen je terugdenken aan de betere livesets van JOC en worden samen met puik nieuw materiaal erg appetijtelijk en doordacht opgediend. Dat we sommige tracks al maanden geleden voor het eerst hoorden is naar mijn mening niet bepaald storend en versterkt juist eerder het weemoedige gevoel dat er bewust is ingeslepen. Het sfeertje dat O'Callaghan weet te creëren met zijn vaste keuze voor de sounds van Giuseppe Ottaviani, Tom Colontonio en veel van zijn Engelse collega dj's is simpelweg JOC ten top. De man brengt je zijn uplifting trance zoals je het op de prime time momenten op feesten graag voor je muziekkiezen krijgt en in huiselijke kring ook erg aangenaam binnen komt.Waar het vorig jaar mis ging, slaat JOC nu onverbiddelijk toe. Geen besluiteloos progressive gedoe, maar schijf twee knettert weer eens als na het eten van een pot bruine bonen en belichaamt een JOC in de late uurtjes. En dat betekent ook dat de Joint Operations Centre kant van deze Ierse trancebommenlegger weer aan bod komt. De cd begint nog ontspannen met een atmosferische en ophitsende zweefstring, maar met het vervolg van "The Bailout" laat O'Callaghan als snel zijn bad ass kant horen: doordenderende melotrance waar de vonken vanaf spatten en de (tech)beats als een trein voorbij komen denderen. Zo is de hem zelf aangepaste versie van Wippenberg's "U R" net als vele andere platen lekker recht in je gezicht, maar er is ook ruimte voor dagdromen middels oppikkende breaks zoals "Ashes" van Sebastian Brandt en zelfs een ouderwets clubtrance geluid zoals dat van "Teleport" (1996; The Man With No Name) dat in een nieuw jasje is gestoken door Nick Sentience. Het opgekrikte aantal bpm's en de blend aan stevige trancesounds (met zo nu en dan wat techtrance en harddance randjes) laten deze tweede mix wat meerdere kanten op springen, zonder te ontsporen. En zo horen we een de pannen van het dak draaiende John O'Callaghan het liefst natuurlijk! Here's Johnny againSubculture 2011 doet de zaken goed die in 2010 wat minder lekker uit de verf kwamen. De eerste cd is wederom smullen geblazen met melodieuze opstijgtrance voor de piekuurtjes, terwijl cd twee de spreekwoordelijke avond afmaakt op bijtijds afmattende, energieke en stuwende wijze. Zo zijn daar weer de vertrouwde uplifting namen in de tracklist en zijn de Engelse powerplaten eindelijk weer lekker dominant aanwezig. John O'Callaghan biedt zijn fans daarom eindelijk weer eens een compilatie die het grootste gedeelte van zijn fanbase zal bekoren, al had er wellicht iets meer aandacht voor de progressive en vocal trance kant van John mogen zijn. Maar vooral hen die de robuuste trancesound van JOC zo gemist hebben, kunnen hun hart ophalen met Subculture 2011. Score: 83/100www.johnocallaghan.net
www.armadamusic.com