Ferry Corsten - Once Upon A Night Vol. 2

Met ‘Once Upon A Night, volume 2’ doet Ferry Corsten het opnieuw. Het op fenomenale wijze aan elkaar smeden van twee waanzinnige compilaties met louter exclusieve tracks tot een verwoestend goed album. Ik besef terdege dat ik hiermee mijn conclusie meteen weggeef. Niets te raden meer over laat over het eindoordeel van deze dubbel-cd. Maar dat kan me niets schelen. Om deze geniale brei valt eenvoudigweg niet heen te draaien.

CD1

Want kom maar eens binnen met zo’n hartverwarmend mooi intro dat ‘Once a day’ van Dimension vormt. De toon is direct gezet, dit gaat een waardig vervolg van het eerste OUAN-album. Zet de mix maar eens voort met indrukwekkend sterke releases, puur en alleen voor dit project geproduceerd dus. Zoals het subtiel gezongen ‘Daylight’ van Yuri Kane, held van de ouverture van volume 1, die bewijst ook met vocalisten –hier Melissa Loretta- uit de voeten te kunnen. Zoals de onder het pseudoniem Pulse gepresenteerde eigen track van Ferry, getiteld ‘Festival’. Een meesterlijke compositie en niets dan dat. Zoals de even energieke als gevoelige Chicane remix van BT’s song ‘Always’. Ja, nee, Corsten nog moeite zijn gespaard om van deze tweede editie een feest te maken. En zoals het gloedvolle ‘Sunshine’ van Mistigris, oftewel Nikkita Bradette en Mikey O’Brien. Ken jij ze? Ken ik ze? Corsten Music Publishing toont de feilloze neus voor talent. En voltooi de eerste set maar eens met heerlijk stuwende tracks als ‘Mind over matter’ van Audien en afsluiter -perfect passend in de Corstiaanse opbouw- ‘Long roads’ van Niko Pavlidis.

Eén dingetje, en wie de connectie tussen de producers kent mag het me zeggen. Of is die er niet en is dit zuiver jatwerk? Luister naar ‘Mystic’ van Peter Santos (= Pietro Santoro) en naar ‘Reveal’ van East & Young (= Ivo de Jong & Marc Vano uit Enschede). Exact hetzelfde akkoordenschema, op één toontje na.

CD2

Hoe dan ook, Ferry stoomt door. Op de hem kenmerkende hoogkwalitatieve wijze. Rough Duchess zingt met ‘Infinity’ de tweede schijf mijn huiskamer binnen en laat een vibe achter die de rest van de mix aanhoudt. Sterker nog, die zich alleen maar verstevigt naarmate de set vordert. Vooral de laatste helft is het extreem genieten met een aaneensluiting van prachtplaten. Tijdens de break van het wonderschone ‘Endless moments’ van Daniel Wanrooy kijk ik diezelfde huiskamer rond en constateer dat zelfs het behang kippenvel heeft. Een moment dat inderdaad eindeloos lang zou mogen duren. ‘Maximum’ van Klauss Goulart is lekker rauw, ‘Angels’ van ReOrder mooi emotioneel geladen en de afsluiters van Breakfast en Cataracta doen beseffen dat hier zojuist een heel bijzondere dubbelcd is langsgedenderd die om herbeluistering schreeuwt.

Volume 2

Volume 2? Absolute onzin. Deze cd’s speel ik veel harder af! Keer op keer. Waar Mirage van Armin van Buuren mijn voorlopige artiestenalbum van het jaar is, gaat deze op één van de ranglijst der mixcompilaties.

Score: 92/100


www.ferrycorsten.com
www.blackholerecordings.com
www.flashoverrecordings.com