Deadmau5 - At Play Vol. 3

Joel Zimmerman a.k.a. Deadmau5 behoeft natuurlijk geen introductie meer. De Canadees is immers een veelbesproken persoon, is het niet om zijn aansprekende releases, dan toch wel om zijn opvallende en spetterende verschijning op het podium of om zijn niet altijd even vriendelijke karakter. Twee officiële studioalbums heeft Zimmerman inmiddels op zijn naam staan, ‘Random Album Title’ en ‘For The Lack of A Better Name’. Daarnaast kent hij nog de ‘At Play’ albums, waarop een selectie staat van oudere (uit de periode voor zijn twee artiestenalbums) uitgebrachte Deadmau5 tracks. Inmiddels zijn we aangekomen bij het derde deel uit deze serie.

De ‘At Play’ albums bestaan altijd uit tien ongemixte tracks en zijn daarmee uitermate geschikt voor de DJ’s onder ons. Of de tracks ook daadwerkelijk de moeite waard zijn om te draaien hoor je spoedig. Verwacht op ‘At Play Vol. 3’ geen hits als ‘Faxing Berlin’, ‘I Remember’, ‘Arguru’ of ‘Ghosts N Stuff’ maar juist onbekendere tracks van de Canadees uit de periode 2006-2007. Echt overweldigend is het begin van het album niet. De tracks ‘Cyclic Redundancy’, ‘Appyl Overnight’ en ‘Plus’ houden het midden tussen progressive, minimal en techno, liggen lekker in het gehoor maar weten nergens echt te overtuigen. Het doet wat eentonig aan en kabbelt een beetje voort. Het ontspannen en zweverige ‘Lai’ weet helaas ook niet echt op te vallen.

Vanaf de vijfde track weet Deadmau5 ons gelukkig wat meer te boeien. Het enigszins techno gerichte ‘TL7’ weet zich meer te onderscheiden, onder andere door het lekkere ritme en het spannende tintje dat het nummer kent. Op het hierop volgende nummer ‘Bounce’ is het moeilijk stilzitten door de stuiterende basslines die de naam van het nummer eer aan doen. Met zijn zware, rollende beats behoort het naar techno neigende ‘Full Bloom’ tot de betere tracks van dit album, maar ook het meer ‘housy’ nummer ‘Templar’ klinkt zeker niet verkeerd. Met zijn tribal- en percussie invloeden zorgt het bovendien voor de gewenste afwisseling. Na het stevige en opzwepend ‘Stereo Fidelity’ komen we alweer bij de afsluitende track van dit album, namelijk ‘Whispers’. Dit nummer, dat hij samen met Melle Fresh produceerde en waar hij vervolgens zelf een remix van maakte, kent ook een stevige beat en groovy invloeden, maar doet tegelijkertijd helaas ook wat eentonig aan.

Voor de echte Deadmau5 fans is ‘At Play 3’ wel de aanschaf waard, een ieder ander kan best zonder deze release. Eigenlijk is deze conclusie op de gehele ‘At Play’ serie van toepassing, welke het niet haalt bij de reguliere albums van de Canadees. Je kan twisten over de toegevoegde waarde van het uitbrengen van deze oudere tracks, al is het interessant om de muzikale ontwikkeling van Deadmau5 waar te nemen. De tracks op ‘At Play Vol. 3’ steken stuk voor stuk goed in elkaar maar missen over het algemeen net dat beetje extra. Ze doen wat eentonig aan en weten niet altijd te overtuigen. Je kunt je daarom ook afvragen of deze release interessant is voor de DJ’s onder ons, waar deze release toch deels voor bedoeld is. Ter opvulling van een set zijn ze prima te gebruiken, ze missen echter de kwaliteit om een set te kunnen dragen.

Score: 68/100


www.deadmau5.com