Jump 2004 Part 3: Mixed by Steve Dexter & DJ Massiv

“I remember I walked into the room and thought: ‘wow!’ What is this sound that so deeply penetrates my body? I never heard anything like it before. The speakers were kicking out this beefy, deep bass. That is how I would describe it. Some of the tracks were slamming hard, others were dreamy. I felt free. This music makes me feel free, free…”Zo klinkt de vrouwenvocal in de intro van alweer de negentiende Jump compilatie van het meest bekende Jumplabel van België, Jumper Records. Het mixstokje is al een tijdje overgedragen aan het team ‘DJ Steve Dexter & DJ Massiv’, nadat het al eerder van held Da Boy Tommy & Da Rick via DJ Danny bij Steve Dexter was aangekomen.
De Belgische Steve Dexter is eigenlijk pas sinds kort een bekende Jump/techno dj in ons landje. Hij had de eer te mogen draaien op Decibel Outdoor 2004 samen met collega en vriend Nigel Hawks. Binnenkort is hij solo te horen op X-Qlusive (16 oktober). Als creatieve producer kent men hem in het algemeen wel van o.a. de D-Trax, Sioux en de 7PM projecten. Landgenoot dj Massiv geldt als een van de jonge talenten van Jumper Records.
Voor Steve is het zijn zesde mix voor Jumper Records (waarvan hij de eerste drie alleen deed). Vanaf het begin van dit jaar mixt hij de platen dus samen met Massiv.De Jump-serie heeft eigenlijk al twee jaar een imagoprobleem. De Jumpmuziek in België leek toendertijd last te hebben van een gebrek aan goede titels. De scene was eigenlijk al een tijd over zijn hoogtepunt heen. Nadat Da Boy Tommy & Da Rick stopte met het mixen van de serie, wist men bij Jumper Records eigenlijk niet goed hoe ze de Jumpcompilatie in leven moesten houden. Het gevolg was dat er toch regelmatig hardtrance en hardstyle platen in de mix werden verwerkt, dat in zekere zin niet echt paste bij het concept. De Jump-sound werd hierdoor veel minder met als gevolg dat de fans het ook minder interessant vonden.
Tot de tweede helft van dit jaar!...Bij het horen van ‘Monotune’ (live @ Leningrad) wordt al meteen duidelijk waar dit citaat op slaat. Een lange maar opzwepende opbouw wordt luidkeels begeleid door een uitzinnig publiek dat er duidelijk zin in heeft. De sfeer slaat direct over op mij. Een perfecte inkomer dus!
Er volgt een Nederlandse productie van DJ Spoon vs. the Waxers. Nu moet ik eerlijk bekennen dat deze plaat wel goed past in de opbouw van de mix. Het nummer is niet al te hard, dreunt lekker en klinkt elke keer weer wat beter.
Voor dat ik het doorhad, was de volgende plaat al weer bezig: een typische Atomic Techno track (Big-Bang – ‘Record’). Er verschijnt een glimlach op mijn smoel want het is voluit genieten van de simpele maar o zo doeltreffende, minimale jump-melodie. Dat kan ik ook zeggen van de volgende track die ten gehore komt: ‘I Feel Dizzy (Beach Mix)’. Het doet allemaal heerlijk vaag aan. Na het relatief rustige begin van de cd komt er wat meer vaart in door de track (‘7 Ways to Blow the Box’) van dj Massiv en het ander talent van Jumper Records The Rebel. Deze track is geheel in de stijl van het welbekende Tranceball-geluid. De bass klinkt al meteen wat harder en dieper, maar deze is op één of andere manier niet zoals de vinylversie. De melodie wil ook niet echt aanslaan. Het is iets te simpel en niet divers genoeg vergeleken met bijvoorbeeld het bekende ‘Calyptus’, waar wel diverse, heerlijke climaxen in zitten. Welke zeven manieren bedoelen Massiv en Rebel dan, vraag je je af? Het blijft dus toch een muzikaal kunstje dat alleen Tranceball echt onder de knie heeft.Al bijna na een kwartier luisteren, beland ik bij een opvallende track van dj Tboys. Hij is voor mij één van de onbekende dj/producers. Er is weinig info over hem te vinden. Dat is jammer want zijn producties (ook bekend onder de naam Excalibur Trax) zijn uitstekend te noemen. ‘Energy’ is dan ook een heerlijke schijf die al meteen in het begin stevig los gaat en dit tot het eind toe volhoudt. En ja daar is ie eindelijk, één van de nieuwe remixen van Da Boy Tommy & Da Rick’s grote hit ‘Halloween’. De ‘Da Rick Remix’ is dan ook een feest van herkenning. Maar toch is het alleen de hoofdmelodie die hetzelfde gebleven is. De bassline is natuurlijk gevarieerder en zelfs de vocals zijn opnieuw opgenomen. Deze track zal menig feestganger weer in extase doen belanden.
Ik heb vernomen dat deze remix binnen een drietal weken uitgebracht wordt op vinyl, samen met de 2004 mix (die een paar keer te horen was op Decibel), de Furax Remix, de DHT-mix door dj Bass en jawel… de originele track uit 1999.! En weer volgt er een Nederlandse inbreng, dit maal van Bad Boyz. Het is weer een herkenbare plaat met die typische sound die je wel vaker hoort in hun producties. De track komt er heel lekker in en geeft de mix een nieuwe wending qua sound, het tempo gaat iets omhoog en er wordt gelijk een mooie inleiding gemaakt voor Lobotomy Inc.’s ‘Happy Beat’, dat trouwens niet echt één van zijn beste platen is. Hard, te eentonig en ongeveer hetzelfde ‘belletje’ dat we kennen uit Greg C’s ‘Mezzo Carbo’.
Maar ook deze plaat functioneert als een mooie overgang, dit maal voor ‘Trapped’ van dj [dj=16500]{Artiest met ID 16500 bestaat niet!}, dat nog steeds een zeer populaire track blijkt te zijn, en terecht! Krijg dat deuntje maar eens uit je kop.Nu volgt echt het beste gedeelte van de cd. Ik vertelde al dat ik ‘7 Ways to Blow the Box’ dus een beetje vind tegenvallen. Maar mijn teleurstelling werd ruimschoots goedgemaakt toen ik die andere productie van Massiv & Rebel: ‘New Style’ hoorde. Een zeer geslaagd en opzwepend plaatje dat dit keer wel de juiste opbouw en melodie kent. Hier zou zelfs Greg C nog jaloers van worden!
Nog meer topproducties volgen. Eerst de nieuwe mix door D-noizer van het nummer ‘Attraction’ van Attractive. Het origineel was al top en deze mix die lekker retro aanvoelt mag er ook zijn hoor. Jump zoals het bedoelt is.
Nog nauwelijks bekomen van ‘Attraction’ werd ik opnieuw bestookt met een hele vette jumptrack, voor mij persoonlijk de beste van de hele cd: Sam Parker’s ‘In Belgium’. Al bij het horen van de eerste tonen weet je dat er een bijzondere plaat aan zit te komen. En jawel, eindelijk komt de techno wat meer overheersend opzetten, zonder het jumpgeluid te verliezen. Schitterend om te horen.Heldentrack ‘Hiccups’ van de Portugese Ze Mig L (één van de vaagste technoproducers op dit moment) is in de remix gegooid door Delta & DJ Dex. De titel dekt de lading al zal ik maar zeggen.
Ook ‘Everlasting’ van Steve Dexter en Nigel Hawks bevind zich lekker op het technopadje. Een stevige beat met mooie electro-invloeden maken het een genot om naar te luisteren. De mix wordt naar een ultiem hoogtepunt gedreven door ‘Cantonol’ van UMEK, die bekend staat om zijn vage, monotone maar kwalitatieve techno. Deze twee minuten (!) zullen de luisteraar nog heel lang heugen.De climax van UMEK is daarna niet meer te overtreffen. ‘Napalm-X’ lijkt daarvoor te weinig in zijn mars te hebben, ook al is het geen slechte track.
Maar je krijgt toch het gevoel dat er zo een eind aan de mix gebreid gaat worden. Niets is minder waar. Er komt weer een lekkere belgische technojump-bass in, dit maal van DJ Vince (niet te verwarren met de Nederlandse hardcore dj). ‘The Last’ lijkt in te zakken maar de beat komt dan echt goed en wat onverwachts opzetten en laat alweer een perfect technosfeertje achter. De mix wordt afgerond door alweer een schranzende technotrack die mijn voldoening compleet maakt.De vocals van de intro voorspellen dus al wat je kunt verwachten van dit schijfje. Een brede selectie van jumpplaten maken dit een diverse mix die je nog wel vaker zal afspelen.
Wat ik goed gedaan vind, is dat Steve Dexter en dj Massiv met deze Jumpmix meer de techno-richting inslaan. Dat voel je eigenlijk al vanaf het begin en dit komt nog beter tot uiting in het tweede gedeelte. Dat komt de kwaliteit zeker ten goede. Ook staan er dit keer geen tracks op die er niet tussen passen.
De cd duurt (maar) 62 minuten, maar daar moet je je echt niet druk om maken, want dat relatief kleine gedeelte van elke track dat te horen is, is telkens het beste stuk. Zo wordt toch het tempo erin gehouden, zitten er geen abrupte, irritante overgangen in en klinkt het niet overdreven hard.
Geen extreem gebeuk dus en dat mag ook wel eens. Puur genieten…Nico is zeer tevreden!
Greetz, Vage Nico