Toolroom Knights - Mixed by Umek

Het is raar een recensie te doen van een artiest wiens naam je in de afgelopen tien jaar vaak op flyers hebt zien staan, maar toch eigenlijk geen idee te hebben wie die persoon is en wat voor muziek hij maakt en draait. Ergens in de verte meende ik me te herinneren dat UMEK, want daar heb ik het over, uit Slovenië komt, maar dat is dan ook alles wat ik van hem weet. Op de één of andere manier linken mijn hersenen de naam 'Umek' direct aan techno, hoewel ik niet eens zeker durf te zeggen of die vooronderstelling juist is. Feit is wel dat hij de nieuwe Toolroom Knights heeft gemixt, een eer die voor weinigen is weggelegd. Persoonlijk had ik eigenlijk stiekem gehoopt dat onze landgenoot Koen Groeneveld deze editie zou gaan samenstellen, omdat hij een aantal producties met Mark 'Mr. Toolroom' Knight heeft geproduceerd, maar helaas, deze hoop blijkt dus ongegrond.

Het lijkt me een feest om een cd als deze te mogen samenstellen en mixen, al was het alleen al omdat je twee complete cd's hebt die je naar je eigen smaak mag invullen. Hierbij kan dan ook al het eerste compliment gemaakt worden, want de beste man heeft op de ene cd negentien en op de andere cd achttien tracks gebruikt, wat tegenwoordig een behoorlijk aantal is. Hij kan er zelf waarschijnlijk weinig aan doen, maar ik vind het dan wel weer jammer dat het artwork van de cd anders is dan bij de vorige edities. Die straalden uniformiteit uit, je wist meteen dat het een Toolroom cd was, zelfs al was je zo dyslectisch als een visstick. Gelukkig is een cover niet het allerbelangrijkste, let's talk music.

Na een hele vage intro komt de eerste mix langzaam los. Je merkt bij elke overgang dat er een stijgende lijn wordt ingezet, iedere plaat is net even iets steviger dan de vorige. Hoewel de muziekstijl misschien niet helemaal direct mijn smaak is, durf ik zonder te twijfelen te zeggen dat we hier met een artiest te maken hebben die ontzettend goed weet wat hij het beste kan. Het geheel is pakkend en elke keer denk je "Wat voor plaat zou hierna komen?", en dat is stiekem toch best wel prettig. Ik ben er alleen tegen het einde van de eerste cd nog niet uit wat voor stijl dit nu is. Ik houd het op een mengeling van techno, house, progressive en minimal.

Mix nummer twee begint wederom met een vage brei van geluiden, maar daarna komt er zowaar een bekend baslijntje tevoorschijn. Luister naar 'Donna Summer - I Feel Love' en vergelijk die met Uto Karem - Utopolys en je zult weten welk baslijntje ik bedoel, classic! Het grappige van deze vergelijking is dat ook UMEK's smaak blijkbaar richting disco gaat, want er staan een paar tracks op die in de jaren '70 gewoon in de discotheken (hoe groovy klinkt dát!) gedraaid hadden kunnen worden. Mike Vale spant wat dat betreft met 'Rising Up' de kroon, boogie all the way. Halverwege switcht Umek naar iets puurdere techno, hoewel dat voor een technoleek als ik misschien zo lijkt, geen idee of het daadwerkelijk zo is.

Mijn smaak is het niet helemaal, ik ben teveel verslaafd aan melodietjes en leuke geluidjes om hier helemaal van uit mijn dak te gaan. Desalniettemin levert UMEK een topprestatie, als zelfs een technoleek (laten we het dan toch maar op techno houden) kan horen dat er aandacht aan besteed is en dat de artiest in kwestie zijn liefde openlijk verklaart aan de muziek, dan zit het wel goed. Maar ik hoop toch echt dat de volgende keer Koen Groeneveld aan de beurt is.

Score: 75/100