Seismic Records presents: The hardstyle album

Volgens de site van Seismic records moet ik nu een een album in mijn cd speler hebben zitten met een overzicht van de beste releases van het ‘world leading hardstyle label’
Nu ben ik niet zo heel erg thuis in labelland en weet dus niet precies wat er daarin allemaal speelt, in de hardstyle wereld ben ik wel redelijk thuis. Ook al ga ik niet meer naar feesten, de vinger is nog redelijk aan de hardstylepols. Ik ben dan ook erg benieuwd of de site van Seismic gelijk heeft en dit een geweldig 'must have' schijfje is. Seismic records heeft onder andere The Beholder en Balistic onder zich, dus dat belooft alvast heel wat goeds.CD1
Ik stop hem in mijn cd speler en word gelijk verrast door een stevige bass met een net zo stevig tempo. "Frequency Attack" van The The Beholder is een hele lekkere opener. Het is simpele hardstyle. Waarmee ik niet wil zeggen dat het saai is, maar ik bedoel dat er niet honderd geluiden zijn om naar te luisteren, maar plain bass met wat kleine toevoegingen. Ik mag dat wel, niet nadenken, gewoon knallen! Het derde nummer op het schijfje is de eerste knaller die me wel erg bekend voorkomt. "Boekatsjaka!" van Zero Vision. Ik denk dat de meeste van jullie die allemaal wel kennen. Ik krijg er in ieder geval een lekker gevoel van!
Logischerwijs is wel duidelijk dat de platen van dezelfde stal komen. De bass blijft nagenoeg het zelfde en de opbouw van de nummers komt erg overeen met elkaar. Dat maakt in principe niet zo heel veel uit, als men de aandacht maar vast weet te houden. Met "Fuckin’ House" van Zero Vision gaat het wat mij betreft een beetje mis. Het funky geluid wat er in deze plaat zit sluit niet precies aan op de voorgaande platen en is wat langzamer. Met dat ik die zin intik moet ik alweer zeggen dat het slechts een tijdelijke inzakking was. What? gaat alweer een heel stuk harder, en komt meer overeen met hetgeen wat ik eerder heb gehoord. De mate van hardheid van de platen blijft wel op en neer gaan. Rustigere nummers worden afgewisseld met knallers. Het brengt wat verwarring en mist een duidelijke opbouw. Het is daarom lastig om in het gevoel te blijven want een cd je meestal wil geven. Het laatste gedeelte van de cd kabbelt dan ook wat rustiger voort, met als lichtpuntjes "Everybody" en de afsluiter "Overdrive" (ons allen welbekend) van Zero Vision.CD2
Ook bij cd twee knalt het eerste nummer er weer lekker in. De Decibel Theme van vorig jaar is live geregistreerd en de mc en het uitzinnige publiek geven de plaat een leuk extraatje. Bij dit schijfje is er iets minder verschil tussen de platen onderling qua hardheid. Er zijn wel wat verschillen, "Mastermind" is bijvoorbeeld een stuk rustiger en melodieuzer dan Beating of the Drums. Maar het is minder heftig dan bij cd een. Op deze cd staan ook meer (mij) bekendere nummers zoals "HardBass Extreme", "Overdrive" en "Wreck the Remix". Overigens helemaal geen verkeerde platen om nog eens op een cd te hebben. Feit blijft alleen wel dat de combinatie bekende nummers en hetzelfde label toch snel maken dat de cd als een brei aan je voorbij gaat. Op zich is de cd helemaal niet verkeerd maar door het gebrek aan diversiteit van de opbouw in de platen is het lastiger om je aandacht erbij te houden. Als afsluiter staat er wederom een Decibel Theme op, ik vermoed die van dit jaar. Een lekkere afsluiter van een lekker ceedeetje.Slot
Al met al is het helemaal geen verkeerd album. Er staan goede platen op van een uitstekend label. Alleen het feit dat het allemaal van hetzelfde label is, en veel dezelfde producers maakt dat het een soort eenheidsworst word, zoals al eerder besproken. Als er een andere volgorde van platen was gebruikt met een duidelijke opbouw in de beide tracklists was het succes mijns inziens groter geworden. Niettemin is de cd een leuke verzamelaar voor mensen die nog niet echt veel hardstyle cd’s in hun collectie hebben, of die het niet erg vinden wat nummers dubbel te hebben.Christine